ΔΕΣΜΩΤΕΣ – SONS
- Σκηνοθεσία-Σενάριο: Γκούσταβ Μόλερ
- Ηθοποιοί: Σίντσε Μπάμπετ Κνούτσεν, Σεμπάστιαν Μπουλ, Νταρ Σαλίμ..
- Φωτογραφία: Jasper J. Spanning
- Μοντάζ: Rasmus Stensgaard Madsen
- Μουσική: Jon Ekstrand.
- Χώρα: Δανία, Σουηδία, Γαλλία (Έγχρωμη)
- Διάρκεια: 100΄
- Προβολή Δευτέρας: Ώρα 7.00 μμ.
- Προβολή Τρίτης: Ώρα 9.30 μμ.
Διακρίσεις: 2 Βραβεία και 18 υποψηφιότητες
Berlin International Film Festival 2024, Υποψηφιότητα για Χρυσή Άρκτο (καλύτερη ταινία)
Bodil Awards 2025, Βραβείο καλύτερου ηθοποιού, Sidse Babett Knudsen, και υποψηφιότητες
Hong Kong International Film Festival 2024, Βραβείο Golden Firebird Gustav Moller.
Μια υποδειγματική σωφρονιστική υπάλληλος έρχεται αντιμέτωπη με τον ηθικό κώδικά της, όταν στη φυλακή που εργάζεται έρχεται κρατούμενος που συνδέεται με το τραυματικό παρελθόν της.
Μέχρι πρότινος υποδειγματική υπάλληλος σε φυλακή ανδρών βάζει την επαγγελματική και ατομική της ηθική σε κίνδυνο όταν γίνεται πιόνι σε ένα σαδομαζοχιστικό παιχνίδι που αψηφά κανόνες και λογική. Όλα αυτά συμβαίνουν μετά την άφιξη ενός σκληροτράχηλου νεαρού κρατούμενου ο οποίος συνδέεται τραυματικά με το παρελθόν της. Κι εδώ είναι που ένα φαινομενικά ψύχραιμο δράμα μετατρέπεται σε ψυχολογικό θρίλερ για γερά νεύρα, χαρίζοντας στο κοινό ανελέητο σασπένς και σε μια από τις καλύτερες ηθοποιούς της Ευρώπης (την πολυβραβευμένη Σίντσε Μπάμπετ Κνούντσεν της τηλεοπτικής σειράς «Borgen») την ευκαιρία να υποδυθεί έναν από τους κορυφαίους ρόλους της καριέρας της.
Ένα περίτεχνο ηθογράφημα που ψηλαφεί ευρηματικά το πένθος, τα όρια της αυτοδικίας και την ουσία της μητρότητας.
Η επιβλητική ερμηνεία της πολύπειρης πρωταγωνίστριας Σίντσε Μπάμπετ Κνούτσεν, σε συνδυασμό με τη σφιχτή και τεταμένη σκηνοθεσία του Γκούσταβ Μέλερ, του έξοχου “Ένοχου”, κάνουν τους “Δεσμώτες” αβίαστα υποβλητικούς, χωρίς να περισσεύει λεπτό από την αφήγηση.
Εκείνο, βέβαια, που κάνει ξεχωριστό το φιλμ, είναι η μελέτη της αυτοδικίας υπό το πρίσμα μιας πληγωμένης μητέρας. Ο Δανός σκηνοθέτης χειρίζεται το υλικό του με όρους τραγωδίας και ταυτόχρονα ως ψυχογράφημα μιας γυναίκας που αναμετράται με το πένθος και την ταυτότητά της, καθώς διαπιστώνει πως η βία που μπορεί να ασκήσει είναι, εν μέρει, νομιμοποιημένη. Εκεί η ταινία φλερτάρει με την ωραιοποίηση της κρατικής καταστολής, αυτό που μένει όμως είναι η εικόνα μιας θολωμένης μάνας αποφασισμένης να νοηματοδοτήσει από το μηδέν τον εαυτό της.
Γιάννης Καντέα-Παπαδόπουλος 04 Σεπτεμβρίου , 2025
Οταν το 2018 προβλήθηκε η ταινία «Ενοχος» του Γκούσταβ Μίλερ, το πορτρέτο ενός «αμαρτωλού» αστυνομικού που προσπαθεί να εξιλεωθεί καθοδηγώντας μέσω τηλεφώνου και έτσι όπως εκείνος θεωρεί σωστό έναν άνθρωπο που έχει απαχθεί, την είχα κατατάξει στις καλύτερες της χρονιάς. Είναι νωρίς να πεις από τώρα αν η νέα του ταινία θα κερδίσει επίσης μια θέση στην δεκάδα των καλύτερων του 2025, όμως την συνιστούμε ανεπιφύλακτα.
Η ακρίβεια στις λεπτομέρειες των διαδικασιών που τηρούνται σε μια φυλακή στην Σκανδιναβία, πλαισιώνουν την μυστηριώδη σχέση που θα αναπτυχθεί ανάμεσα στους δύο βασικούς ήρωες στην ιστορία της ταινίας Στη μια πλευρά η έμπειρη και κατά βάθος καλόκαρδη δεσμοφύλακας που προσπαθεί πάντα να προσφέρει κάτι παραπάνω για το καλό των κρατουμένων για τους οποίους πιστεύει ότι είναι κατάλληλοι για επανένταξη στην κοινωνία.
Στην απέναντι πλευρά ένας νιόφερτος κρατούμενος, νέος, αμίλητος και με εξαιρετικά βαρύ παρελθόν – αυτό που λέμε καμένο χαρτί, χωρίς καμία ελπίδα επανένταξης. Για κάποιο λόγο, η δεσμοφύλακας θα ζητήσει από την διεύθυνση να αποσπαστεί στην κεντρική πτέρυγα, υψίστης ασφαλείας, όπου ο νιόφερτος βρίσκεται. Γιατί προσπαθεί να τον προσεγγίσει; Γιατί του «κολλά» με διάφορα καψώνια;
Όλα αυτά τα ερωτήματα πλάθουν τον καταθλιπτικό αλλά συγχρόνως πολύ ενδιαφέροντα κόσμο των «Δεσμωτών», και το γεγονός ότι ο Μίλερ, κατορθώνει να κρύψει τα χαρτιά του μέχρι λίγο πριν το τέλος της ταινίας, είναι που αναδεικνύει την σκηνοθετική αντίληψη και δεξιοτεχνία του. Γιατί ενώ ο χρόνος κυλά, τα στοιχεία που δεχόμαστε για τους δύο ήρωες, δεν γίνονται ποτέ φλύαρα, η ουσία του θέματος, δεν χάνεται ποτέ.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
ΓΚΟΥΣΤΑΒ ΜΟΛΕΡ
36χρονος Σουηδός σκηνοθέτης|σεναριογράφος, με τη βάση του στη Δανία. Σπούδασε στην φημισμένη Σχολή Κινηματογράφου της Δανίας. Ντεμπούτο του «Ο Ένοχος» που έγινε αμέσως ριμέικ στο Netflix με το πρωταγωνιστή τον δηλωμένο φαν του σκηνοθέτη, Τζέικ Τζίλενχαλ. Φιλμογραφία: Sons (2024), The Guilty (2018)