Σάββατο 10 Ιουνίου 2023, το Athens Pride βρίσκεται σε εξέλιξη και όπως διατρανώνουν οι διοργανωτές του, το φεστιβάλ προωθεί την ορατότητα του
δικαιώματος του σεξουαλικού αυτοπροσδιορισμού, της αποδοχής, της αναγνώρισης της ασφάλειας, ζητήματα τα οποία θεωρούνται ούτως ή άλλως αυτονόητα σε μια δημοκρατική πολιτεία και εφόσον αυτά καταστρατηγούνται θα πρέπει να αναρωτηθούμε τι δεν πάει καλά με την δημοκρατία αντί να μετατραπούμε σε έναν woke όχλο που συνεχώς θα ριζοσπαστικοποιείται και θα αγριεύει υπό την προστασία της συστημικής κάλυψης.
Τα παραδείγματα του υπό διαμόρφωσης μίσους είναι ήδη εμφανή σε άλλες χώρες, με διώξεις κατά της έκφρασης της γνώμης όταν αυτή βρίσκεται εκτός πλαισίου της woke ατζέντας New York Post,- National Post , ενώ σταδιακά γινόμαστε μάρτυρες και σε πιο βίαιες εκδηλώσεις αυτής της κοινότητας abc News, γεγονός το οποίο θα έπρεπε να μας ανησυχεί ιδιαίτερα καθώς καταδεικνύει την ουσιώδη έλλειψη δημοκρατικής ευαισθησίας όχι μόνο από την συγκεκριμένη κοινότητα αλλά από την κοινωνία μας στο σύνολο της.
Η δυναμική της δημοκρατίας μας, είναι εμφανές ότι από τα τέλη του αιώνα μας δεν αντιστοιχεί στον μεταπολεμικό ιδεολογικό και πολιτικό της θρίαμβο, εν αντίθεση η επικράτηση της νεοφιλελεύθερης οικονομίας και η κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού συμπίπτει με την σταδιακή εξέλιξη μιας τελματώδους κατάστασης στο εσωτερικό της ίδιας της δημοκρατίας. Όπως εύστοχα αναφέρει ο Colin Crouch, βρισκόμαστε σε καιρούς που η πολιτική δείχνει να εξαντλείται στο κυνήγι της εικόνας, στερώντας από το δημοκρατικό παίγνιο τη θεμελιώδη συνιστώσα της δυνατότητας υποστήριξης εναλλακτικών επιλογών, ενώ στον αντίποδα η οικονομική εξουσία εγκαταλείπει το παρασκήνιο και μετατρέπεται απροσχημάτιστα σε κύριο ρυθμιστή των γενικών πολιτικών διαμορφώνοντας ένα ομοιογενές ορθόδοξο δόγμα που περικλείει το τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται σε μια σύγχρονη δημοκρατία.
Η μεταδημοκρατία όπως θα έλεγε και ο Chantal Mouffe αποτυπώνεται ως κρατική διαχείριση της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, στα πλαίσια της οποίας γίνεται μια προσπάθεια εξαφάνισης κάθε στοιχείου που επιβεβαιώνει ακόμα και με συγκρουσιακό τρόπο την εξουσία του λαού. Ως εκ τούτου, η δημοκρατία πρέπει να παράγει πολιτική και πολιτική δεν είναι μια συζήτηση μεταξύ ατόμων και ομάδων, με άμβλυνση των ιδεολογικών διαφορών και συνωστισμό κάπου στο κέντρο, λίγο πιο αριστερά, λίγο πιο δεξιά, λίγο LGBT, λίγο προσφυγικό, λίγο …, λίγο …, λίγο από όλα. Η πολιτική είναι μια μόνιμη σύγκρουση με τα δεδομένα της ίδιας της ζώσας κατάστασης και πως αυτά πρέπει να συνδυαστούν με γνώμονα το όφελος του λαού. Δίνοντας έμφαση στα αρνητικά δικαιώματα των πολιτών, όπως τα δικαιώματα ποινικής και αστικής προστασίας, έναντι των θετικών δικαιωμάτων (της ψήφου, του συνεταιρίζεσθαι, της συμμετοχικής, δημιουργικής διάστασης της ιδιότητας του πολίτη) προωθούμε ουσιαστικά την εμφάνιση μονοθεματικών ομάδων (LGBT, οικολόγοι, ζωόφιλοι, κτλ) και οργανώσεων (ΜΚΟ) που μόνο έμμεσα αναφέρονται στην πολιτική ή την αποκηρύττουν εντελώς, με τις τελευταίες να αποτελούν χαρακτηριστικό δείγμα δυσπιστίας απέναντι στη δημοκρατία και τις δυνατότητές της φτάνοντας μάλιστα να αντικαθιστούν σε ορισμένες περιπτώσεις την λειτουργία του ίδιου του κράτους.
Οι διεκδικήσεις που έχουν τη μορφή «ομάδων πίεσης και θεματικών εκστρατειών» καταστρατηγούν το ιδεώδες της μαζικής συμμετοχικής δημοκρατίας οδηγώντας σε διάλυση των ιστορικών πολιτικών της εργατικής τάξης, ενώ η καταστατική μη-συνοχή των μεσαίων στρωμάτων τα καθιστά ευάλωτα στο ιδεολόγημα της μη ύπαρξης των τάξεων. Η μονοθεματική προώθηση μιας συγκειμένης ατζέντας, είναι μια αντιδημοκρατική διαδικασία και δείχνει με ξεκάθαρο τρόπο πως η δημοκρατία δεν βρίσκεται στο μεταίχμιο αλλά νοσεί καθώς όπως πολύ σωστά επισημάνατε «στόχος μας είναι όλοι οι πολίτες, ανεξαρτήτως του αντικειμένουενασχόλησής τους, να μπορούν να συμμετέχουν και να συμβάλλουν στο δημοκρατικό διάλογο».
Ναι στο μήνυμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης, όχι όμως μόνο για την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ αλλά για όλη την κοινωνία μέρος τις οποίας αποτελεί και η εν λόγω κοινότητα και όχι στις μεταδημοκρατικές πολιτικές, που προσδιορίζονται από τις σύγχρονες τεχνικές χειραγώγησης και την επικοινωνιακή πολιτική που εμπνέεται από τη σφαίρα του μάρκετινγκ και της διαφήμισης.