Ο συγγραφέας των μεγάλων θεατρικών επιτυχών και τηλεοπτικών, σεναριογράφος, ηθοποιός, σκηνοθέτης και συγγραφέας πολλών αγαπημένων βιβλίων έρχεται με ένα αστυνομικό μυθιστόρημα να καθηλώσει τους αναγνώστες, με τίτλο “Φαρμακωμένη” που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις “Πρώτη Ύλη”, ένα βιβλίο που κέρδισε τις καρδιές των αναγνωστών και όχι μόνον κατά την παρουσίαση που πραγματοποιήθηκε στο cafe του βιβλιοπωλείου “Ιanos” καθώς πλήθος κόσμου που παρέστη αλλά και αγαπητών συνάδελφων του ταλαντούχου Ντίνου Σπυρόπουλου αγκάλιασαν την “Φαρμακωμένη”. Ενόψει της παρουσίασης αυτής το ¨π¨ φιλοξενεί μία άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη του εκ Πατρών ορμώμενου συγγραφέα Ντίνου Σπυρόπουλου στην δημοσιογράφο Ευτυχία Λαμπροπούλου
Τι ήταν εκείνο που σας ενέπνευσε να γράψετε το βιβλίο αυτό;
Η δεκαετία του 60 και η ατμόσφαιρα της εποχής. Οι άνθρωποι που προσπαθούσαν να ορθοποδήσουν μετά από τον πόλεμο και τον εμφύλιο.
Γεννημένος στο Καγκάδι Αχαΐας και ζώντας αρκετά χρόνια στην Πάτρα, που την θεωρώ από τις ωραιότερες πόλεις της Ευρώπης, ήθελα μέσα από το μυθιστόρημα αυτό, έστω σε κάποιες σελίδες, να ζωντανέψω και την Πάτρα εκείνης της εποχής.
Διαβάζοντας κανείς το βιβλίο νιώθει πως παρακολουθεί κινηματογραφική ταινία, η πλοκή κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του Αναγνώστη. Να φανταστώ πως συμπορεύτηκαν οι ιδιότητες, συγγραφέα, ηθοποιού και σκηνοθέτη;
Δεν θα μπορούσε να λείπει η ματιά του ηθοποιού και του σκηνοθέτη από το μυθιστόρημα. Ασχολούμαι πολλά χρόνια με τον θεατρικό λόγο και όπως είναι φυσικό και το μυθιστόρημα θα έχει τον αέρα μιας παράστασης. Άλλωστε και η ζωή δεν είναι άλλο από μια παράσταση που απλά η αυλαία κλείνει για τον καθένα σε διαφορετικό σημείο του έργου .
Να φανταστούμε πως ίσως το βιβλίο με τίτλο “Φαρμακωμένη” το δούμε τηλεοπτική ή κινηματογραφική μεταφορά;
Όσοι το διαβάζουν, και με έχει πραγματικά εντυπωσιάσει η πορεία του στα βιβλιοπωλεία, εκφράζουν την επιθυμία να το δουν σαν μίνι σειρά στην τηλεόραση. Αυτό δεν εξαρτάται από μένα αλλά από αυτούς που παίρνουν τις αποφάσεις. Νομίζω ότι σύντομα θα έχουμε θετικές κινήσεις και από τις εταιρίες παραγωγής.
Το βιβλίο σας προσδιορίζεται χρονικά στην μετεμφυλιακή Ελλάδα τι σας οδήγησε σε αυτό το στοιχείο;
Νομίζω ότι αυτή η περίοδος που κουβαλάει τον απόηχο και τις πληγές ενός παρελθόντος πολύ σκοτεινού προσφέρεται για μυθοπλασία που όμως πατάει σε γεγονότα χωρίς να γίνεται ντοκιμαντέρ. Ο Ελληνικός λαός εκείνη την εποχή προσπαθεί να ορθοποδήσει είτε μεταναστεύοντας στο εξωτερικό είτε στις μεγάλες πόλεις. Η Ύπαιθρος εκείνης της εποχής με ενδιαφέρει πολύ.
Θα ήθελα να αναφέρω εδώ πως η εφημερίδα Πελοπόννησος παίζει ένα καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας των ηρώων του μυθιστορήματος μου. Στις σελίδες της μπλέκονται οι πραγματικές ειδήσεις τις εποχής με τις φανταστικές ιστορίες του βιβλίου και αυτό σίγουρα ήρθε στο βιβλίο από τη πρώτη ανάμνηση ανάγνωσης εφημερίδας του συγγραφέα που ήταν αυτή η εφημερίδα.
Πως καταφέρνετε και εξισορροπείτε ανάμεσα στο δράμα και την κωμωδία με την πένα σας;
Η ζωή είναι δράμα, κωμωδία και φάρσα πολλές φορές. Αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να παρουσιάσω όλες αυτές τις πτυχές τις ζωής που την καθιστούν ενδιαφέρουσα και με τις πολλές εναλλαγές της δεν σε αφήνει ποτέ να πλήξεις.
Ακούγοντας την λέξη Πάτρα τι σας έρχεται πρώτο στο μυαλό;
Η πρώτη φορά που άκουσα κάτι καλό για τα γραπτά μου ήταν στην Πάτρα. Στο οικονομικό γυμνάσιο στην πλατεία Νόρμαν. Ο Καθηγητής Αθανασόπουλος, φιλόλογος, κρατώντας την κατακόκκινη ματωμένη απτα διορθωμένα λάθη σελίδα μιας έκθεσης μου που είπε. Εσύ παιδί μου θα ζήσεις απ’ το γράψιμο.
Και έζησα. Και αν και ζώ χρόνια στην Αθήνα την Πάτρα την κουβαλάω πάντα μέσα μου. Την πλατεία Νόρμαν, την Κορίνθου, την Πλατεία Γεωργίου, τα ψηλά Αλώνια. Τα ψωμάκια με το βούτυρο και το μέλι στην “Στρούγκα”. Τα σκαλιά της Αγίου Νικολάου, τον φορητό κινηματογράφο του θείου μου Βασίλη Ζαχαρόπουλου, την πρώτη μου θεατρική εμφάνιση στο “Πάνθεον” και τόσα άλλα.
Ζούμε σε μία εποχή που ο κόσμος διψάει για καλές δουλειές, ωραία κείμενα, σωστά δομημένο λόγο, εσείς που έχετε το πακέτο αυτό γιατί δεν υπάρχετε στα τηλεοπτικά πράγματα; Υπάρχει περίπτωση να σας δούμε παρών είτε τηλεοπτικά είτε κινηματογραφικά;
Όλα είναι πιθανά και απίθανα ταυτόχρονα. Αν οι συνθήκες είναι αυτές που εγώ επιθυμώ θα χαρώ πολύ μέσω της Φαρμακωμένης να βρεθώ στην τηλεόραση ή στον κινηματογράφο. Ο γραπτός λόγος είναι αυτός που με συνεπαίρνει και σε αυτόν θα συνεχίσω. Η τηλεοπτική μεταφορά έχει να κάνει με τεχνοκράτες. Αυτοί ξέρουν και αποφασίζουν πιο προϊόν τους ενδιαφέρει να παρουσιάσουν.
Πριν λίγες μέρες έγινε η παρουσίαση του μυθιστορήματος σας “Φαρμακωμένη” στον Ιανό μιλήστε μας για την βραδιά αυτή και πως ο κόσμος το αγκάλιασε;
Ήταν κάτι το φανταστικό. Η Κάτια Δανδουλάκη, με την οποία συνεργάζομαι φέτος στο θέατρο σε μια εξαιρετική δουλειά και αυτό το λένε οι άλλοι και όχι εγώ, στον Αόρατο επισκέπτη που θα ανέβει και του χρόνου το χειμώνα στο θέατρο, με τίμησε διαβάζοντας αποσπάσματα από το μυθιστόρημα, όπως και ο φίλος μου ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης. Για την φαρμακωμένη μίλησε ο καθηγητής του πανεπιστημίου Αθηνών Θανάσης Αγάθος και ο Γιατρός και συγγραφέας Χρήστος Ναούμ. Τραγούδησε η εξαιρετική ηθοποιός και τραγουδίστρια Ελένη Καρακάση και είδα πολλούς νέους και παλιούς φίλους. Πολύ θα ήθελα να κάνουμε μια παρουσίαση και στην Πάτρα. Το συζητάω με την Εκδότρια μου Μαρία Κοκκίνου και ελπίζω να τα καταφέρουμε. Γιατί η Φαρμακωμένη έχει και αρκετή Πάτρα στις σελίδες της.
Τέλος, ποιό είναι εκείνο το στοιχείο που σας έχει συνεπάρει στο μυθιστόρημα αυτό;
Για να μπορέσεις να γράψεις ένα μυθιστόρημα 312 σελίδων πρέπει να σε συνεπάρει η ιστορία και οι ήρωες να μην σε αφήνουν σε ησυχία μέχρι να το ολοκληρώσεις. Νομίζω ότι δημιούργησα έναν ήρωα τον Θανάση Δαγρέ. Έναν Χωροφύλακα που σε μια εποχή πολύ δύσκολη μπόρεσε να ισορροπήσει ανάμεσα στην αλήθεια και στα πάθη τις εποχής.