Ο Μάνος Μακρίδης είναι μία πολυσχιδής προσωπικότητα, όπως ο ίδιος λέει ήρθε στην Πάτρα ως ερωτικός μετανάστης. Εγκαταστάθηκε στην πόλη των Πατρών και δημιούργησε τις δικές του επιχειρήσεις, ανάμεσα στις άλλες, το «Μοντέρνο Ωδείο Πατρών» και μία δισκογραφική εταιρεία «Orange Studio – Orange Records». Δεν έπαψε ποτέ να καλλιεργεί το τάλαντό του στην στιχουργική. Η συνάντησή του με την στιχουργική όπως αναφέρει στο «πατρινόραμα- hellenic» και τη δημοσιογράφο Ευτυχία Λαμπροπούλου, κάπως τυχαία ή συμπωματική, ήταν να μην γίνει η αρχή. Έκτοτε έχει γράψει διαχρονικά σε μεγάλα ονόματα της δισκογραφίας στίχους, η τελευταία συνεργασία είναι με τον πολλά υποσχόμενο τραγουδιστή αγαπητό στην νεολαία και όχι μόνον Νικηφόρο όπου υπογράφει το τραγούδι «Οδός γυναίκας», το οποίο έχει κατακτήσει τις καρδιές των ακροατών .
Μιλήστε μας λίγο για τις δράσεις όλα αυτά τα χρόνια στην Πάτρα. Καθώς διατηρείτε κέντρα εκπαίδευσης, γλωσσομάθειας και ΚΔΑΠ.
Μακρίδης Μάνος λοιπόν, από το Εμμανουήλ! Γεννήθηκα στην Αθήνα και ήρθα στη Πάτρα σαν ερωτικός μετανάστης! Είμαι ιδιοκτήτης μίας ΙΚΕ (Ιδιωτικής Κεφαλαιουχικής Εταιρείας) της «Ευ Μορφώνεσθαι», που περιλαμβάνει δύο Κέντρα Ξένων Γλωσσών με την επωνυμία «Γλωσσότοπος 1» και «Γλωσσότοπος 2», ένα Ωδείο, το «Μοντέρνο Ωδείο Πατρών» με επαγγελματικό στούντιο ηχογράφησης το «Orange Studio Orange Records» και ένα ΚΔΑΠ το «ΚΔΑΠ Πορτοκαλάκι».
Συν τοις άλλοις είμαι εδώ και κάμποσα χρόνια Πρόεδρος του Συλλόγου Ιδιοκτητών Κέντρων Ξένων Γλωσσών του Νομού Αχαΐας. Όπως καταλαβαίνετε όλες μου οι επαγγελματικές και μη δραστηριότητες αφορούν εκπαιδευτικές δομές και με φέρνουν πολύ κοντά με νέους και νέες. Αυτό είναι καθαρή ευλογία, αλλά με υποχρεώνει να είμαι ιδιαίτερα ευαίσθητος και προσεκτικός γιατί είναι μεγάλη η ευθύνη να διδάσκεις νέους ανθρώπους και τυχόν να τους διαμορφώνεις γνώμη.
Τι ήταν εκείνο που σας οδήγησε στην συγγραφή στίχων;
Πρωτοέγραψα στίχο γιατί προκλήθηκα από τον πρωτότοκο γιο μου! Παρεμπιπτόντως, έχω άλλα δυο παιδιά, αγόρια. Ο γιος μου από πολύ μικρός είχε μία αξιοπερίεργη κλίση προς τη μουσική και μπήκε πρώτος στη Σχολή Μουσικολογίας στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Στις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου του είπα να μην αναλώνεται μουσικά τραγουδώντας μόνο τραγούδια άλλων αλλά σιγά-σιγά να αρχίσει να γράφει και δικά του. Είμαι βλέπεις έντονα υπερ της ιδιωτικής πρωτοβουλίας αγαπητή Ευτυχία! Μου παρουσίασε λοιπόν ένα δικό του τραγούδι. Του είπα «τι χάλια είναι αυτά, αυτό δεν έχει λόγο ύπαρξης». Θύμωσε και μου είπε «γιατί εσύ γράφεις καλύτερα;». Πραγματικά αυτό αναρωτήθηκα κι εγώ και κάθισα και έγραψα κάποιους στίχους και έμεινα έκπληκτος από το αποτέλεσμα.
Με ποιον τραγουδιστή ήταν η πρώτη σας συνεργασία και πότε έγινε;
Το πρώτο μου στιχάκι ήταν σε ένα τραγούδι του Χρήστου Παπαδόπουλου από «τα παιδιά της Πάτρας», για ένα νέο τραγουδιστή, τον Χρήστο Σεβαστό και είχε τίτλο «Δύο φεγγάρια». Αισθάνθηκα σαν το μικρό παιδί που περνάει πρώτη φορά την πόρτα του καινούργιου κόσμου που μόλις έχει ανακαλύψει!
Πώς έγινε η πρώτη επαφή με δισκογραφική εταιρεία;
Αμέσως μόλις άνοιξε το Ωδείο μας, παράλληλα με το στούντιο ηχογράφησης, φτιάξαμε τη δική μας δισκογραφική εταιρεία την «Orange Studio – Orange Records» και κάναμε με πολύ μεράκι πολλές ερασιτεχνικές παραγωγές, ερασιτεχνικές από οικονομική άποψη αλλά επαγγελματικών προδιαγραφών όσον αφορά την ποιότητα, σε άγνωστους μεν, ταλαντούχους δε, τραγουδιστές που δραστηριοποιούνταν κυρίως στην Αχαΐα. Και σιγά σιγά ήταν αναπόφευκτο, χωρίς να το επιδιώξουμε ιδιαίτερα, να δώσουμε και σε κάποιους επώνυμους όπως στον Σφακιανάκη, τον Γονίδη, τον Τερλέγκα, τον Βελισσάρη και τον Νεκτάριο Μαλλά. Καμιά πενηνταριά είναι τα τραγούδια που φέρουν τους στίχους μου και μπορείτε να τα βρείτε στο κανάλι μου στο YouTube “NOMASS RECORDS”, και επτά από αυτά έχουν τραγουδηθεί από εμένα και δύο από τα παιδιά μου και φέρουν την προσωπική μας σφραγίδα.
Θεωρείτε πως τις ημέρες μας γράφονται στίχοι που να περιγράφουν μία ιστορία ή να περνούν κάποιο μήνυμα;
Και φυσικά γράφονται υπέροχοι στίχοι αλλά οι περισσότεροι δυστυχώς δεν φτάνουν στον πολύ κόσμο γιατί για λόγους εμπορικούς δεν επιλέγονται από τα μεγάλα ονόματα. Πόσες φορές μου έχουν γυρίσει πίσω στίχο που πανηγύρισα όταν «μου ήρθε» γιατί λέει δεν ήταν «εύπεπτος!..». Θα συνιστούσα στους ακροατές να ψάχνουν αν θέλουν να βρουν καινούργιες πανέμορφες μουσικές δημιουργίες από αγνώστους στο ευρύ κοινό καλλιτέχνες και όχι να περιμένουν τι θα τους σερβίρουν οι φίρμες και οι δισκογραφικές εταιρείες, που χωρίς υπερβολή 8 στα 10 είναι ηχορύπανση. Δυστυχώς ο κόσμος ταυτίζει το τραγούδι με τον τραγουδιστή-όνομα. Δυστυχώς αυτός είναι ο καθρέφτης του και μέσα στα μάτια της λαμπερής φίρμας θέλει να βλέπει πόσο όμορφος είναι και αυτός ο ίδιος. Αλίμονο αν πάει ο ακροατής, που σήμερα είναι περισσότερο θεατής(!), να κοιταχτεί σε άσχημο καθρέφτη!
Τι τραγουδάρα η τελευταία του Ρέμου λένε και είναι ζήτημα αν ένας στους δέκα ξέρει ποιος έγραψε τη μουσική και τους στίχους και οι υπόλοιποι ούτε καν ενδιαφέρονται να μάθουν ποιανού δημιουργία είναι το τραγούδι που πιθανότατα να τους έχει επηρεάσει και να είναι σημείο αναφοράς στη ζωή τους. Γιατί δεν είναι μικρή υπόθεση το τραγούδι! Εμένα θα ήταν φτωχότερη η ζωή μου εάν ο Μάνος Ελευθερίου δεν είχε γράψει τη “μαρκίζα” και ο Νίκος ο Γκάτσος το «Ο Γιάννης ο φονιάς» προτείνω να αφιερώσετε λίγο χρόνο και να ακούσετε 2 δίκαια και ενωτικά τραγούδια μας σχετικά με μεγάλα κοινωνικά γεγονότα πού δίχασαν τους Έλληνες, το «πρόσφυγες» και το «παιδιά δικά μας».
Τι σημαίνει για εσάς στιχουργική;
Το να γράφω στίχους και γενικά το να δημιουργώ για μένα είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να φιλιώνω με τον ανυπόφορα ζόρικο εαυτό μου που δεν ικανοποιείται με τίποτα και δεν με αφήνει σε χλωρό κλαρί!.. Ο μόνος τρόπος να τον ηρεμώ, να τον καθησυχάζω, να τον ξεγελάω πολλές φορές για να κερδίζω χρόνο και μερικές φορές να κερδίζω και την εκτίμησή του, πράγμα που γίνεται σπάνια αλλά όταν γίνει σε διαβεβαιώνω αγαπητή Ευτυχία, είναι αληθινός θρίαμβος! Δεν είναι μικρή υπόθεση το να γράφεις στίχους για τραγούδια που θα ακούσει πολύς κόσμος! Ξεκινάει κάτι από πολύ μικρό και θεριεύει σιγά-σιγά και γίνεται πολύ πολύ μεγάλο! Γράφεις 2 -3 στιχάκια στο πίσω μέρος από ένα πακέτο τσιγάρα, γίνεται τραγούδι και με το πέρασμα του χρόνου ριζώνει στη συλλογική μνήμη, τραγουδιέται ατελείωτα και μέχρι που δημιουργεί πολιτιστική ταυτότητα!.. πες «μία φούντωση μία φλόγα» και δεν θα υπάρξει ούτε ένας που να μην σου πει «έχω μέσα στην Καρδιά»!
Μιλήστε μας λίγο για την συνεργασία σας με τον Νικηφόρο. Πώς προέκυψε αυτό το τραγούδι;
Τον Νικηφόρο τον ξέρω από τις ενορχηστρώσεις που κάνει στο στούντιό μας. Η συνεργασία μας στο συγκεκριμένο τραγούδι ξεκίνησε από το πουθενά. Ένας καθηγητής μουσικής στο μπουζούκι, συνεργάτης στο Ωδείο μας, ο Γαβρίλης ο Μπιρλής, Πατρινόπουλο, μεγάλο συνθετικό ταλέντο, που έχει ήδη γράψει δύο κυκλοφορημένα τραγούδια στο Νικηφόρο, τα οποία μου είχε ζητήσει να τα ντύσω εγώ με στίχους, αλλά εγώ αμέλησα και μετάνιωσα που δεν το έκανα γιατί οι μελωδίες ήταν υπέροχες. Και έτσι ανταποκρίθηκα στο τρίτο τραγούδι του Γαβρίλη. Έβαλα τα καλά μου και έγραψα το «Οδός Γυναίκας». Θεωρώ ότι είναι από τα λίγα mainstream τραγούδια με ψαγμένη έντεχνη ατάκα και ευχαριστώ τον Νικηφόρο που με εμπιστεύτηκε. Πιστεύω ακράδαντα πώς ανεξάρτητα από το πώς θα πάει το τραγούδι θα παραμένει πάντα μία δυνατή αναφορά στο ρεπερτόριό του.
Τέλος, τι άλλο μπορούμε να περιμένουμε από εσάς το επόμενο διάστημα;
Με βρίσκετε σε ένα μεταβατικό στάδιο! Αποφάσισα με τη νέα χρονιά καμιά εικοσαριά προσωπικά στιχάκια μου, που αραχνιάζουν στο συρτάρι μου και με στοιχειώνουν εδώ και πολύ καιρό, να μην ψάχνω να τα δώσω δεξιά κι αριστερά αλλά να τα πω μόνος μου, έτσι για το κέφι μου!!Το να έχεις δικό σου στούντιο ηχογράφησης βοηθάει πολύ στο να παρασύρεσαι σε τέτοιου είδους υπερβολές, μέχρι που κινδυνεύω να παρεξηγηθώ δηλαδή, ότι πάω για καριέρα!! Εκεί που έγραφα λοιπόν μόνο το στίχο και ήταν η μισή ντροπή δική μου, τώρα θα είναι ολόκληρη! Ήδη έχω τραγουδήσει δύο από αυτά και μάλιστα έχουν κάνει αναπάντεχα ιδιαίτερη αίσθηση κρίνοντας από τα σχόλια άγνωστων ανθρώπων, ούτε καν διαδικτυακών μου φίλων. Έχουν τίτλο «Όταν θα πέφτω θα κρατιέμαι από μένα» και «εκείνος που δεν μοιάζει με κανέναν» είναι καρφιτσωμένα στο προσωπικό μου προφίλ στο Facebook με χιλιάδες Likes και εκατοντάδες σχόλια, κάτι παραπάνω από θετικά. Τα εν λόγω τραγούδια συνοδεύονται από όμορφα videoclips με σκίτσα (one line drawings), βασισμένα σε πρωτότυπες ιδέες δικές μας που τα επιμελείται και τα σχεδιάζει η ιδιαίτερα ταλαντούχα συνεργάτης μου Δήμητρα Σκαρμούτσου.