Συνέντευξη με τον Πέτρο Ψωμά, επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «σπιράλ» του Δήμου Πατρέων
Πώς θα περιγράφατε τη μορφή της Πάτρας σήμερα; Πώς σας φαίνεται η πόλη στην παρούσα της κατάσταση;
Η Πάτρα παραμένει η μεγάλη αγαπημένη. Είναι πόλη ευλογημένη από την γεωγραφία και την ιστορία. Όπως καθετί που αγαπάς, την βλέπω όμορφη ακόμα και στις άσχημες στιγμές και γωνιές της. Όχι μόνο λόγω πάθους, αλλά και λόγω προοπτικών. Έχει τεράστιες δυνατότητες η πόλη μας σε πάρα πολλούς τομείς. Δυνατότητες εν πολλοίς αναξιοποίητες ακόμα. Γι’ αυτό και με θλίβει η σημερινή της κατάσταση. Η Πάτρα σήμερα υπολείπεται της πόλης των ονείρων μας, όπως την έχουμε σχεδιάσει και μελετήσει. Με στενοχωρεί γιατί βρίσκεται σε μια φάση παρακμής. Και όσο έχω μελετήσει την σύγχρονη ιστορία μας –κάτι από διαβάσματα, κάτι από αφηγήσεις, κάτι από αναμνήσεις της προσωπικής μου διαδρομής- τόσο κακή εικόνα δεν θυμάμαι να είχε ποτέ πριν. Τι με προβληματίζει και χρήζει άμεσων αλλαγών; Η κακή εικόνα πόλης του κέντρου και των γειτονιών, η βρομιά και η ακαλαισθησία, η μη τήρηση κανόνων και η ασυδοσία στην καθημερινή λειτουργία της, το υστέρημα σοβαρών υποδομών που άλλες δεν υπάρχουν καν και άλλες δεν αξιοποιούνται, η εσωστρέφεια που δεν ήταν ποτέ χαρακτηριστικό μας, η υποτίμηση της τουριστικής της αξίας, ακόμα και η πολιτιστική κατήφεια της εποχής. Όσο για την ανθρώπινη νοοτροπία που σαφώς επηρεάζει μια πόλη, η Πάτρα του σήμερα χαρακτηρίζεται από απουσία συνεργασιών, «επιδημία» αδιαφορίας -ακόμα και παραίτησης- ανθρώπων που ταυτόχρονα είναι απαραίτητοι στο να την συνεφέρουν από την κρίση. Πρέπει να ξυπνήσουμε από αυτή τη νιρβάνα.
Ποια είναι, γενικότερα, η εικόνα που αποκομίζετε από την καθημερινότητα στην πόλη; Ποια θεωρείτε τα βασικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Πατρινοί και ποια τα στοιχεία που δίνουν ελπίδα για το μέλλον;
Πρόβλημα είναι το κυκλοφοριακό και η γενικότερη δυσκολία μετακίνησης και συνύπαρξης με την πόλη, σε βαθμό που αυτή γίνεται δύσκολη και απωθητική. Πρόβλημα είναι οι ξεχειλισμένοι κάδοι, οι αφρόντιστοι δημόσιοι χώροι, οι πληγές από βανδαλισμούς που δεν επουλώνονται, η κατάσταση των φρεατίων και των πεζοδρομίων, τα έργα που δεν ολοκληρώνονται έγκαιρα και σωστά, η όλη εικόνα εγκατάλειψης, που επηρεάζει το μάτι, την ψυχολογία, την συνείδηση. Προβληματική είναι και η λειτουργία της Πάτρας σε καθημερινή βάση, με συγκοινωνίες που λείπουν, δύσκολο παρκάρισμα, αταξία και αναρχία. Η δε έλλειψη πόρων οδηγεί και σε μιζέρια άλλου είδους: ανεργία, αναποτελεσματικές κοινωνικές δομές, πολιτιστική φτώχια, χαμηλές θέσεις σε πολλούς δείκτες στη λίστα των πόλεων της χώρας. Βέβαια, αν αυτή η «ήττα» διαβαστεί ανάποδα, δίνει προοπτικές και ελπίδα. Εξηγώ: Είμαστε τόσο ουραγοί σε απορροφητικότητα διαθέσιμων κονδυλίων, σε αξιοποίηση ευκαιριών, σε υιοθέτηση καλών πρακτικών, σε ποιότητα ζωής γενικότερα, που λίγες συντονισμένες κινήσεις αρκούν για να πάρουμε ώθηση προς τα πάνω. Προσωπικά αντλώ αισιοδοξία από τον τεράστιο κατάλογο πραγμάτων, μικρών και μεγάλων, που αν ξεκινήσουν να γίνονται η Πάτρα θα αλλάξει πίστα. Από τις γαλάζιες σημαίες (που σήμερα δεν διεκδικούμε καν), την ενεργοποίηση των αδελφοποιήσεων με πόλεις άλλων χωρών, την αξιοποίηση δημοτικής περιουσίας μέσω συνεργασιών, την βελτίωση των συνθηκών μέσα από την ύπαρξη δημοτικής αστυνομίας για παράδειγμα, μέχρι τα πιο μεγάλα και σημαντικά: την έλευση του τρένου, την ανάπλαση του λιμανιού, την γεφύρωση της σχέσης πόλη-Πανεπιστήμιο, την άντληση πόρων από την τουριστική ανάπτυξη, την ουσιαστική στήριξη κορυφαίων θεσμών όπως το Καρναβάλι, το Φεστιβάλ, το ΔΗΠΕΘΕ, από επανέναρξη συνομιλίας με τον έξω κόσμο σε όλα τα επίπεδα.
Πώς αξιολογείτε την πορεία και την αξιοποίηση του νέου λιμανιού της Πάτρας; Πιστεύετε ότι λειτουργεί όπως θα έπρεπε και ότι η πόλη επωφελείται όσο μπορεί από αυτή τη μεγάλη υποδομή; Ποιες είναι, κατά τη γνώμη σας, οι ευκαιρίες και οι κίνδυνοι που υπάρχουν;
Το λιμάνι ήταν από όταν δημιουργήθηκε συνώνυμο με την Πάτρα. Σε όποια φάση της διαδρομής της, μέσα στην τριάδα των κύριων συστατικών της η πόλη είχε πάντα το λιμάνι. Η λειτουργία και η εικόνα του λιμανιού έδιναν υπόσταση και πνοή στους Πατρινούς ανέκαθεν. Σήμερα είναι κατά κάποιο τρόπο μοιρασμένο, όχι μόνο ιδιοκτησιακά. Το σκέλος το λειτουργικό παλεύει και αποδίδει στην πόλη. Όχι όσο θα μπορούσε. Λείπουν κομμάτια που ευτυχώς δρομολογούνται: η δημιουργία μεγάλης μαρίνας, η άφιξη της κρουαζιέρας, οι συνεννοήσεις με παγκόσμιους «παίχτες» για περαιτέρω ανάπτυξη. Υπάρχουν και άλλα απαραίτητα βήματα που δυστυχώς καθυστερούν, με πολιτική ευθύνη, με κυρίαρχο το θέμα του σιδηρόδρομου. Θυμίζω πως η άφιξη του τρένου στο λιμάνι είναι το βασικό προαπαιτούμενο για την πολυσυζητημένη νέα χάραξη.
Τώρα, όσον αφορά το κομμάτι του λιμανιού που παραδόθηκε στην πόλη, δυστυχώς ατυχήσαμε: η εποχή εκχώρησης στον Δήμο συνέπεσε με την παρατεταμένη δημοτική θητεία της Λαϊκής Συσπείρωσης που δεν έχει ούτε διάθεση, ούτε δυνατότητες, ούτε δυστυχώς ιδεολογία συμβατή με τις πραγματικές ανάγκες της πόλης και των δημοτών της. Το έχουμε στα χέρια μας από το 2018 το παλιό λιμάνι και… το κοιτάμε. Μάλλον, ακόμα χειρότερα: το κοιτάμε τη μία να είναι ένα τεράστιο πάρκινγκ, την άλλη να ερημώνει, την άλλη να γίνεται βορά ασυνείδητων. Εκεί από όπου θα έπρεπε να ξεκινήσει η δημιουργία της «Αχαϊκής Ριβιέρας», σήμερα βρίσκεται ένα αφημένο στην τύχη του κομμάτι πατραϊκής γης, θύμα των εμμονών μιας κοντόφθαλμης δημοτικής αρχής. Δυστυχώς.
Ποια είναι η θέση σας για το έργο της υπογειοποίησης του τρένου και πώς θεωρείτε ότι θα επηρεάσει την ανάπτυξη, το περιβάλλον και τη ζωή των κατοίκων;
Το τρένο θα έπρεπε να βρίσκεται ήδη στην Πάτρα. Και θα μπορούσε να έχει φτάσει σήμερα που μιλάμε, τέλη του 2025. Έλλειψαν οι θαρραλέες πολιτικές αποφάσεις και η συνεννόηση. Αν μη τι άλλο, είναι εγωιστικό να στερούμε οι Πατρινοί το τρένο από περιοχές που έπονται γεωγραφικά: από τη Βιομηχανική Περιοχή, από τον Άραξο, από την Ολυμπία και την υπόλοιπη νοτιοδυτική Πελοπόννησο. Κυρίως όμως είναι πλήγμα για την Πάτρα. Όταν πρωτοήλθε το τρένο, το 1887, έφερε στην πόλη πολλά: τουρισμό, χρήμα, εμπορεύματα, ιδέες, εξωστρέφεια, ανάπτυξη, προοπτικές, «περηφάνεια». Αυτά θα ξαναφέρει όταν επανέλθει, ιδίως γιατί το έχουμε στερηθεί επί πολύ. Γιατί το στερούμαστε; Πολιτικές κόντρες, ιδεοληψίες, μεγαλο-ιδεατισμοί, λάθος δημοτική αρχή στο τιμόνι της πόλης σε λάθος καιρό. Τι πρέπει να γίνει: στροφή στον ρεαλισμό, συνεργασία θεσμών και φορέων, τεκμηριωμένο αίτημα χρηματοδότησης, άμεσο πλάνο και δουλειά. Να το πω απλά: πλήρως υπογειοποιημένο τρένο στην Πάτρα δεν πρόκειται να έρθει και ούτε χρειάζεται. Όπως σε πάμπολλες μεγαλουπόλεις της Ευρώπης και του κόσμου, έτσι κι εδώ θα υπάρξουν αποστάσεις επίγειας διέλευσης, γιατί όχι και υπέργειας λέμε εμείς –η τεχνολογία το επιτρέπει, η οικονομία το επιβάλει. Ή όπως το σπιράλ δήλωσε, εν είδει απορίας, όταν συζητήθηκε το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο, το Φθινόπωρο του 2019: «Γιατί να κρύψουμε το τρένο από την πόλη και γιατί να κρύψουμε την πόλη από όσους ταξιδεύουν με το τρένο;». Άμεση υλοποιήσιμη και βιώσιμη λύση, λοιπόν, προτείνεται, με υπογειοποιημένα τμήματα όπου πραγματικά απαιτείται και γίνεται.
Αν κοιτάξουμε μπροστά, πώς φαντάζεστε την Πάτρα σε βάθος τριών ετών; Ποιες είναι οι δικές σας προτεραιότητες και πώς πιστεύετε πως πρέπει να εξελιχθεί η πόλη;
Το όριο των τριών ετών που μου θέτετε, συμπίπτει με την συμπλήρωση της τρέχουσας δημοτικής θητείας του επί 11 ήδη χρόνια δημάρχου μας. Χωρίς να παραγνωρίζω πως μια πόλη δεν επηρεάζεται μόνο από την πολιτική της δημοτικής αρχής, δεν μπορώ παρά να καταθέσω την πικρή διαπίστωση πως στην Πάτρα τού σήμερα αυτό δεν ισχύει. Αντιθέτως η διοίκηση του Δήμου Πατρέων επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τις προοπτικές της πόλης. Γιατί αυτό; Πρώτον γιατί η πολιτική προσέγγιση του δημάρχου είναι πολύ σκληρή, ακραία και αφοριστική, στα σίγουρα μη συνεργατική. Δεύτερον γιατί τόσα χρόνια διοίκησης από τους ίδιους ανθρώπους –και το ίδιο κόμμα, ας μην κρυβόμαστε- έχει δημιουργήσει παγιωμένες αντιλήψεις και μια σειρά από ανυπέρβλητα εμπόδια. Τρίτον γιατί αυτή η 11ετής διοίκηση με όρους αναχρονιστικούς (που είναι μεν δημοφιλείς, αλλά αποδεικνύονται αναποτελεσματικοί) έχει εξελιχθεί σε καθεστώς. Υπό αυτό το καθεστώς θα πορευθεί η Πάτρα μέχρι τα τέλη του 2028. Το όρισε η δημοκρατία, το επέλεξαν οι Πατρινοί. Τι να ελπίζω, λοιπόν, να αλλάξει; Όχι πολλά προφανώς, σε επίπεδο δημοτικής διοίκησης. Ως φύση αισιόδοξος όμως και επειδή ζυμώνομαι καθημερινά με την τοπική κοινωνία, δεν μπορώ να παραγνωρίσω τις προοδευτικές δυνάμεις της πόλης που παράλληλα προσπαθούν. Συλλογικότητες που δρουν, συνεργασίες που ωριμάζουν, πρωτοβουλίες που οδηγούν σε νέους θεσμούς, ομάδες ανθρώπων που εξειδικεύουν και επικαιροποιούν συνεχώς το όραμα τους για την Πάτρα -μία από αυτές και η πολυπρόσωπη ομάδα του σπιράλ που όχι μόνο ονειρεύεται, αλλά συνεχώς μελετά, διαβουλεύεται, προσαρμόζεται, συνεργάζεται και βρίσκει συμμάχους. Αυτό αποτελεί για μένα πηγή αισιοδοξίας. Και έτσι μπορώ να βλέπω τις προοπτικές της πόλης μας και μετά το ορόσημο του 2028.
Ποια είναι η άποψή σας για την αξιοποίηση της δημοτικής περιουσίας; Ποια έργα ή πρωτοβουλίες θεωρείτε πιο επείγουσες και πώς μπορεί αυτή η αξιοποίηση να ωφελήσει ουσιαστικά τους δημότες;
Μια απλή καταμέτρηση των ιδιοκτησιών του Δήμου Πατρέων που σήμερα δεν αξιοποιούνται όπως θα έπρεπε, δημιουργεί βαθιά απογοήτευση: Το ανοικτό θεατράκι της Γερμανού είναι κλειστό. Το ίδιο και τα Δημοτικά Λουτρά στη Γούναρη. Η Αίγλη στη Veso Mare από αίθουσα εκδηλώσεων έχει μεταβληθεί σε αποθήκη! Έγινε τίποτα την τελευταία δεκαετία για το Εργοστάσιο Τέχνης στου Λαδόπουλου; Το Δημοτικό Θέατρο έκλεισε και έχει άθλια εξωτερική εικόνα και αβέβαιο χρονοδιάγραμμα συντήρησης. Το κληροδότημα Αργυρόπουλου στην Κανακάρη σαπίζει. Δημοτικός χώρος με πρόσοψη στα Ψηλαλώνια γκρεμίστηκε και παραμένει αναξιοποίητος. Η Ιχθυόσκαλα, ο παλιός «Λάγιος» και άλλα ακίνητα του Δήμου έχουν πάψει να «γεννούν» έσοδα. Τι να πει κανείς για το εντελώς εγκαταλειμμένο δημοτικό οικόπεδο στην Παντανάσσης μεταξύ Αγίου Ανδρέου και Όθωνος Αμαλίας; Τα γραφεία μεταξύ Δημοτικής Βιβλιοθήκης και παλαιού Δημαρχείου πόσο καιρό παραμένουν κλειστά; Το «αμαρτωλό» Παράρτημα στην Κορίνθου αντί να είναι συνεδριακός και εκθεσιακός χώρος, είναι στην κατάσταση που όλοι ξέρουμε και βλέπουμε. Με τον «Έσπερο» ο δήμος μας έχασε μια μοναδική ευκαιρία υπέροχης αξιοποίησης. Ο κατάλογος δεν έχει τέλος. Στη δική μας πρόταση η ουσιαστική ενασχόληση με όλα αυτά έχει άμεση προτεραιότητα. Μέσω συνεργασιών, με σύμπραξη ιδιωτών, με ευρωπαϊκούς και εθνικούς πόρους, με στόχο την εξυπηρέτηση των δημοτών και των συμφερόντων της πόλης. Σχεδόν ότι της λείπει σήμερα της Πάτρας κτιριακά, η δημοτική περιουσία της μπορεί να της το προσφέρει: Μουσείο Πόλεως, θεματικά μουσεία, χώροι εκδηλώσεων, γραφεία φορέων, χώροι διαβούλευσης, καταστήματα που θα αποφέρουν έσοδα.
Σε ένα ευρύτερο πλαίσιο συνεργασιών, πώς βλέπετε τον ρόλο σας; Είστε διατεθειμένος να επιδιώξετε συνεννόηση και συγκλίσεις για το καλό της πόλης;
Πανέτοιμος. Η συνεργασία βρίσκεται στο μεδούλι της σκέψης της δημοτικής μας παράταξης. Είναι από τα ισχυρά κοινά χαρακτηριστικά όλων των μελών του σπιράλ. Προσωπικά τις επιδιώκω στην πράξη τις συνεργασίες, δεν δηλώνω απλώς λάτρης των συνεργασιών στα λόγια. Έχω πειστεί πως μόνο μέσα από συζητήσεις, συνεννοήσεις και συγκλίσεις μπορεί να προκύψει το κοινό καλό. Άρα, ναι, απαντώ ευθέως πως και τις θεωρώ απαραίτητες τις συνεργασίες και είμαι διατεθειμένος να τις επιδιώξω. Πάντα με κανόνες και συγκεκριμένο πλαίσιο, πάντα με έγκριση από τα μέλη και τα όργανα της παράταξης, αν μιλάμε για το δημοτικό επίπεδο. Άλλωστε η όλη προσπάθεια που ξεκινήσαμε το 2019 και συνεχίζεται διαρκώς βελτιούμενη, είναι προϊόν συνύπαρξης και συνεργασίας ανθρώπων με διαφορετικές αφετηρίες, κοσμοθεωρίες και απόψεις. Κι όσο πιο δύσκολη η επίτευξη συμφωνίας, τόσο πιο εκπληκτικό το τελικό αποτέλεσμα.
Πώς είναι σήμερα η σχέση σας με τους επικεφαλής των άλλων παρατάξεων της αντιπολίτευσης; Υπάρχει πεδίο ουσιαστικής συνεργασίας και πώς θα χαρακτηρίζατε το κλίμα ανάμεσά σας;
Είναι σχέσεις αλληλοκατανόησης και σεβασμού. Το κλίμα είναι άριστο, γιατί με ειλικρίνεια έχουμε έγκαιρα ανακαλύψει τα κοινά και τις διαφορές μας. Σαφώς και είναι περισσότερα αυτά που μας ενώνουν. Σε αυτά συνεννοούμαστε με ένα τηλεφώνημα αν χρειαστεί, ακόμα και με μια ματιά ή ένα νεύμα, στηρίζοντας ο ένας τις πρωτοβουλίες των άλλων. Τις διαφορές μας τις συζητάμε, τις σεβόμαστε και ενίοτε τις παραμερίζουμε. Ναι, υπάρχει πεδίο ουσιαστικής συνεργασίας στο άμεσο μέλλον. Όποιος το αρνηθεί, δεν υπηρετεί τον τόπο.
Αν σας ζητούσε κάποιος να περιγράψετε την Πάτρα των επόμενων ετών, ποια θα ήταν η εικόνα; Τι σημαίνει για εσάς προσωπικά;
Για εμένα η Πάτρα είναι η πόλη όπου μεγάλωσα, η πόλη όπου λαχτάρησα να επιστρέψω μετά από πολυετή απουσία, η πόλη που έχουμε επιλέξει να ζούμε ως οικογένεια, η πόλη με το ιδανικό μέγεθος, την εξαιρετική ρυμοτομία, την πλούσια προίκα ανθρώπων και ιστορίας, ανθρώπινη πόλη να τη ζεις. Μισό αιώνα τώρα μου δίνει το χώρο να δημιουργώ και να εξελίσσομαι, μου προσφέρει την ευκαιρία να συνυπάρχω με υπέροχους ανθρώπους και να ζυμώνομαι μαζί τους ουσιαστικά. Στο ξεκίνημα του τρίτου αιώνα της σύγχρονης ιστορίας της, θα ήθελα η Πάτρα να γίνει ξανά μητρόπολη και αρχόντισσα και πόλη-πρότυπο. Κοινωνικά και πολιτιστικά θα ήθελα να τη δω να πρωτοστατεί ξανά. Επιθυμώ διακαώς να την δω να λάμπει και να ακτινοβολεί. Κτιριακά, πολεοδομικά, πνευματικά, καλλιτεχνικά. Έχει όλα τα φόντα η πόλη να γίνει πόλη-πρωτοπόρα αλλά και πόλη-προορισμός. Η Πάτρα των δικών μου ονείρων έχει εξωστρέφεια, προβολή, επισκεψιμότητα και ανθρώπινη λειτουργία για κατοίκους και για τουρίστες, είναι μια πόλη για όλους.
Τι απαντάτε σε όσους σας κατηγορούν ότι οι επιλογές σας εξυπηρετούν ιδιοτελή συμφέροντα; Πώς αντιμετωπίζετε τέτοιες αιτιάσεις και με ποιον τρόπο εξασφαλίζετε τη διαφάνεια στις αποφάσεις και στις πρωτοβουλίες σας;
Είναι ιδιοτελές να αγαπάς τον τόπο σου τόσο πολύ που να τον θεωρείς καλύτερο άλλων, ακόμα κι όταν αντικειμενικά δεν είναι; Αν ναι, τότε χρεώστε το μου. Την αγαπάμε πολύ την Πάτρα, αυτή είναι η… ιδεολογία μας. Οι επιλογές μου σε αυτοδιοικητικό επίπεδο στηρίζονται πάντα στην πλειοψηφία των μελών της πολυπρόσωπης παράταξής μας. Οι περισσότεροι συνεργάτες μου μάλλον υπερβολική δημοκρατικότητα μου καταλογίζουν παρά ατομισμό στις αποφάσεις. Στο τέλος της διαδρομής, ακόμα και αν το σπιράλ δεν διοικήσει την Πάτρα με τον τρόπο που έχουμε σχεδιάσει και συν-αποφασίσει, θα μείνει σε όλους μας μια γλυκιά ικανοποίηση: το ότι δημιουργήσαμε την πιο δημοκρατική παράταξη στη χώρα, με διαδικασίες, όργανα και Καταστατικό, με μία διάρθρωση που αποδίδει, με έναν τρόπο λειτουργίας που εξασφαλίζει την διαύγεια και στη διοίκηση και στις αποφάσεις. Αν για κάτι είμαι εξαιρετικά υπερήφανος σε σχέση με την ενασχόλησή μου με τα κοινά, είναι για τον τρόπο του «ευ πολιτεύεσθαι» του σπιράλ και για τις αξίες και την αξιοσύνη των συνεργατών μου. Από κει αντλώ ισχύ και πρόσθετη αισιοδοξία.
Θα ήθελα και ένα σχόλιο σας για τα βίαια επεισόδια έξω από το Ρωμαϊκό Ωδείο τις προάλλες και για το γεγονός πως η δημοτική αρχή δεν καταδίκασε το συμβάν.
Μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο είχαμε στην πόλη τρεις ακραίους προπηλακισμούς. Έχουν προηγηθεί πολλοί αντίστοιχοι, ιδίως τους τελευταίους μήνες, αλλά αυτή τη φορά είχαμε συμπυκνωμένα γεγονότα τα οποία έτυχε να βιντεοσκοπηθούν και η εικόνα τα κατέστησε αδιάψευστα. Εντός του περίβολου του Ωδείου προπηλακίστηκε εργαζόμενος επειδή… «δεν απεργούσε», έξω αμέσως μετά προπηλακίστηκε συνάδελφός σας επειδή… «έκανε τη δουλειά του», την δε επομένη στη Δημοτική Επιτροπή προπηλακίστηκε δημοτικός σύμβουλος –ο υποφαινόμενος- επειδή… «είχε άποψη και ήθελε να την εκφράσει». Αδιανόητα; Δυστυχώς συνηθισμένα. Η φίμωση της φωνής των εργαζόμενων, των λειτουργών του τύπου και των πολιτικών αντιπάλων σε συνέχειες. Στο τρίτο επεισόδιο είναι η δημοτική αρχή στη θέση του θύτη. Στα δύο προηγούμενα στη θέση του ηθικού αυτουργού. Η καθεστωτική αντίληψη που απέκτησε σταδιακά η Λαϊκή Συσπείρωση που διοικεί τον Δήμο Πατρέων έχει οδηγήσει σε επικίνδυνα ακραίες καταστάσεις στην Πάτρα. Παράλληλα με την πόλη που νοσεί –με όλα τα συμπτώματα που αναλύσαμε ήδη κι ακόμα περισσότερα- νοσεί και η τοπική δημοκρατία. Χρήζει αλλαγής πλεύσης ο τόπος μας, δια της απαλλαγής από προβληματικές νοοτροπίες που πρέπει να τις ξεριζώσουμε, αλλιώς θα μας στοιχίσει.
Να κλείσουμε ευχάριστα, με μια φράση για το όραμά του σπιράλ για την Πάτρα του μέλλοντος;
Την έχουμε ονειρευτεί και σχεδιάσει την Πάτρα του 2050. Γειτονιά-γειτονιά, τομέα-τομέα. Λεπτομερώς, με τεκμηρίωση και με οπτικοποίηση. Την δείξαμε στους δημότες προεκλογικά και συνεχίζουμε να τους την παρουσιάζουμε. Στο site μας, στα έντυπά μας, στο υλικό που μοιραζόμαστε με τους Πατρινούς καθημερινά. Και επειδή την Πάτρα όλοι μαζί θα την διασώσουμε, θα την ομορφύνουμε και θα την προβάλλουμε, καλώ τους ενεργούς πολίτες να μελετήσουν τις ιδέες μας, καλώ τους λιγότερο ενεργούς να αρχίσουν να δραστηριοποιούνται. Η Πάτρα που το σπιράλ οραματίζεται είναι μια πόλη φωτός, με λάμψη, με εξωστρέφεια, με πολιτισμό, με σεβασμό, με ανοιχτοσύνη. Μια πόλη ευρωπαϊκών προδιαγραφών, ελληνικής κουλτούρας, πόλη να τη ζεις, πόλη να την επισκέπτονται, πόλη να την καμαρώνεις και να καμαρώνεις γι’ αυτή.