Σχετικά με μέτρα καταπολέμησης του σχολικού εκφοβισμού, η κ. Αναγνωστοπούλου σημείωσε: «Αυτή η διάχυτη βία που βλέπουμε παντού, σε ενήλικες και ανήλικους –που ακολουθούν βέβαια το παράδειγμα των ενηλίκων- πως μπορεί να αντιμετωπιστεί αυστηροποιώντας το πλαίσιο. Ένα πλαίσιο με ποινές, αποβολές κλπ που προυπήρχε. Η αυστηροποίηση που γίνεται είναι ουσιαστικά η πενθήμερη αποβολή. Μπορεί με αυτόν τον τρόπο να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα; Είναι δηλαδή τόσο απλό που ο εκφοβισμός και η τιμωρητική διαδικασία της αποβολής θα μπορούσε να μας λύσει το πρόβλημα ; Δεν είναι έτσι, είναι πολύ πολύπλοκο το συγκεκριμένο πρόβλημα. Δυστυχώς ζούμε σε μία κοινωνία που έχει χάσει τη συνοχή της, που έχει το συναίσθημα της ματαίωσης και της απόγνωσης λόγω οικονομικών δυσκολιών και χαμηλών προσδοκιών, που νιώθει ότι δεν μπορεί να συμβάλλει στο να αλλάξει τον κόσμο. Πρέπει να εκπαιδευτούν οι νέοι άνθρωποι και να σταματήσει η εκμηδένιση του αντιπάλου, η προσβολή και η επιθετική γλώσσα που έχει στόχο το πρόσωπο».
Σχετικά τον τρόπο που θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί το συγκεκριμένο φαινόμενο, ανέφερε: «Πρώτον, πρέπει να αντιμετωπίσουμε σοβαρά τις τεράστιες κοινωνικές ανισότητες. Ένα μεγάλο μέρος της νεολαίας είναι αποκλεισμένο από βασικά αγαθά και ζει αυτήν την ένδεια και την πίεση κάθε μέρα. Δεύτερον, πρέπει στα σχολεία να ανακτηθεί η αξιοπρέπεια του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού. Δεν πρέπει να υπάρχει τιμωρητική συμπεριφορά και να απαξιώνεται ο εκπαιδευτικός και από το Υπουργείο το ίδιο. Τέλος, χρειαζόμαστε επειγόντως τους ειδικούς, τους επιστήμονες: ψυχολόγους, κοινωνιολόγους κλπ. αλλά και την οριζόντια ένταξη των μαθημάτων αυτών στην εκπαιδευτική διαδικασία για να έρθουν τα παιδιά σε επαφή με το τι σημαίνει δημοκρατία, αλληλεγγύη, εκπαιδεύομαι να γίνω πολίτης και να έχω κριτική ικανότητα.
Το μέτρο της πενθήμερης αποβολής είναι απλοϊκή αντιμετώπιση. Το πρόβλημα του εκφοβισμού είναι πολύπλοκο και αν το αντιμετωπίσουμε έτσι είμαστε χαμένοι ως κοινωνία».