ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΠΡΟΣΦΑΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ
«Δυσεπίλυτα τα προβλήματα της Αρχιεπισκοπής Αμερικής»
«Υπό την ηγεσία του Παναγιωτάτου κ.κ. Βαρθολομαίου και χάρη στην προσωπική του συμβολή, το κύρος του Οικουμενικού Πατριαρχείου ενισχύθηκε καθοριστικά και τόνισε ότι με την πολυετή και πολυδιάστατη δράση του έχει αναδειχθεί όχι μόνο σε θρησκευτικό ηγέτη διεθνούς ακτινοβολίας, αλλά και σε στυλοβάτη του Ελληνισμού, της Ορθοδοξίας και της Χριστιανοσύνης. (…) «Μεγάλη η απόσταση που διανύσατε. Δύσβατη και γεμάτη δοκιμασίες που εμείς μόνο να υποπτευθούμε θα μπορούσαμε» και πρόσθεσε «Αντιμετωπίσατε Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες επί σειρά ετών, χωρίς να παρεκκλίνετε από την πορεία σας. Και τώρα που συμπληρώνονται τόσες δεκαετίες στον δρόμο της προσπάθειας και της αφοσίωσης, ανήκετε ήδη στα πρόσωπα εκείνα που ενσαρκώνουν την πνευματική και ιστορική συνέχεια της οικουμενικότητας του Ελληνισμού». (…)»χάρη στη λαμπρή σας μόρφωση και τις σπάνιες πνευματικές και διοικητικές ικανότητές σας, στα τριάντα χρόνια της πατριαρχικής διακονίας και τα εξήντα συνολικά της ιεροσύνης σας αφήνετε πλέον ανεξίτηλο το αποτύπωμά σας στην Εκκλησία, ακόμα και πέραν από τα όρια της ορθοδοξίας και του ελληνόφωνου χώρου (…) ΠτΔ Αικατερίνη Σακελλαροπούλου. 24.11.2021.
Καθ’ οδόν Αμερικής αναμφίβολα το πρόσφατο ταξίδι της Α.Θ.Π Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικού Πατριάρχη στις ΗΠΑ το διάστημα από 23 Οκτωβρίου έως και 3 Νοεμβρίου, συν τις επιπλέον ημέρες μέχρι αναρώσεως του από την πρόσφατη μικρή εκ νέου δοκιμασία της υγείας, άφησε το δικό του αποτύπωμα στους κόλπους της Ελληνικής Κοινότητας στην Αμερική. Το πρόγραμμα πλούσιο.
Γεμάτο νέες επί πλέον εμπειρίες και βιώματα και για τον ίδιο τον Άνθρωπο προσωπικά. Ήταν το έκτο ταξίδι του στις ΗΠΑ κατά την διάρκεια της Διακονίας Του στον Πατριαρχικό Θρόνο του Πρωτόκλητου των Αποστόλων Ανδρέα. Τα ερωτήματα που αφήνει πίσω του αυτό το ταξίδι πολλά. Ασφαλώς σε επίπεδο εντυπώσεων η επίσκεψης προσέδωσε πολλά. Ήταν τα αναμενόμενα; Μπορούν να κεφαλοποιηθούν; Ουδείς γνωρίζει. Είναι πολύ νωρίς να γίνει ψύχραιμη αποτίμηση.
Ωστόσο, η Α.Θ.Π Οικουμενικός Πατριάρχης 270ος Διάδοχος μεγάλων Ιεραρχών και Πατριαρχών αφήνει πίσω του μια 30ετή πορεία που δουλειά των ιστορικών είναι να την αναλύσουν. Να εμβαθύνουν στα δημόσια δρώμενα αλλά και να διερευνήσουν τα «αόρατα και μυστικά» και μακριά από το φως της δημοσιότητας γεγονότα και πεπραγμένα. Ο Εκάστοτε Οικουμενικός Πατριάρχης οφείλει με την Ζωή την πολυποίκιλη Ποιμαντορική και Αρχιερατική αλλά και Κοινωνική Δράση να προσθέτει στον Ιερότατο Θεσμό του Οικουμενικού Θρόνου. Να διευρύνει τους ορίζοντες Του και να διαφυλάττει τα Όσια και Ιερά. Να διαφυλλάσει όχι μόνον τα θέσμια και τα κεκτημένα Δικαιώματα Του εν μέσω διαρκούς και συνεχούς σκλαβιάς μέσα σε απόλυτα εχθρικό περιβάλλον αλλά και να υπενθυμίζει την Ιερότατη Αιτία που βρίσκεται και οφείλει να εξακολουθεί να συνεχίζει να βρίσκεται εκεί θεμελιωμένο το Οικουμενικό Κέντρο της Ορθοδοξίας. Αφενός. Υποχρεούται και επιβάλλεται να διαπερνά τους πειρασμούς ο εκάστοτε προκαθήμενος και να εργάζεται υπέρ της αληθούς ενότητας των Ορθοδόξων.
Το Πάνεσπετο Οικουμενικό Κέντρο, είναι Πάνσεπτο και Θρόνος βαρύτιμος γιατί εξακολουθεί να γράφει την Ζώσα και Δρώσα Ιστορία. Θρόνος Γεμάτος ιστορία. Αίμα. Θυσίες. Πόνο. Δάκρυα. Γεγονότα. Πολιτικά και θρησκευτικά. Ωστόσο στην δημοσιογραφία και δει την υπεύθυνη και έγκυρη δημοσιογραφία οφείλουμε να βλέπουμε και πίσω από τα γεγονότα όταν πια σβήσουν οι προβολείς της δημοσιότητας.
Τα ερωτηματικά δηλαδή που τίθενται εύλογα είναι αν όντως κέρδισε κάτι το Οικουμενικό Πατριαρχείο ως Ιερότατος Θεσμός ή μη μόνον η αναγγελία του νέου -ή μάλλον για την ακρίβεια ενός ακόμα – Καθιδρύματος; Και εν προκειμένω ο Λόγος για το νέο υπό ίδρυση Οικουμενικό Ίδρυμα Βαρθολομαίος;
Τα ερωτήματα που ενυπάρχουν, εδώ και τρεις τουλάχιστον 10ετιες, στους κόλπους της Ελληνορθόδοξης Κοινότητας των ΗΠΑ, είναι πολλά. Υπαρξιακά και κρίσιμα. Για παράδειγμα αυτό που απασχολεί έγκυρους πνευματικούς αλλά και βαθιά ακαδημαϊκούς κύκλους στις ΗΠΑ με σθένος και βίο αλλά και μαρτυρία Ορθόδοξη με μυστηριακή αναφορά είναι «άραγε για πόσο ακόμα θα υπερισχύει αυτό το Εθνικό προσδιοριστικό «Ελλήνο» Ορθόδοξη Αρχιεπισκοπή Αμερικής θα συνεχίσει να υπάρχει όταν και πάλι αναδύονται φωνές που αναζητούν στην επόμενη εσωτερική -από χρόνια σοβούσα και υποβόσκουσα τριβή και προστριβή στους κόλπους των Εν Αμερική Ελληνορθοδόξων ήδη από τα χρόνια του μακαριστού Κυρού Αρχ. Αμερικής Ιακώβου – κρίση τεθεί ως ζήτημα προτεραιότητας να φύγει εντελώς το Ελληνορθόδοξη και να παραμείνει μόνο το Ορθόδοξη Αρχιεπισκοπή Αμερικής;
Ζήτημα που εκ των πραγμάτων θα τεθεί στην προσεχή κρίσιμη ιστορικά Κληρικολαϊκή Συνέλευση, στο μείζον και κορυφαίο ιστορικό εκκλησιαστικό γεγονός για το προσεχές καλοκαίρι του 2022. Έτος ορόσημο για την πορεία της Ελληνορθόδοξης Αρχιεπισκοπής Αμερικής αφού αισίως συμπληρώνει το πρώτο της Ιωβηλαίο των εκατό ετών από συστάσεως και ιδρύσεως της.
Δεύτερο μείζον καθοριστικό ζήτημα η πτώχευση της Ιεράς Αρχ. Αμερικής και επισήμως ήδη από τα μέσα του 2019 επί ποιμαντορίας Αρχ. Δημητρίου; Θέμα που επίσης τώρα πια δεν αφορά μόνο τις αρχές του IRS και του FBI που εξακολουθούν να ερευνούν και τα της πτώχευσης αλλά και το ζήτημα της ανοικοδόμησης του Αγίου Νικολάου στο πρώην παγκόσμιο εμπορικό κέντρο.
Εξίσου σημαντικό θέμα που οφείλει τάχιστα να αντιμετωπιστεί είναι η ανασύνταξη του Καταστατικού Χάρτη (συνταγμάτιου) της Ελληνορθόδοξης Αρχιεπισκοπής Αμερικής. Θέμα που ετέθει αιφνιδίως και έχει ανατεθεί σε επιτροπή. Ουδείς γνωρίζει τι θα επιφέρει τούτο το κείμενο κορυφαίας σημασίας αφού σε αυτά τα ζητήματα -τουλάχιστον στις ΗΠΑ- έχουν πρωτίστως οι λαϊκοί που αναλαμβάνουν και το οικονομικό κόστος συνολικά του όλου οικοδομήματος. Και εδώ οι αριθμοί είναι αμείλικτοι!
Έταιρον ζήτημα, που κατά τρώει τα σωθικά της Ελληνορθόδοξης ακόμα Ιεράς Αρχ. Αμερικής είναι η πορεία της πάλαι ποτέ ανθηράς Θεολογικής Σχολής του Τιμίου Σταυρού της Βοστώνης, η οποία step by step μετατρέπεται σε Θρησκειολογικό κέντρο ερευνών παρά σε Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή όπως ήταν στα χρόνια του μακαριστού π. Ιωάννη Ρωμανίδη και άλλων μεγάλων που διακόνησαν το πνευματικό αυτό οικοδόμημα.
Τεράστιο ζήτημα που απασχολεί τους εναπομείναντες συνειδητά Ελληνορθόδοξους είναι η Ελληνική και Ορθόδοξη Παιδεία και αντιστοίχως η απλή και πλέον ολίγα υποσχόμενη εκπαίδευση από τα βασικά σχολεία που υπάγονται στις κατά τόπους οκτώ Ιερές Μητροπόλεις.
Υπάρχουν και άλλα μείζονα ζητήματα που αναφύονται όπως όχι και τόσο «άνευ σημασίας» θέμα των μικτών γάμων που όλο και το νούμερο αυξάνει, με γάμους μεταξύ ορθοδόξων και καθολικών ή γενικώς Ορθοδόξων με έτερα άλλα χριστιανικά δόγματα. Και εδώ η ποιμαντική δράση της Ιεράς Αρχ. Αμερικής δείχνει ελλιπής αν όχι παντελώς απούσα.
Άλλο επίσης κρίσιμης σημασίας ζήτημα αλλά εξίσου υπαρξιακό για την περαιτέρω πορεία του πνευματικού -και όχι μόνον οικονομικού – οικοδομήματος της Ιεράς Αρχ. Αμερικής είναι ο επανέλεγχος και αναδιάταξη των εσωτερικών δομών οργάνωσης. Αυτά και πολλά άλλα ζητήματα ανέμεναν οι απλοί αλλά και επώνυμοι ομογενείς να τα συζητήσουν δια ζώσης, τετ α τέτ, με τον φυσικό και πνευματικό Ηγέτη τους τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Τούτο δεν συνέβη. Δεν υπήρξε χρόνος. Ίδωμεν. Η συνέχεια θα δείξει.
Ίσως το 2022 να αποδειχθεί έτος σταθμός και λόγω των εορτασμών για το πρώτο Ιωβηλαίο και τα πρώτα εκατό έτη και μια ακόμα αφορμή να
υπάρξει μια ακόμα εκτός προγράμματος και πρωτοκόλλου επίσκεψης εξ αφορμής πολλών και διαδοχικών γεγονότων που έπονται.