*Γράφει ο Νικόλαος Ζαχαριάδης, Καθηγητής Θεολόγος – Συγγραφέας
Η Αποστολική Εκκλησία των Πατρών με τον πηδαλιούχο Μητροπολίτην της, Σεβασμιότατο Χρυσόστομο, την 20ην Φεβρουαρίου του 2025 γιόρτασε τα 20 χρόνια Αρχιερατείας του σεπτού ποιμενάρχη της και παράλληλα τίμησε, τον Υπέρμαχόν ομολογητήν της Ορθοδοξίας και αγωνιστή των εθνικών μας θεμάτων, τον πρώην Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιο, ο οποίος γαλουχήθηκε, με τους γνήσιους χυμούς του χριστιανισμού από ευσεβείς γονείς στην Πάτρα.
Αφού πέρασε όλες τις βαθμίδες της Ιεροσύνης το 1978 εξελέγη και ενθρονίσθη ως Μητροπολίτης στο Αίγιον.
«Άνδρας πλήρης πίστεως και δυνάμεως» (Πράξ. Κεφ.6, στιχ.8) με κύριο γνώμονα, στην ποιμαντική του αποστολή, το «Πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον ή ανθρώποις» (Πράξ. Κεφ. 5ο στιχ. 29).
Η Θεολογία του, που είναι η Θεολογία της Ορθοδόξου Παραδόσεως μας, η οποία έχει στοιχεία, δημιουργικά και ανανεωτικά σε κάθε εποχή, στηριζόταν όπως λέει και ο Απ. Παύλος στην (Β’ προ Κορινθ. Επιστολή. Κεφ.7, στιχ.1) πάντοτε στο «φόβο του Θεού». Διοικούσε μέχρι της παραιτήσεώς του, την Μητρόπολή του, ανυστερόβουλα – με ειλικρίνεια – δικαιοσύνη – καθαρότητα βίου και αγάπη!!!
Τον γνωρίζω τον Άγιο Γέροντα π. Αμβρόσιο, χρόνια συνδέομαι πνευματικά μαζί του. Με την σοφία του, τις ατέρμονες συζητήσεις μας, τις γνώσεις του και την γνώση με δίδαξε ουκ ολίγον, ώστε να συνεχίζω τον πνευματικό μου αγώνα, ανεξαρτήτως κόστους…
Ο ελληνόψυχος Μητροπολίτης Αμβρόσιος είναι μια καταξιωμένη προσωπικότητα, με «νουν και φρόνηση Χριστού…». «Εγκατέλειψε τα πάντα για να κερδίσει τον Χριστό». (Φιλιπ. Κεφ. 3ο, στιχ.8).
Σήμερα τον ονομάζουν «σημείον αντιλεγόμενον» Γιατί; Γιατί όταν λες την αλήθεια δεν αρέσει…
Σήμερα ο π. Αμβρόσιος, είναι ένας ατρόμητος αγωνιστής το ιερού Άμβωνα και της συγγραφής… Δεν υποστέλλει, όπως τον βλέπουμε όλοι που τον αγαπούμε, την σημαία του αγώνος του και μένει μόνος, στις επάλξεις της αλήθειας.
Το στόμα του με βοηθό τον Χριστό και σκέπη την Παναγία μας είναι έκφραση 3 παραγόντων.
Α) Πυρακτωμένης καρδιάς
Β) Ευφυέστατης διάνοιας
Γ) Απαύγασμα μια αγίας βιωτής.
Με την δίστομον ρομφαία του λόγου του, ελέγχει με θάρρος και παρρησία τα κακώς κείμενα. Τα κηρύγματά του και τα άρθρα του σήμερα είναι ενός «επώδυνου τοκετού του Πνεύματος». Η λέξη που αρμόζει στον Άγιο πρώην Καλαβρύτων και Αιγιαλείας π. Αμβρόσιο, τον αξιοσέβαστο και πεφιλημένο μας Γέροντα, είναι εκείνο, που έλεγε ο Μ. Αθανάσιος στον Γέροντά του Μ. Αντώνιο «ατρέμας». Ο λόγος του ευχάριστος – απολογητικός – θεολογικός – κοινωνικός – επίκαιρος και αντιρρητικός!!!… και αποστομωτικός… Δεν βλέπει πρόσωπον ανθρώπου (Ματθ. Κεφ.22, στιχ.16) αλλά αλήθειαν, και μόνον αλήθεια…
Πολλοί θέλησαν τον ομολογητή επίσκοπο Αμβρόσιο με την άγρια πολεμική τους, και τους αλλεπάλληλους διωγμούς να ξεριζώσουν το αγιοπνευματικό αυτό δένδρο, όμως δεν τα κατάφεραν… «Σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίζειν», λέει η Αγία Γραφή. Ο ιερός Χρυσόστομος τονίζει ότι η «Εκκλησία πολεμουμένη νικά, επιβουλευόμενη αυξάνει, υβριζόμενη θριαμβεύει». Έτσι οι καρποί του δένδρου του τιμώμενου ιεράρχη της Εκκλησίας μας, αλλά και τα κλαδιά και οι καρποί του, οι πνευματικοί, αποδίδουν, διδάσκουν και οικοδομούν, τους χριστιανούς μας.
Η αχαριστία και η απύθμενη κακία των ανθρώπων είναι σαν «ένα βουνό χιονισμένο, το κτυπά ο ήλιος και λιώνει». (Άγιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης).
Ο Ιερός Χρυσόστομος τονίζει ότι «Ο πυρετός του φθόνου ακόμα και τα κόκκαλα των φθονερών τα καταστρέφει».
Το έργο του ήταν και είναι ως ποιμένας ψυχών «πολυτάραχον και πολύμορφον». Με την φιλόθεη πνοή του και την φιλάνθρωπον διακονία του πορεύεται… και γνωρίζει ότι: «Το ατάλαντον νικάει γιατί το τάλαντον πληγώνει». (π. Γ. Μεταλληνός).
Η Εκκλησία του Χριστού μας, χωρίς ορθόδοξη θεολογία – χωρίς εμπειρία της χάριτος (Κάθαρση – Φωτισμός – Θέωση), χωρίς το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, που τονίζει την ενότητα, δεν θα ήταν Εκκλησία, αλλά παρασυναγωγή… Χαρά του π. Αμβροσίου ήταν η μελέτη των Πατέρων για 4 δεκαετίες προ της παραιτήσεώς του και θρόνος του ήταν οι καρδιές των πιστών του ποιμνίου του. Το φιλάνθρωπο έργο του – το άριστο διοικητικό του, η αγγελική του παρουσία στο προσκέφαλο των αρρώστων «Τις ασθενεί και ουκ ασθενώ» (Β’ Κορινθ. 4ο κεφ. Στιχ. 29), ήταν και είναι ένα χαμόγελο ανυπόκριτο, καρδιάς ευγένεια και προσευχής…
Υπήρξε και είναι όπως τον ζούμε τον Άγιο Γέροντα Αμβρόσιο, δωρικός και άοκνος, ζηλωτής με επίγνωση υπέρμαχος των ελληνοχριστιανικών ιδεωδών, και θεράπων της Ορθοδόξου Θεολογίας. Δεν διστάζει όπως και παλαιά με κάθε ευκαιρία, να διαμαρτυρηθεί για τις κάποιες ασυνέπειες, των υπευθύνων της Εκκλησίας, όπου διατύπωνε και διατυπώνει και σήμερα θαρραλέα τις απόψεις του, ως Έλληνας Ρωμιός… Στα διάφορα προβλήματα, που αντιμετώπιζε ως ποιμένας προσπαθούσε, να δώσει λύσεις, μέσα από την διαχρονικότητα της Ορθοδόξου Παραδόσεώς μας, ότι ο Χριστός «είναι χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας». (Εβρ. Κεφ.13, στιχ.8).
Το 2019 ο Μητροπολίτης Αμβρόσιος για προσωπικούς λόγους έδωσε την παραίτησή του. Υπέδειξε το πνευματικό του τέκνον τον π. Ιερώνυμο ηγούμενο της Ιεράς Μονής του Μ. Σπηλαίου. Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος τον εψήφισε, τον χειροτόνησε και τον ενθρόνισε ως άξιο και πανάξιο διάδοχο του π. Αμβροσίου.
Ο σημερινός νέος Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Ιερώνυμος είναι όπως τον γνώρισα, ένας «ανεπίληπτος, νηφάλιος – σώφρων – κόσμιος – φιλόξενος και διδακτικός». (Ά Τιμόθ. Κεφ.3ο, στιχ.2-3). Αχθοφόρος της αγάπης με το ελληνικό – φιλότιμο – την συνέπεια και την ευγένεια του, η οποία ενώ κοστίζει λίγα, αγοράζει τα πάντα…
Εύχομαι Σεβασμιότατε Ιερώνυμε καλήν ποιμαντορία, στην ορθοτόμηση, του λόγου της αληθείας, πάντοτε μέσα στον πνεύμα της αναλλοίωτης ζώσας – αποστολικής και αγιοπατερικής μας παράδοσης… Άξιος!!! Άξιος.
Υγεία και δύναμη από τον Θεό!!!
Στον άδολο – τον γνήσιο – τον τιμώμενο ιεράρχη, τον αυθεντικό – τον παραδοσιακό αγωνιστή της Εκκλησίας μας, Σεβασμιότατο Αμβρόσιο, μέσα από τον αγωνιστικό μου παλμό και την άδολη μου καρδιά, για το μαρτυρικό του ήθος και την μαρτυρία υπέρ της αληθείας, υγεία και δύναμη από τον Θεό.
Πολλά τα έτη Δέσποτα!!!