ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ: Οι τελευταίες εξελίξεις;

Ο Gennady Melnik, πολύ γνωστός και καταξιωμένος Ουκρανός στην καταγωγή Ρώσος δημοσιογράφος ανταποκριτής στην Αθήνα, του Ρωσικού πρακτορείου ειδήσεων RIA Novosti, ένα από τα μεγαλύτερα ρωσικά πρακτορεία με ανταποκριτές σε όλο τον κόσμο, μιλάει αποκλειστικά στο “π” για την κρίση στην Ουκρανία τα βαθύτερα ιστορικά και γεωπολιτικά αίτια που προκάλεσαν την ρωσική επέμβαση στην Ουκρανία στις 25 Φεβρουαρίου 2022.

Συνέντευξη  στον Αλέξανδρο Στεφανόπουλο

 

 

 

 

 

Ο Gennady Melnik, ζει στην Ελλάδα εννέα χρόνια και καλύπτει αδιάλειπτα όλα τα -μικρά και μεγάλα- γεγονότα που συμβαίνουν στην χώρα μας. Παρών σε όλες τις ενημερώσεις του Ελληνικού Υπ. Εξωτερικών και σε κάθε άλλη κυβερνητική ενημέρωση στην Αθήνα και όπου αλλού. Παρών στα μεγάλα συλλαλητήρια για τις Πρέσπες. Παρών σε κάθε μεγάλο γεγονός. Παρών στο δημοψήφισμα του 2015. Σε κάθε κυβερνητική εναλλαγή τα τελευταία χρόνια της μεγάλης κρίσης στην Ελλάδα. Γνωρίζει και μιλάει πολύ καλά την Ελληνική γλώσσα. Την διαβάζει και την μελετάει σε βάθος.

Είναι λάτρης της Ελληνικής Ιστορίας και του Ελληνικού Πολιτισμού. Διαβάζει ενημερώνεται διαρκώς για όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα. Τον γνώρισα το 2016 όταν μαζί καλύπταμε, ίσως ένα από τα πλέον σημαντικά γεγονότα για την Παγκόσμια Ορθοδοξία μετά το σχίσμα του 1054. Καλύπταμε μαζί επί πολλές μέρες την σύγκληση της Μεγάλης Πανορθοδόξου Συνόδου που συνεκλήθει μετά από 1200 χρόνια στο Κολυμπάρι Χανίων Κρήτης τον Ιούλιο του 2016. Ίσως από τους πολύ λίγους ανάμεσα στους 10αδες Ρώσους, αλλά και Σλαβόφωνους Ορθόδοξους που είχαν προσκληθεί να καλύψουν ένα γεγονός, του οποίου η βαριά σκιά καλύπτει όλα όσα επακολούθησαν μετά την, εν τέλει Μεγάλη Πανορθόδοξη Σύναξη, των 10 από τις 17 Ορθόδοξες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες και με αισθητή την απουσία της Ρωσικής Εκκλησίας, η οποία αποχώρησε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή μαζί με επίσης άλλες μεγάλες Ορθόδοξες Εκκλησίες, όπως και Πατριαρχεία όπως αυτά της Αντιόχειας και της Βουλγαρίας.

Ο Gennady Melnik θεωρείται ένας από τους ανθρώπους που γνωρίζει εις βάθος το  Ουκρανικό ζήτημα. Ουκρανός ο ίδιος στην καταγωγή.

Είχα μαζί του μια -θέλω να πιστεύω – ειλικρινή συζήτηση χωρίς ίχνος καχυποψίας ούτε από την πλευρά μου, ούτε από την δική του πλευρά, καθώς
είθισται ακόμα και μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου επισήμως το 1990 στις σχέσεις των δύο μεγάλων χωρών Αμερικής (Δύσης) και Ρωσίας πάντα οι σχέσεις των δύο χωρών, κατ’ επέκταση και εξ αντανακλάσεως και στον Τύπο αμφοτέρων των χωρών (Ρωσίας – ΗΠΑ) πάντα να υφέρπει η μια ευρύτερη καχυποψία. Καχυποψία, κορύφωση, της οποίας το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία μετά την έναρξη των ρωσικών επιχειρήσεων την 25η Φεβρουαρίου 2022 στο έδαφος της ανεξάρτητης πλέον μετά την συμφωνία του ΜΙΝΣΚ 1 και 2, Ουκρανίας. Μέσα σε όσα μας λέει αποκαλύπτει και αλήθειες που δεν είναι καθόλου γνωστές στο ευρύ κοινό της Ελλάδος. Μιλάει για τις ιστορικές σχέσεις Ελλάδος Ρωσίας.

Σχέσεις που σήμερα δοκιμάζονται και οδηγούνται σε μάλλον επικίνδυνη ατραπό. Εξηγεί σε βάθος τι σημαίνει για την Ρωσία το Κίεβο. Προσεγγίζει τις σχέσεις Ρωσίας-Ευρώπης. Ρωσίας-Νάτο και ΗΠΑ και προχωράει βαθύτερα. Στον ρόλο που διαδραμάτισε η εκχώρηση από το Οικουμενικό Πατριαρχείο τον Δεκέμβριο 2018 – Ιανουάριο 2019, Αυτοκεφάλου σε μια μικρή -σχεδόν ισχνή- μειοψηφία Ουκρανών, σε ένα σύνολο σχεδόν 50 εκατομμυρίων Ορθοδόξων που υπάγονται στον Αρχιεπίσκοπο Κιέβου κ. Ονούφριο. Εκκλησία η δικαιοδοσία της οποίας αιώνες τώρα ανήκει στη Ρωσική Εκκλησία ιστορικά. Ζήτημα που έχει προκαλέσει ένα βαθύ ρήγμα, κατ’ ουσίαν Μέγα Σχίσμα στους κόλπους της παγκόσμιας Ορθοδοξίας. Η βαρύτητα των όσων δηλώνει δημοσίως ο Ουκρανός συνάδελφος αποκτούν ιδιαίτερη αξία μετά την απαγόρευση στην δύση του συνόλου των Ρωσικών ΜΜΕ, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδος.

Καμία σελίδα ράδιο ή τηλεόραση ρωσόφωνη ή πολύ περισσότερο ΜΜΕ που εκπέμπουν από την Ρωσία πλέον δεν ακούγεται στην Ευρώπη και τις
ΗΠΑ, ως εκ τούτου η συνέντευξη αυτή έχει την δική της βαρύνουσα σημασία στην ελεύθερη ακόμα έντυπη δημοσιογραφία στην Ελλάδα. Επομένως, θεωρώ ιδιαίτερη τιμή αυτήν ειδικά την συνέντευξη σε ένα αναρίθμητο συνεντεύξεων επί 38 συναπτά έτη στην επαγγελματική δημοσιογραφία στην Ελλάδα και άλλα ξένα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ.

 

Ακολουθεί ολόκληρη η αποκλειστική συνέντευξη

• Πριν την επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία, ο πρόεδρος Πούτιν προχώρησε στην αναγνώριση της ανεξαρτησίας των περιοχών του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ…

Ας ξεκινήσουμε λίγο από την ιστορία. Ρώσοι και Ουκρανοί είναι αδελφοί λαοί. Όπως γνωρίζουμε στα 988 έγινε η βάφτιση των Ρώσων του Κίεβου από τους Βυζαντινούς. Το Κίεβο ονομάζεται η Μητέρα των Πόλεων των Ρώσων. Γιατί από την πόλη αυτή γεννήθηκε όλη η Ρωσία. Υπάρχουν παλαιότερες ρωσικές πόλεις από το Κίεβο, αλλά συνηθίζεται να αποκαλείται έτσι το Κίεβο. Δυστυχώς όμως τα τελευταία χρόνια υπάρχουν σοβαρά προβλήματα στις σχέσεις των δύο κρατών, Ρωσίας και Ουκρανίας, η οποία ήταν μια από τις χώρες που αποτελούσαν την Σοβιετική Ένωση. Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, έγιναν 15 ανεξάρτητες δημοκρατίες, μεταξύ των οποίων και η Ουκρανία, αποτέλεσμα της πολιτικής του Γκοσμπατσόφ, του Γιέλτσιν, και των ηγετών της Λευκορωσίας και της Ουκρανίας Σουσκέβιτς και Κραβτσιούκ. Οι τρεις τελευταίες υπέγραψαν συμφωνία για την ανεξαρτησία των κρατών αυτών, αλλά λίγα χρόνια μετά ξεκίνησαν τα προβλήματα στις διμερείς τους σχέσεις. Για περισσότερα από 15 χρόνια η Ρωσία έδινε φυσικό αέριο στην Ουκρανία με τιμές πολύ χαμηλότερες της αγοράς. Υποστήριξε την Ουκρανία με διάφορους τρόπους, αλλά το 2012 η Ουκρανία πήρε το δρόμο της ένταξης στην ΕΕ επί προέδρου Γιανούκοβιτς, ωστόσο η επιθυμία για ένταξη υπήρχε και νωρίτερα. Βέβαια τα προβλήματα είχαν ξεκινήσει νωρίτερα, με τις λεγόμενες έγχρωμες επαναστάσεις. Το 2004 έγιναν δύο γύροι εκλογών, ο Βίκτορ Γιανουκόβιτς κέρδισε τις εκλογές, αλλά η Δύση, -οι ΗΠΑ και η ΕΕ- ζήτησαν και τρίτο γύρο, κάτι που ήταν παράνομο. Ωστόσο, υπήρχαν μεγάλα προβλήματα στην οικονομία, ολιγαρχία, διαφθορά, κατασπατάληση της κρατικής περιουσίας μετά την ανεξαρτησία της χώρας. Το 2013, λίγο πριν την υπογραφή της συμφωνίας με την ΕΕ, ο Γιανουκόβιτς υπολόγισε πόσο θα κοστίσει στην Ουκρανία η ένταση στην ΕΕ. Αυτό σημαίνει ότι θα έπρεπε να κλείσει η ελεύθερη αγορά με τη Ρωσία, το Καζακστάν, με τη Λευκορωσία, με όλα τα κράτη της π. Σοβιετικής Ένωσης. Τεράστια ζημιά για την οικονομία. Σε τεχνικό επίπεδο, θα έπρεπε να αλλάξουν όλα σύμφωνα με τις τεχνικές προδιαγραφές της ΕΕ. Το 2013, λοιπόν, ξεκίνησαν μεγάλες διαδηλώσεις στην πλατεία Ανεξαρτησίας στο κέντρο του Κιέβου – στο Μεϊντάν, με εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου από όλη την Ουκρανία. Τότε δυστυχώς πρέσβης των ΗΠΑ ήταν ο κ. Πάϊατ, ο οποίος μαζί την ΥφΥΠΕΞ των ΗΠΑ κα Βικτόρια Νούλαντ έπαιξαν έναν πολύ κακό ρόλο.

 

• Τι εννοείτε;

Η Αμερική ήταν η δύναμη που υποστήριξε την πορτοκαλί επανάσταση, στην οποία και αργότερα είχαμε και νεκρούς.

 

• Έχει αποδειχθεί η ανάμειξη Πάϊατ; Έχει στοιχεία η Ρωσία;

Ο κ. Πάϊατ και η κα. Νούναλντ υποστήριξαν άμεσα τους διαδηλωτές, δίνοντάς τους φαγητό, μοίρασαν μπισκότα στην πλατεία Μεϊντάν. Σε τηλεφωνική επικοινωνία η κα. Νούναλντ και о κ. Πάϊατ συζήτησαν ποιον θα τοποθετήσουν στην νέα κυβέρνηση της Ουκρανίας. Ήθελαν να ρίξουν την νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση, την οποία εκπροσωπούσε μέχρι τότε το Γιανούκοβιτς. Υπήρχε μια λίστα ονομάτων, υποψήφιοι που συζητήθηκαν, και μερικοί από αυτούς είχαν σχέση με τους εθνικιστές ΝΑΖΙ. Αυτή είναι μια γνωστή συνομιλία, δημοσιεύτηκε, και είπαν ότι η ΕΕ δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει την κατάσταση και «F@ck the EU». Στην αρχή του 2014, οι διαδηλωτές άρχισαν την επίθεση στην προεδρία, στην κυβέρνηση, έριξαν κτήρια, ήταν ένας εμφύλιος πόλεμος στους δρόμους του Κιέβου, με μολότοφ, επιθέσεις στην αστυνομία, –γνωρίζουμε ότι έκαιγαν τους αστυνομικούς ζωντανούς-. Άρχισε μια μαύρη σελίδα για τις εξελίξεις, ακόμα δεν γνωρίζουμε όλα τα στοιχεία. Γνωρίζουμε ότι συνέλαβαν ένα βουλευτή, και άρχισαν να πυροβολούν διαδηλωτές με νεκρούς περίπου στους 100. Κανένας δεν ξέρει από πού και ποιος το έκανε. Πυροβολούσαν και αστυνομικούς και διαδηλωτές. Υπήρχαν κάποιες αποδείξεις από πού ξεκίνησαν οι πυροβολισμοί. Η σύλληψη του ενός βουλευτή είναι ένα στοιχείο, αλλά αυτός απελευθερώθηκε αμέσως. Είδαμε στον ίντερνετ τη σύλληψη κάποιων αστυνομικών από την Αμερική, πολιτών των ΗΠΑ.

• Με ποια κατηγορία συνελήφθησαν;

Συμμετοχή στις μαζικές διαδηλώσεις…

 

  • Μετά πως εξελίχθηκε η κατάσταση;

Όταν υπέγραψαν τη συμφωνία με την εγγύηση των χωρών της Δύσης, της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Πολωνίας ότι ο Γιανουκόβιτς θα φύγει και θα παραδώσει την εξουσία με κανονικό τρόπο, την επόμενη μέρα έγινε πραξικόπημα. Ο Γιανουκόβιτς έπρεπε να φύγει. Πήγε πρώτα στα ανατολικά της χώρας, απ’ όπου και κατάγεται και μετά έφυγε για τη Ρωσία στο Ροστόφ, όπου μένει μέχρι και σήμερα. Λυπάμαι πάρα πολύ για το γεγονός που ο πρώτος Υπουργός από την ΕΕ που πήγε στην Ουκρανία για να νομιμοποιήσει το παράνομο νέο καθεστώς της χώρας ήταν ο Υπουργός των Εξωτερικών της Ελλάδας, Ευάγγελος Βενιζέλος. Το πραξικόπημα έγινε στις 22 Φεβρουαρίου και ο Βενιζέλος βρισκόταν στο Κίεβο στις 2 Μαρτίου. Τότε η Ελλάδα ήταν προεδρεύουσα χώρα στην ΕΕ και δυστυχώς το πραξικόπημα στην Ουκρανία ήταν το κύριο αποτέλεσμα της Ελληνικής Προεδρίας.

 

• Αυτό δεν το γνωρίζει ο κόσμος…

Ο κόσμος δεν γνωρίζει και τα πράγματα που γίνονται στην Ουκρανία. Πολλοί συνάδελφοι με ρωτούν τι γίνεται στην Ανατολική Ουκρανία. Βομβαρδισμοί καθημερινά εδώ και 8 χρόνια… ο ουκρανικός στρατός με τα τάγματα των εθνικιστών άρχισαν ανεπίσημο πόλεμο με τους κατοίκους των περιοχών Ντονμπας, Ντονέτσκ και Λουγάνσκ. Στην Ουκρανία πάνω από 70-80% του πληθυσμού μιλούν ρωσικά. Υπάρχουν ρωσόφωνοι και ουκρανόφωνοι. Ωστόσο, στα ανατολικά της χώρας είναι περισσότεροι ρωσόφωνοι. Όσον αφορά την Κριμαία, είναι ρωσικό έδαφος, πάντα ήταν Ρώσοι εκεί –περίπου στο 70%-, και πριν την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και μετά. Λίγοι ήταν οι Ουκρανοί εκεί. Υπήρχαν Τατάροι και πολλοί Ελληνικής καταγωγής. Ως προς την ανεξαρτησίας της Κριμαίας, μετά το πραξικόπημα, το καινούργιο καθεστώς δήλωσε ότι «εμείς θα απαγορεύουμε να μιλάτε ρωσικά», άρχισαν διώξεις εναντίον των Ρώσων να φύγουν από την Κριμαία, και στα ανατολικά ξεκίνησαν τον πόλεμο, γιατί ο πληθυσμός των δύο περιοχών Ντονμπάς – Λουγκάνσκ και Ντονέτσκ αρνήθηκε να αναγνωρίσει το καθεστώς στο Κίεβο. Στην Κριμαία, τον Μάρτιο του 2014 έγινε δημοψήφισμα, και περισσότερο από το 96% υποστήριξε την προσάρτηση της Κριμαίας στην Ρωσία. Ωστόσο, δεν υπήρξε καμία εισβολή από τη Ρωσία. Μετά από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης υπήρχε συμφωνία με την Ουκρανία για παρουσία ρωσικών στρατευμάτων στην περιοχή. Οπότε δεν υπήρξε εισβολή, ούτε πολεμικές επιχειρήσεις και δεν ίσχυαν όλα όσα έλεγαν τα δυτικά ΜΜΕ για εχθροπραξίες. Δεν υπήρξε ούτε μια βολή. Και μάλιστα χιλιάδες στρατιώτες του ουκρανικού στρατού είπαν ότι θέλουμε να κάνουμε υπηρεσία για την Ρωσία. Στα 1954 ο πρώην σοβιετικός ηγέτης Χρουστσόβ παράνομα έδωσε την Κριμαία στην Ουκρανία και οι Ουκρανοί νόμιζαν ότι είναι δώρο. Βέβαια τότε  είμαστε ένα κράτος –επί Σοβιετικής Ένωσης-, είχαμε μία εκκλησία, και μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991 ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Κραβτσούκ ρώτησε τον Γιέλτσιν πώς πρέπει να γυρίσουμε την Κριμαία στην Ρωσία, και ο Γιέλτσιν είπε «όχι… αφήστε…». Τώρα επέστρεψε. Όσον αφορά τώρα την Ανατολική Ουκρανία, εκεί για 8 χρόνια γίνεται ανεπίσημα εμφύλιος πόλεμος. Ο πληθυσμός της Ουκρανίας μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης ήταν περίπου στα 50 εκ. από τότε όλο και μειώνεται κάθε χρόνο. Φεύγουν. Μόνο από την ανατολική Ουκρανία μετά το 2014 έχουν φύγει πάνω από 1,5 εκ και πήγαν στη Ρωσία. Τα θύματα αυτού του εμφυλίου είναι περίπου 15.000 άτομα μέχρι τώρα. Οι βομβαρδισμοί από τον ουκρανικό στρατό και παραστρατιωτικές οργανώσεις από το 2014 είναι σχεδόν καθημερινοί. Πολλές οικογένειες ζουν στα υπόγεια.

• Τι γνωρίζουμε για αυτές τις παραστρατιωτικές οργανώσεις;

Είναι εθνικιστές, ναζί, «Αζόφ», και πολλές άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις.

• Ποιος είναι ο ρόλος της Ευρώπης;

Δεν συνέβαλε στην ομαλοποίηση της κατάστασης. Μόνο δηλώσεις. Το 2015 υπέγραψαν τις συμφωνίες του Μίνσκ Ι και ΙΙ για την ομαλοποίηση της κατάστασης, αλλά δεν ευδοκίμησε.

 

• Υπήρξε ειρήνη, μετά τις δύο συμφωνίες;

Όχι, δυστυχώς. Μόνο για μερικές ημέρες υπήρξε ειρήνευση και μετά πάλι ξεκίνησαν πυροβολισμοί από την ουκρανική πλευρά…

• Υπάρχουν στοιχεία ότι αυτοί υποστηρίζονται από τη Δύση, το ΝΑΤΟ ή τις ΗΠΑ; Έχει στοιχεία η Ρωσική κυβέρνηση;

Δεν ξέρω…, αλλά γνωρίζουμε ότι υπήρχε στα τάγματα αυτά η στήριξη της ουκρανικής κυβέρνησης, η οποία είχε τη στήριξη της Δύσης, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ.

 

• Το 2018 έγινε κάτι που αναστάτωσε όλη την Ουκρανία. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο έδωσε σε μια μειοψηφία ανθρώπων έναν τόμο αυτοκεφαλίας… αυτό πόσο ρόλο έπαιξε;

Πολύ αρνητικό ρόλο. Εγώ είμαι Ουκρανός, πολλοί συγγενείς μου μένουν στην Ουκρανία και μου είπαν ότι δεν μπορούν να κηδέψουν τους δικούς
τους ανθρώπους με τον κανονικό ιερέα. Άρχιζε η λειτουργία και ήρθαν κάποιοι τραμπούκοι με κάποιον φερόμενο ιερέα της καινούργιας εκκλησίας να κάνει το μυστήριο. Ο περισσότερος πληθυσμός της Ουκρανίας δεν θέλει αυτή την μη κανονική εκκλησία. Την κανονική εκκλησία ακολουθούν περίπου 12-12.500 ενοριών, ενώ με τον Επιφάνειο περίπου 7.000. Έγινε κατάληψη των κανονικών ναών, έγινε δίωξη των κανονικών ιερέων και των πιστών που δεν θέλουν την μη κανονική εκκλησία. Περίπου 500 ενορίες της κανονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας κατασχέθηκαν παράνομα από την σχισματική εκκλησία.

 

  • Αυτά το Οικουμενικό Πατριαρχείο τα γνώριζε;

Μιλούσα με ανθρώπους από τον Φανάρι και θεωρώ ότι τα ήξεραν. Και πριν και μετά.

• Γιατί προχώρησε το Πατριαρχείο, αφού γνώριζαν ότι ήταν μια πολιτική διαδικασία και όχι μια καθαρά εκκλησιαστική;

Ήταν με την υποστήριξη των Αμερικανών. Ο κύκλος του κ. Πάϊατ, πρώην πρέσβης στο Κίεβο και σήμερα στην Αθήνα, συχνά συναντάται με τον Οικουμενικό Πατριάρχη, ο κ. Βαρθολομαίος έχει πολύ στενές σχέσεις με την Αμερική. Το καταλαβαίνω ότι χρειάζεται χρήματα, αλλά γιατί για τα χρήματα να καταστρέψουν την εκκλησία της Ουκρανίας; Όπως ξέρω, παλιότερα ο κ. Βαρθολομαίος ήθελε να δώσει τον τόμο της αυτοκεφαλίας στην κανονική εκκλησία με τον Ονούφριο, ο οποίος αρνήθηκε, για να μην υπάρχει ρήξη στις σχέσεις με τη Μόσχα. Η κανονική εκκλησία της Ουκρανίας έχει πλήρη αυτονομία. Ο επικεφαλής της, ο Μητρ. Ονούφριος παίρνει μέρος στην ιερά σύνοδο της ρωσικής εκκλησίας, αλλά κανένας εκπρόσωπος της ρωσικής εκκλησίας δεν μπορεί να επηρεάσει τις αποφάσεις της Ουκρανικής Εκκλησίας. Στις 21 Φεβρουαρίου ο πρόεδρος Πούτιν στο διάγγελμα που έκανε για την ανεξαρτησία των δύο περιοχών, μίλησε και για την εκκλησία, αναφέροντας ότι στο Κίεβο «συνεχίζουν να προετοιμάζουν αντίποινα εναντίον της Ουκρανικής ορθόδοξης Εκκλησίας του Πατριαρχείου Μόσχας και αυτό δεν είναι συναισθηματική εκτίμηση. Αυτό αποδεικνύεται από συγκεκριμένες αποφάσεις και έγγραφα. Οι Ουκρανικές αρχές έχουν μετατρέψει την τραγωδία του εκκλησιαστικού σχίσματος σε εργαλείο κρατικής πολιτικής. Η σημερινή ηγεσία της χώρας δεν ανταποκρίνεται στα αιτήματα των Ουκρανών πολιτών για κατάργηση νόμων που παραβιάζουν τα δικαιώματα των πιστών. Επιπλέον, η ουκρανική Βουλή ψήφισε νέα νομοσχέδια εναντίον του κλήρου των εκατομμυρίων ενοριών της ουκρανικής
ορθόδοξης εκκλησίας».

Αναγνωρίζονται δυο ξεχωριστά κράτη, αλλά μόνο από τη Ρωσία. Υπάρχουν δηλώσεις από διάφορες χώρες, δεν ξέρουμε τι θα γίνει με τη Λευκορωσία, με την οποία η Μόσχα έχει πολύ καλές σχέσεις. Ο πρόεδρος της Λευκορωσίας Λουκασένκο δήλωσε ότι θα αναγνωρίσει τα δύο κράτη την κατάλληλη στιγμή.

Θα ήθελα ωστόσο να πω το εξής: έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό ένας πόλεμος πληροφοριών εναντίον της Ρωσίας. Στις αρχές Ιανουαρίου στα πιο σοβαρά ΜΜΕ της Ελλάδας υπήρχε ένα ίδιο άρθρο ότι τα ρωσικά στρατεύματα με περίπου 100-150.000 στρατιώτες ήταν 110 μίλια –από τα σύνορα της Ουκρανίας. Σε ρωσικό έδαφος. Κανένας όμως δεν έγραψε ότι οι Ουκρανοί έστειλαν τους δικούς τους στρατιώτες, παραβιάζοντας τις συμφωνίες του Μινσκ, στην Ανατολική Ουκρανία. Έστειλαν 60.000 στρατιώτες και δεν γνωρίζουμε πόσες δεκάδες χιλιάδες ήταν του τάγματος των εθνικιστών. Πριν την αναγνώριση από τον πρόεδρο Πούτιν της ανεξαρτησίας των δύο περιοχών έγινε στη Μόσχα το Συμβούλιο Ασφαλείας υπό τον Ρώσο πρόεδρο, στη διάρκεια του οποίου παρουσιάστηκαν από τον Ρώσο Υπουργό άμυνας τα στοιχεία για τις ουκρανικές δυνάμεις που είχαν μεταφερθεί στα ανατολικά, 59.000 στρατός, 445 άρματα μάχης, 2160 τεθωρακισμένα οχήματα, 420 πυροβόλα όπλα και όλμοι, 160 συστήματα εκτόξευσης πολλαπλών πυραύλων. Κανένας στη Δύση δεν έγραψε για αυτό το στράτευμα. Η όξυνση είχε αρχίσει λίγες μέρες πριν, για αυτό και  ο Πούτιν προχώρησε στην αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Ντονιέτσκ και Λουγκάνσκ, με πληθυσμό 2,25 εκ και 1,5 εκ. για το δεύτερο αντίστοιχα. Μετά την υπογραφή, ο Πούτιν έστειλε ειρηνευτικά στρατεύματα, τα οποία η Δύση τα βλέπει ως στρατεύματα εισβολής. Θα ήθελα να πω και το εξής: για πολλά χρόνια μετά το 2014, μιλούν για τα ρωσικά στρατεύματα στα ανατολικά της Ουκρανίας, αλλά επίσημες δηλώσεις από τον οργανισμό Ασφάλειας και Συνεργασίας της Ευρώπης λένε ότι δεν υπήρχαν ποτέ. Μέχρι τέλος του Φεβρουαρίου 2022 ρωσικός στρατός δεν είχε πάει στα ουκρανικά εδάφη. Υπήρχαν ωστόσο κάποιοι εθελοντές, όχι μόνο από την Ρωσία, αλλά και από την Ελλάδα. Στα ανατολικά της Ουκρανίας υπάρχουν βίντεο από το 2014, όταν ξεκίνησαν οι μάχες εκεί που δείχνουν ένα τεθωρακισμένο όχημα με Ελληνική σημαία στο Ντονιέτσκ. Οι εθελοντές από την Ελλάδα ήταν από την πλευρά των αυτονομιστών, δεν γνωρίζω αριθμό, υπήρξαν και νεκροί. Ο Αθανάσιος Κοσέ, ήταν Έλληνας δημοσιογράφος που πήγε να πολεμήσει με τους ναζί και έχασε τη ζωή του στο αεροδρόμιο του Ντονιέσκ.

 

• Ποιά είναι η πλευρά της Ευρώπης;

Υποστηρίζουν την επιβολή κυρώσεων. Αλλά βλέπουμε ότι οι κυρώσεις δυνάμωσαν την οικονομία της Ρωσίας και δημιουργούν προβλήματα στις οικονομίες των άλλων κρατών (Ουκρανία, Ελλάδα… δείτε με το ρωσικό εμπάργκο στα φρούτα και τα λαχανικά, ζημιώθηκαν οι Έλληνες παραγωγοί). Πριν λίγο καιρό ένας πολύ γνωστός Ρώσος ελληνιστής, π. πρέσβης της Ρωσίας στην Κύπρο και νυν εκπρόσωπος του προέδρου Πούτιν στην Κριμαία, κ. Μουράντοφ έδωσε στοιχεία για τις κυρώσεις. Είπε ότι η ζημιά για την οικονομία της Ρωσίας ήταν 50 δις ευρώ και για την Ευρώπη 250 δις. Ο Μουράντοφ είναι μεγάλος φίλος της Ελλάδας. Το 2012- 13 ο Γκεόργκι Μουράντοφ ηγείτο στη Ρωσία της καμπάνιας, “Στήριξε την Ελλάδα”, «αγοράστε ελληνικά προϊόντα», «ταξιδέψτε στην Ελλάδα», «κάντε διακοπές στην Ελλάδα», κ.α. Αυτό έδωσε αποτελέσματα. Η Ελλάδα βρισκόταν σε βαθιά οικονομική κρίση, με την πρωτοβουλία αυτή, οι Ρώσοι τουρίστες έφτασαν εκείνη τη χρονιά το 1,2 εκ. Ως “ευχαριστώ”, η Αθήνα υπερψήφισε την “ντιρεκτίβα” των Βρυξελλών να μπει το όνομά του στη “μαύρη λίστα” των κυρώσεων. Το 2014 οι ελληνικές αρχές υποστήριξαν ότι το όνομα του Μουράντοφ πρέπει να μπει στη λίστα των κυρώσεων. ΥΠΕΞ ήταν ο κ. Βενιζέλος, ο οποίος πρότεινε να μπει στην ίδια λίστα και η πρώην πρέσβης της Ρωσίας στην Ελλάδα, κα Ματβιένκο. Θυμάμαι μια συνέντευξη τύπου που το αρνήθηκε ότι δεν έγινε έτσι, αλλά ήταν αυτός που το υπέγραψε, εκτός αν δεν ήξερε τι υπέγραφε.

 

• Όλα αυτά έχουν κάνει κακό στις Ελληνορωσικές σχέσεις;

Νομίζω ναι. Οι Έλληνες πρέπει να ξέρουν ότι οι Ρώσοι είναι φίλοι της Ελλάδας.

 

• Από δω και πέρα τι εκτιμάς;

Οι διμερείς σχέσεις μεταξύ της Ρωσίας και της Ελλάδας έχουν επιδεινωθεί. Η Ρωσία θεωρεί ότι οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Μόσχα, είναι άδικες. Και η ρωσική κυβέρνηση ενέκρινε λίστα κρατών που διαπράττουν μη φιλικές πράξεις κατά της Ρωσίας, των εταιρειών και των πολιτών της. Και η Ελλάδα είναι σε αυτή την λίστα, με άλλες χώρες της ΕΕ.

Η γραμμή που ακολουθείται από την ΕΕ στοχεύει τη δαιμονοποίηση της Ρωσίας. Ο καθένας μπορεί να εκφράσει τη διαφωνία του με διαφορετικούς τρόπους, αλλά υπάρχουν κάποια όρια.

Στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα βλέπουμε την αντιρωσική υστερία, την αντιρωσική πληροφοριακή εκστρατεία στην Ελλάδα για την δυσφήμιση της πολιτικής της Ρωσίας. Διώκονται όλοι όσοι δίνουν τη δική τους ανάλυση της κατάστασης, ακόμη και όσοι δεν εκφράζουν την υποστήριξή τους στις ενέργειες της Ρωσίας. Οι Έλληνες πολιτικοί μιλούν για επιστροφή στην εποχή του Μακαρθισμού και του κυνηγιού μαγισσών. Ας ελπίσουμε ότι αυτό δεν θα διαρκέσει πολύ και ότι η δημοκρατία θα επικρατήσει.

Όσον αφορά τις διμερείς σχέσεις, μου φαίνεται ότι θα χρειαστεί χρόνος για την αποκατάστασή τους. Και είναι σαφές ότι οι κυρώσεις ισχύουν μακροπρόθεσμα.

 

ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ;

Για οκτώ χρόνια, κανείς δεν έδωσε σημασία στην κατάσταση, την ανάπτυξη του εθνικισμού στην Ουκρανία, τον εμφύλιο πόλεμο στην ανατολική Ουκρανία. Τώρα πρέπει να διορθώσουμε την κατάσταση.

Είναι σαφές ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει σε δύο ή τρεις εβδομάδες. Επιπλέον, η Δύση στέλνει συνεχώς όπλα στο καθεστώς του Κιέβου. Η ειδική στρατιωτική επιχείρηση της Ρωσίας στην Ουκρανία έχει ήδη αποκαλύψει πολλά πράγματα που ήταν κρυμμένα. Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης ήρθαν στο φως γεγονότα που δείχνουν ότι οι Ουκρανικές αρχές, με την υποστήριξη και την άμεση εποπτεία του Υπουργείου Άμυνας των Ηνωμένων Πολιτειών, υλοποιούσαν επικίνδυνα σχέδια στο πλαίσιο του στρατιωτικού-βιολογικού προγράμματος. Οι δραστηριότητες αυτές πραγματοποιήθηκαν στο έδαφος της Ουκρανίας, στο κέντρο της Ανατολικής Ευρώπης και κοντά στα σύνορα της Ρωσίας, αυτό είναι πραγματική απειλή για τη ασφάλεια ολόκληρης της περιοχής. Και η κα Βικτόρια Νούλαντ, σε ακρόαση στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της αμερικανικής Γερουσίας στις 9 Μαρτίου, αναγνώρισε ότι υπάρχουν βιολογικά εργαστήρια στην Ουκρανία και ότι η Ουάσιγκτον προσπαθεί να αποτρέψει την κατάληψή τους από τις ρωσικές δυνάμεις.

Με αυτά τα λόγια επιβεβαιώθηκε η εμπλοκή του Πενταγώνου σε στρατιωτικά και βιολογικά προγράμματα στην Ουκρανία. Νομίζω ότι θα μάθουμε πολλά ακόμη ενδιαφέροντα πράγματα για το τι συνέβη στην Ουκρανία και το ρόλο ορισμένων χωρών. Ο χρόνος θα τα βάλει όλα στη θέση τους, θα δείξει ποιος είχε δίκιο.