Περικλής Παπαδόπουλος, συνθέτης – τραγουδοποιός, ο μουσικός που ερωτεύτηκε την μουσική με πάθος και κατάκτησε κάθε σκαλί της γνώσης. Παιδί πατρινής πολύτεκνης οικογένειας, συνδύαζε την εργασία με την μάθηση. Από το πολυκατάστημα του «Μουστάκη» όπου εργαζόταν βρισκόταν στο Ωδείο και έπειτα στο νυχτερινό σχολείο.
Εκτός από τις δισκογραφικές παραγωγές ποικίλων κύκλων τραγουδιών του (αποκριάτικα, καλοκαιρινά, έντεχνα, λαϊκά, κλπ), το αναγνωρισμένο συγγραφικό και εκδοτικό του έργο σήμερα περιλαμβάνει 15 τίτλους και επιπλέον 11 c.d. – c.d. rom που αφορούν μελέτες, έρευνες, συλλογές και χορωδιακές επεξεργασίες έργων συνθετών και περιόδων της ιστορίας της Ευρωπαϊκής και της σύγχρονης Ελληνικής Μουσικής. Στο παρελθόν έχει διατελέσει καλλιτεχνικός Διευθυντής του Δήμου Πάτρας σε φεστιβάλ παιδικού τραγουδιού, υπηρετεί την Δημόσια Μουσική εκπαίδευση σαν καθηγητής, ενώ έχει διατελέσει ως Σχολικός Σύμβουλος Εκπαιδευτικών Μουσικής Αγωγής Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της περιφέρειας Ιονίων Νήσων, καθώς κατοικεί στην Κέρκυρα τα τελευταία δεκατέσσερα χρόνια.
Ποιο ήταν εκείνο το ερέθισμα που σας οδήγησε στην μουσική από μικρό παιδί;
Ο συνονόματος παππούς μου υπηρέτησε ως καλλίφωνος ιερέας, ο πατέρας μου έψαλλε. Στο σπίτι είχαμε από τη Γερμανία που γεννήθηκα, ένα μεγάλο έπιπλο-ραδιόφωνο παγκόσμιας λήψης και ακούγαμε συνέχεια Μουσική. Τα πλήκτρα του προσομοίαζαν για μένα, με αυτά του πιάνου. Ένα καλοκαιρινό απόγευμα άκουσα πιάνο περνώντας έξω από το Ωδείο της Φιλαρμονικής Εταιρίας. Το επόμενο Φθινόπωρο γράφτηκα εκεί. Σύντομα η εξαίρετη μουσικοπαιδαγωγός κ. Τασία Βυθούλκα – Σωτηροπούλου με επίλεξε για τις ονομαστές χορωδίες της και μου εμφύσησε την αγάπη για την χορωδιακή μουσική και την εκπαίδευση
Λέγεται πως ο έρωτας και η μουσική συμπορεύονται καθώς αποτελούν κινητήριο δύναμη δημιουργίας, εσείς κάτω από ποιες συνθήκες δημιουργείτε;
Η τάση για δημιουργία προκύπτει από συσσωρευμένα κρυφά μηνύματα που ασφυκτιούν και βγαίνουν, ή μπορεί να είναι και μια αστραπιαία λάμψη μιας ξαφνικής νέας ιδέας. Ο συνθήκες για να συμβεί αυτό, είναι ποικίλες. Μια μεγάλη λαϊκή γιορτή, γεγονότα της ιστορίας μας, ή της καθημερινότητάς μας, η αγάπη και η έλλειψη για σημαντικά πρόσωπα στη ζωή μας, για τα παιδιά μας, η ανάγκη για να πεις, να ακούσεις και τελικά να μοιραστείς.
Επίσης συμβαίνει να γεννιούνται ιδέες σε συνθήκες μοναξιάς, ησυχίας ή και ανησυχίας, μετά από μια ωραία απλή κουβέντα με ηλικιωμένους, με νέους, μετά από ένα ταξίδι ή μια βόλτα στην πόλη ή την εξοχή. Όλα εκεί έξω είναι Τέχνη και Έρωτας.
Πόσο η σύνθεση και η τραγουδοποιία επηρέασε την ζωή σας και την καθημερινότητά σας;
Η ίδια η ζωή είναι ένα έργο σύνθεσης και αποσύνθεσης. Κάθε πράξη μας εμπεριέχει κύκλο δημιουργίας και ολοκλήρωσης. Είναι φυσικές και απαιτητικές διαδικασίες. Απαιτούν διαύγεια νου, γνώση της ιστορίας της τέχνης και τελικά καταγραφή κάτι πραγματικά νέου, πράγμα όχι απλό κι εύκολο. Η σύνθεση μάλιστα διαφορετικών ειδών ή θεμάτων εξαντλεί αλλά και ολοκληρώνει ένα μουσικό, ένα δημιουργό. Καθημερινά βρίσκουν αβίαστα τη θέση τους στο χωροχρόνο μου, επηρεάζοντας θετικά ευτυχώς και το στενό μου περιβάλλον, οικογένειας και συνεργατών. Για μένα, σύνθεση και τραγουδοποιία λειτουργούν ως βαθιά ενδοσκόπηση, ολοκληρωτική εξομολόγηση και κοινή συμπόρευση.
Μιλήστε μας λίγο για την σχέση σας με το παιδικό τραγούδι και πως αυτή αναπτύχθηκε;
Το παιδικό τραγούδι ήταν και παραμένει το πιο διαδραστικό, εκπαιδευτικό και ψυχαγωγικό εργαλείο. Εκτός των κλασικών παραδοσιακών, των νανουρισμάτων και μεμονωμένων περιπτώσεων Ελλήνων συνθετών, σχετικά πρόσφατα οι περισσότεροι ανακαλύπτουμε αυτή την ενέργεια και σημασία του τραγουδιού, ειδικότερα στην παιδική και περισσότερο στην προσχολική περίοδο.
Το παιδικό τραγούδι προσφέρει ρυθμική και αισθητική αγωγή, ενεργοποιεί τη φαντασία και εναλλακτικούς τρόπους ερμηνείας και ολόπλευρης κιναισθητικής ψυχοσωματικής έκφρασης. Έχω ανοικτό ένα μεγάλο θεματικό κύκλο τραγουδιών για το παιδί με περισσότερα από 60 τραγούδια που καλύπτουν ηλικιακά τον κόσμο του παιδιού από τη βρεφική περίοδο μέχρι και την εφηβεία. Λέγεται «Τα παιδία τραγούδι παίζει!». Περιέχει από νανουρίσματα μέχρι αναφορές σε αγαπημένα πρόσωπα και κοινωνικά περιβάλλοντα που εντάσσεται κάθε παιδί σταδιακά, όπως το Σχολείο και οι δραστηριότητες/δεξιότητες που αναπτύσσει. Μέσα από τα τραγούδια αυτά αναδεικνύονται αισθήματα, αξίες, συμπεριφορές, αλλά σε προτρέπουν και απλά να διασκεδάσεις, να παίξεις, να γελάσεις, να μοιραστείς. Σε αυτό το έργο λειτούργησα πρώτα ως πατέρας και μετά ως Σχολικός Σύμβουλος.
Πείτε μας λίγα λόγια για την εποχή που διατελέσατε καλλιτεχνικός Διευθυντής του Δήμου Πάτρας σε φεστιβάλ παιδικού τραγουδιού. Τι κρατάτε από εκείνη την εποχή;
Ως συνθέτης και υπεύθυνος Μουσικών Συνόλων του Μουσικού Σχολείου Πάτρας, κλήθηκα το 1995 από τον τομέα Πολιτισμού του Δήμου να συμμετέχω σε μια ομάδα παιδαγωγών εμψυχωτών ειδικοτήτων για το παιδί, μεταξύ αυτών και ο οραματιστής Παύλος Σκούρας. Ανήσυχοι παιδαγωγοί και άνθρωποι της τέχνης με σημαντικό έργο τέθηκαν υπό την κοινή βάση και αγωνία του σχεδιασμού και της πρότασης θεσμών που θα απελευθερώσουν την παιδική φαντασία, ενέργεια και δημιουργικότητα. Το θέατρο, οι κατασκευές, τα μουσικοκινητικά δρώμενα, ο χορός και το τραγούδι ήταν τα βασικά εργαλεία μας. Όλες οι μουσικές δυνάμεις της Πάτρας, φορείς, ωδεία, συνθέτες, μουσικοί, Σχολεία όλων των βαθμίδων, ενωθήκαμε σε ένα μαγικό εκρηκτικό γαϊτανάκι πρωτοτυπίας, δημιουργίας και χαράς!
Εργάστηκα εθελοντικά πολλά χρόνια για το συντονισμό και την παρουσίαση και τελικά ως υπεύθυνος παραγωγής και καλλιτεχνικός Δ/ντής του «Φεστιβάλ παιδικού τραγουδιού» που ξεκίνησε το 1996 και έφτασε με κάποια χρόνια απραγίας από τις εναλλασσόμενες Δημοτικές αρχές μέχρι και το 2006. Ο θεσμός αυτός, αποτελεί πιθανόν παγκόσμια πρωτοτυπία, σίγουρα Πανελλήνια, γιατί απασχόλησε εκατοντάδες εκπαιδευτικούς, μουσικούς και παιδιά με θέμα το καρναβάλι στην Πάτρα.
Προσωπικότητες όπως οι Μουζάκης, Σπανός, Μαυρουδής, Κατσαρός, Κηπουργός, Βασιλειάδης, Τσαπάρας, Πιλάβιος, Τενίδης, Μπερής, Αμπατζής, Κωνσταντάρας, Raining pleasure και πλήθος άλλοι, τίμησαν με την παρουσία και την αλληλεπίδρασή τους και ενθάρρυναν το θεσμό αυτό.
Κοινός στόχος; Να μην “μηρυκάζουμε” τραγούδια ξένα όχι μόνο προς την Πάτρα και το καρναβάλι της αλλά κυρίως προς τον πολύτιμο κόσμο του παιδιού.
Έτσι προτείναμε καινούργια πρωτότυπα και μάλιστα άρτια χορογραφημένα τραγούδια, πραγματικά όλα σε πολύ υψηλό επίπεδο τεχνικής και αισθητικής, λειτουργικά για τις καρναβαλουπόλεις, τις παρελάσεις και για όλες τις δράσεις και τα δρώμενα του Καρναβαλιού των Μικρών.
Μπήκαμε εκατοντάδες ώρες studio και καταγράψαμε όλον αυτόν τον πλούτο. Το αποτέλεσμα σήμερα;
Δείτε στην ιστοσελίδα της Κοινωφελούς Επιχείρησης του Πατρινού Καρναβαλιού!
Δεν υπάρχει ούτε η ελάχιστη αναφορά σε όλο αυτό που έγινε. Ούτε μια φωτογραφία, ούτε ένα από τα δεκάδες καταγεγραμμένα και βραβευμένα τραγούδια. Γιατί ο Δήμος και η εκάστοτε Καλλιτεχνική επιτροπή αγνοεί ή αδιαφορεί ώστε να αναθέσει στους δισκοθέτες και μουσικούς παραγωγούς της πόλης να μεταδώσουν τα τραγούδια αυτά τα οποία είναι εντελώς κατάλληλα και με παιδαγωγικά, μουσικά και αισθητικά κριτήρια φτιαγμένα;
Αντίθετα σε καρναβάλι μικρών και μεγάλων, ζούμε την εμμονή σε καθιερωμένα διεθνή Disco και latin άσχετα τόσο ειδικά με το παιδί όσο και με την Πάτρα!
Αυτήν την μουσική/καρναβαλική παιδεία προσφέρουμε!
Γι αυτό και τελικά δεν διαφέρουμε αισθητικά και μουσικά από οποιαδήποτε άλλη πόλη και καρναβάλι.
Η μαζικότητα και η κατανάλωση μας απασχολεί; ή η ταυτότητα και η διαχρονικότητα;
Γιατί δεν δημιουργούμε/συνεχίζουμε μια αυθεντική μουσική παράδοση στο Καρναβάλι της πόλης με τα άλλοτε μουσικά θέατρα, τις ξακουστές μπάντες και τους διαπρεπείς μουσικούς;
Το 1995 δημιουργήσατε το πρώτο σας πόνημα με τίτλο : «Ακούσατε – Ακούσατε – Λαογραφικές στιγμές της Πατρινής Αποκριάς». Πείτε μας μερικά λόγια γι’ αυτό. Πως γεννήθηκε αυτό το έργο;
Συμμετείχαμε οικογενειακώς και με μεγάλο αριθμό συγγενών από τα καρναβάλια του ’80. Η γιαγιά έραβε στολές, οι υπόλοιποι έστηναν αυτοσχέδιες κατασκευές σε ιδιωτικά αυτοκίνητα, σχεδιάζαμε αποκριάτικους χορούς στα σπίτια κλπ. Από το 1990 παίζοντας πλέον ως επαγγελματίας μουσικός/ερμηνευτής σε μπουάτ και ταβέρνες της παλιάς Πάτρας (Baileys, Σκάλες, Αμπελόεσσα κ.ά), συγκέντρωνα τραγούδια που έγραφα ως εμπειρίες από βιώματα συμμετοχής και διασκέδασης, σε ποικίλες λαογραφικές στιγμές του καρναβαλιού και όχι μόνο στη μεγάλη παρέλαση.
Συχνά οι δουλειές μου ενώ είναι θεματικές και πολυρυθμικές είναι και διαφόρων μουσικών στυλ μέσα στο ίδιο το έργο.
Έτσι, η συλλογή αυτή προσφέρει ακόμα και σήμερα, 30 χρόνια μετά, ιδέες για κάποια από τα παραδοσιακά στοιχεία της Πατρινής Αποκριάτικης μουσικής (Μεσογειακά, latin, Δυτικοευρωπαϊκά και Ελληνικά λαϊκά) και τις εξής καινοτομίες: Έχει αποδοθεί από πολλά φυσικά πνευστά και κρουστά όργανα εξαιρετικών μουσικών. Έχει 2 ορχηστρικά θέματα μία fanfara τελετής έναρξης και μία ακόμα για την τελετή λήξης. Μάλιστα το θέμα της λήξης εμπεριέχει αυτό της έναρξης, για να υποδηλώσω τον κυκλικό χαρακτήρα του καρναβαλιού, της εποχής, της ίδιας τελικά της ζωής. Χαρακτηριστικό είναι επίσης ένα ορχηστρικό ρυθμικό latin, το «Πάτρα ole!»
Εκτός από τα ρυθμικά τραγούδια της συλλογής, υπάρχουν ακόμα ένα αργό σε ρυθμό ερωτικό ντουέτο (λόγω της 14ης Φεβρουαρίου που συμπίπτει με το καρναβάλι και της ερωτικής διάθεσης που αναπτύσσεται), μία Αποκριάτικη καντάδα, ένα λαϊκό χασαποσέρβικο για την Τσικνοπέμπτη, τραγούδι για Πάρτυ μασκέ και η συμμετοχή ηθοποιού/τελάλη, μαζί με την παιδική χορωδία που αναδεικνύουν τη θεατρικότητα και την παιδικότητα των κινήτρων της λαϊκής αυτής γιορτής.
Δυστυχώς το 1995 όταν εκδόθηκε, άλλαζε το υλικό από βινύλιο σε cd. Ευτυχώς όμως διέσωσα τη δουλειά και σε εμπλουτισμένο c.d.rom προσφέροντας πιο χορευτικές/ρυθμικές επανεκτελέσεις. Ωστόσο, σήμερα ακόμα δεν έχει αξιοποιηθεί ούτε από το Δήμο, κάθε χρόνο το προτείνω ακόμα και ως εκπαιδευτικού χαρακτήρα διαδραστική παράσταση, αλλά ούτε και από τους δισκοθέτες του Καρναβαλιού.
Ακόμα κυριαρχούν τραγούδια, ναι μεν ρυθμικά και αγαπημένα, συνδεδεμένα με τα νεανικά μας χρόνια, αλλά που δεν έχουν καμία σχέση με την Πάτρα και το καρναβάλι της!
Γιατί δεν ακούγονται τόσοι Πατρινοί τραγουδοποιοί που έχουν σοβαρά ασχοληθεί; Γιατί δεν οργανώνονται συναυλίες με αυτούς; Ακόμα και οι δημιουργοί εκτός Πάτρας που τραγουδούν το καρναβάλι της θα πρέπει να ακούγονται!
Έχετε συνεργαστεί με τα Πανεπιστημιακά ιδρύματα Πάτρας, Ιονίου και με τα Ελληνικά τμήματα Ο.Η.Ε. και της UNICEF τι γεύση σας έχουν αφήσει οι προαναφερόμενες συνεργασίες;
Είναι ωραίο και χρήσιμο τα Πανεπιστημιακά ιδρύματα να συνδέονται ποικίλως με τις τοπικές κοινωνίες που συνυπάρχουν και υπηρετούν. Το 2002 το Πανεπιστήμιο Πάτρας ενέκρινε, συνεργάστηκε και φιλοξένησε στην αίθουσα τελετών στο Ρίο το θεματικό κύκλο αντιπολεμικών και κοινωνικού χαρακτήρα τραγουδιών μου «Απλά μαθήματα Ελληνικής Πατριδογνωσίας». Με τίμησαν και μάλιστα χωρίς αμοιβή εκατοντάδες συνεργάτες. Ο κοινωνικός τομέας του Δήμου Πάτρας (Μαριάνα Σταματιάδου), ο Κώστας Μακεδόνας, ως λαϊκός ερμηνευτής, οι εξαιρετικές Χορωδίες Πολυφωνική, Πατραϊκής Μαντολινάτας, Επτανησίων, το Δημοτικό Ωδείο και ο Ευγένιος Βούλγαρης, στελέχη της ορχήστρας της ΕΡΤ. Επίσης το Ελληνικό τμήμα Προσφύγων πολέμου του Ο.Η.Ε μου διέθεσε σπάνιο οπτικοακουστικό αρχειακό υλικό του, με το οποίο και οπτικοποιήθηκε το σχετικό τραγούδι της συλλογής «Αυτόπτυς μάρτυς». Επειδή τότε εξελισσόταν ο πόλεμος στο Αφγανιστάν τελικά συγκεντρώσαμε ένα ικανό ποσό το οποίο διατέθηκε μέσω της οδού της Uniscef στην ανοικοδόμηση Σχολείου εκεί.
Το έργο έχει τιμηθεί σε Καλάβρυτα, Κέρκυρα, Πολεμικό Μουσείο Θεσσαλονίκης και συνεχώς προσκαλείται, ακόμα και από Έλληνες σε κάθε μεριά του πλανήτη.
Στην Κέρκυρα, ως Σχολικός Σύμβουλος Α/θμιας και Β/θμιας εκπ/σης περιφέρειας Ιονίων Νήσων, συνεργάστηκα πυκνά για την ουσιαστική διασύνδεση των τριών εκπαιδευτικών βαθμίδων με εξαιρετικούς διδάσκοντες του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου. Συγκεκριμένα, στις κατευθύνσεις του Παιδαγωγικού τμήματος της Μουσικής (Ζωή Διονυσίου, Ελένη Κοκκινομηλιώτη), της Διεύθυνσης παιδικής/Σχολικής Χορωδίας (Μιράντα Καλδή, Μαρία Μελιγκοπούλου, Χριστίνα Καλλιαρίδου), της Ακουστικής Οικολογίας (Ιωάννα Ετμεκτσόγλου), του Ήχου και Εικόνας (Εμανουήλ Ροβύθης), του Τμήματος Αρχειονομίας, Βιβλιοθηκονομίας και Μουσειολογίας (Πέτρος Κωσταγιόλας).
Ιδιαίτερα με τίμησαν το 2017, ως επιστημονικός συνεργάτης ο Δημήτρης Μεταλληνός, Διδάκτορας του Τμήματος Ιστορίας, μέλος Ειδικού Διδακτικού Προσωπικού στο Τμήμα Αρχειονομίας, Βιβλιοθηκονομίας και Μουσειολογίας του Ιονίου Πανεπιστημίου και νυν πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Κεντρικής Κέρκυρας, που έκανε την ιστορική επιμέλεια και παρουσίαση της λαϊκής φωνητικής καντάτας μου «Μητέρα Ελλάδα» για την Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα.
Επίσης στο ίδιο έργο, ο Κωνσταντίνος Καρδάμης, μουσικολόγος καθηγητής Ιστορίας της Νεοελληνικής έντεχνης Μουσικής και του Μουσικού θεάτρου στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, μας πρόσφερε μια εξαιρετική και τιμητική για μένα, μουσικολογική αναφορά. Αξίζει να αναφέρω την επιμέλεια των εικαστικών έργων που συνόδευαν το έργο από την Μαρίνα Παπασωτηρίου, επιμελήτρια της Εθνικής Πινακοθήκης, Δ/ντρια του παραρτήματος της Εθνικής Πινακοθήκης στην Κέρκυρα
Μέχρι σήμερα συνεργάζομαι επιπλέον ως επιβλέπων καθηγητής Μουσικής Δημόσιου Σχολείου, στην πρακτική άσκηση διδασκαλίας φοιτητών του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου.
Οι μελέτες σας άκρως τεκμηριωμένες και εμπεριστατωμένες. Πόσο χρόνο σας πήρε να βρείτε όλο αυτό το υλικό και ποιες δυσκολίες αντιμετωπίσατε;
Οι μελέτες περιόδου 1992 – 2002 «Όσο υπάρχουν μαθητές» (14 Σχολικά τραγούδια μου και κείμενα), «Χάρτινο το Φεγγαράκι χωρίς το Μάνο Χατζιδάκι» (2 τόμοι με 84 τραγούδια και ιστορικά στοιχεία), «33 Negro spirituals and Work songs», «Μαδριγάλια και Μοτέτα Μεσαίωνα και Αναγέννησης» (175 έργα 70 συνθετών και 326 σελίδων), «Νέοι δημιουργοί για νέους ερμηνευτές» (Έλληνες τραγουδοποιοί περιόδου 1980 – 2000), συνοδεύτηκαν από ηχογραφήσεις και ζωντανές εκτελέσεις από τη βραβευμένη Χορωδία ομοίων και μικτών φωνών του Μουσικού Σχολείου Πάτρας την οποία αγάπησα πολύ και διεύθυνα για 17 χρόνια. Για αυτά τα παιδιά έκανα με πολλή αγάπη κάθε φορά μακροχρόνια έρευνα, κωστοβόρες αγορές πλήρους έντυπου και ηχητικού υλικού. Κυρίως όμως, μετέφερα την εμπειρία μου ως ενεργός μουσικός/παιδαγωγός, κάνοντας εύληπτες αυτές τις μελέτες που προσφέρθηκαν δωρεάν και αποκλειστικά για εκπαιδευτική χρήση. Γεγονός πολύτιμο, μιας τότε χωρίς διαδίκτυο, δεν υπήρχε κατάλληλο υλικό στην αγορά, αλλά ούτε και προσφερόταν από το Υπουργείο Παιδείας, όταν τα Μουσικά Σχολεία ξεκινούσαν το βίο τους. Μοιάζουν με μικρές «πτυχιακές» εργασίες, οι οποίες όμως είχαν άμεσα πρακτική αξία και διαδραστική χρήση και εφαρμογή. Μέχρι σήμερα, οι τότε μαθητές μου, αρκετοί εκπαιδευτικοί και καταξιωμένοι μουσικοί σήμερα, επανέρχονται σε αυτές τις «χειροποίητες» μελέτες ως σημεία αναφοράς για καλλιέργεια και γνώση, ευχαρίστηση και ψυχαγωγία στους δικούς τους μαθητές και παιδιά.
Ποιο από όλα τα έργα σας ξεχωρίζετε, ποιο θα μου απαντούσατε; Και γιατί το ξεχωρίζετε;
Κάθε τραγούδι, κάθε θεματική συλλογή είναι μεγάλο κομμάτι της εφηβείας («Ακούσατε – Ακούσατε» και «Χαλάρωσε») ή της πιο ώριμης περιόδου με τα έργα που προανέφερα.
Αυτά που ξεχωρίζω, αγαπώ, με εκφράζουν βαθύτερα και ανυπομονώ να μοιραστώ με περισσότερο κόσμο, είναι αρκετές ανέκδοτες ακόμα, αλλά ολοκληρωμένες σειρές με αμιγώς λαϊκά τραγούδια μου. Ερωτικά, του χωρισμού, της διασκέδασης, κοινωνικά νεορεμπέτικα ή σύγχρονα χορευτικά.
Πολυρυθμικά και για κάθε ευμετάβλητη ανθρώπινη κατάσταση.
Οι αγαπημένοι φίλοι Λάμπρος Λιάβας καθηγητής Εθνομουσικολογίας στο ΕΚΠΑ, ερευνητής/παρουσιαστής στο «Αλάτι της γης» και Νίκος Ορδουλίδης μουσικολόγος, καθηγητής λαϊκού πιάνου στο ΤΕΙ Ηπείρου, ήδη εκφράστηκαν πολύ θετικά για μέρος των τραγουδιών αυτών, που παρουσίασα στην Κέρκυρα «Λαϊκά στον κήπο του λαού» το 2018, όπου και χορεύτηκαν από το Λύκειο Ελληνίδων.
Η εκπαιδευτική κοινότητα έχει αγκαλιάσει το έργο σας και αν ναι με ποιόν τρόπο;
Αρκετά Ωδεία της Πάτρας μου έδωσαν την ευκαιρία να συνεργαστώ σε επίπεδο συγκρότησης Χορωδιών, εισήγησης σεμιναρίων και διδασκαλίας ανώτερων θεωρητικών. Συνάδελφοι εκπαιδευτικοί Μουσικής από πολλά Σχολεία ανά τη χώρα χρησιμοποιούν στην καθημερινότητά τους τραγούδια μου, από θεματικούς κύκλους για το παιδί, ή αναζητώντας νέο υλικό για Εθνικές επετείους. Ομοίως και μαέστροι Χορωδιών επικοινωνούν και αντλούν υλικό από ανέκδοτη παραγωγή μου ειδικότερα για παιδικές χορωδίες και χορωδίες Ομοίων και Μικτών φωνών.
Ειδικότερα στις εκπαιδευτικές παραστάσεις της πρώτης παρουσίασης του κύκλου «Τα παιδία τραγούδι παίζει» συνεργάστηκαν το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κέρκυρας, εκατοντάδες μαθητές Νηπιαγωγείων, Δημοτικών, Γυμνασίων, Ωδείων και Χορωδιών της Κέρκυρας και οι εμψυχωτές/καθηγητές τους.
Ζείτε στην Κέρκυρα, σε ένα νησί που είναι συνυφασμένο με την μουσική, θα θέλαμε να μάθουμε πως εισπράττετε ως εκπαιδευτικός όλη αυτή την ατμόσφαιρα ;
Ζήσαμε άλλο ένα Κερκυραϊκό Πάσχα πρόσφατα. Ό,τι μαζικοποιείται και λειτουργεί με βάση τον καταναλωτισμό με απωθεί. Εκεί που υπάρχει πνευματικότητα, μυσταγωγία, απλότητα ψυχής συμμετέχω. Ένα πολύ αξιόλογο Μουσικό Τμήμα στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, πάνω από 40 ενεργές Χορωδίες σε όλο το νησί, με αρκετές συνεργάζομαι, 20 φιλαρμονικές, αναπνέουμε Μουσική στην Κέρκυρα. Ωστόσο ο μαζικός και ανεξέλεγκτος τουρισμός των προηγούμενων χρόνων και η πρόσκαιρη ευμάρεια, πολλές φορές αντιστρατεύονται τελικά την ποιότητα εκπαίδευσης, παιδείας και ζωής. Η θεσμική μου θέση του Σχολικού Συμβούλου Μουσικής με έδρα την Κέρκυρα και ευθύνη όλα τα Επτάνησα, μου έδωσε την ευκαιρία να εργαστώ με αυταπάρνηση για να «ανατάξω» στη λαϊκή συνείδηση και στην εκπαιδευτική κοινότητα το ρόλο και την αξία της Αισθητικής Αγωγής στην καθημερινότητά μας. Πρώτα αναδείξαμε τον ισότιμο, πολύτιμο και πολλές φορές εξέχοντα λειτουργικό ρόλο του εκπαιδευτικού Μουσικής στη Σχολική ζωή αλλά και ευρύτερα στην τοπική κοινωνία. Στα Ιόνια νησιά δεν είναι δύσκολο, αφού τρία Μουσικά Σχολεία (Κέρκυρας, Λευκάδας και Ζακύνθου) είναι καθιερωμένες πια Εστίες Πολιτισμού, κομβικά σημεία και κύτταρα παραγωγής ευρύτερα Τέχνης και γνώσης. Στελεχώνονται από τους ικανότερους εκπαιδευτικούς. Λειτουργούν ως εργαστήρια Μέτρου, συνεργασίας, ελευθερίας Αυτοέκφρασης και ανάδειξης τοπικών μουσικών ιδιωμάτων, απελευθέρωσης δεξιοτήτων. Γι αυτές τις αξίες εργάστηκα κατά το 2009 – 2018. Συγκρούστηκα με χρόνιες παθογένειες μεμονωμένων υψηλόβαθμων στελεχών της διοίκησης και των τοπικών κοινωνιών. Όμως, με την έμπρακτη στήριξη συναδέλφων εκπ/κών, ενεργών έμπειρων μουσικών που διατελούν και Αρχιμουσικοί σε ιστορικά μουσικά σωματεία (από το 1840), όλα ευοδώθηκαν, καταγράφηκαν και προσφέρθηκαν σε όλους.
Παρακαταθήκη σήμερα, ο ιστότοπός μου https://periklispapadopoulos.gr/ που προσφέρει ελεύθερη πρόσβαση και χρήση στο πολύτιμο αυτό υλικό που παράχθηκε.
Αν γυρνούσατε τον χρόνο πίσω τι θα θέλατε να αλλάξετε στην καλλιτεχνική σας πορεία;
Κάθε δυσκολία πυροδοτεί και μία ανύποπτη πλευρά μας. Η αφοσίωσή μου στο εκπαιδευτικό έργο μου στέρησε αρκετό πραγματικό χρόνο για επαφές και συνεργασίες, εντός αλλά και εκτός Ελλάδας (όπου υπάρχει ζωηρό ενδιαφέρον), οι οποίες θα αναδείκνυαν ευρύτερα το δημιουργικό κομμάτι της τραγουδοποιίας.
Όμως δεν θα άλλαζα τίποτα για δύο λόγους.
Πιστεύω ότι μόνο μέσω της εκπαίδευσης και ευρύτερης Παιδείας μπορούμε να ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες. Επίσης ζυμώθηκα σε θέσεις ευθύνης και με συνεργασίες μεγάλων μουσικών συνόλων, που αποτελούν στέρεο οπλισμό για τη συνέχεια. Σύντομα ολοκληρώνω πλήρως την θητεία του εκπ/κού και πρακτικά ασχολούμαι αμιγώς με το καλλιτεχνικό έργο μου.
Η πορεία μου λοιπόν σήμερα είναι υπό διαμόρφωση αλλά και σε κομβικό σημείο.
Τέλος, τι περιμένουμε από εσάς στη συνέχεια;
Ο φετινός Μάιος είναι φορτωμένος δώρα. Στις 11 στο Μουσείο Σολωμού στην Κέρκυρα συμμετέχω σε εκπ/κό πρόγραμμα με παρουσίαση ειδικά για τη σχέση Σολωμού – Μάντζαρου κατά τη συγγραφή και σύνθεση του Εθνικού ύμνου. Θα διαθέσω πρωτότυπο υλικό και ένα υμνο – γράφημα, εκπαιδευτικό παζλ του ύμνου και στο Μουσείο στη Ζάκυνθο. Στις 16 θα μεταδοθεί μέρος από την «Μητέρα Ελλάδα» από την ΕΡΤ open και την εκπομπή «Con Anima Con Brio» του Γιώργου Διαμαντόπουλου. Παράλληλα μεγάλα περιφερειακά τηλεοπτικά δίκτυα μεταδίδουν σε επετειακά αφιερώματα το έργο αυτό. Στις 27 Μαΐου εισηγούμαι τεχνικές για την ανάδειξη της κρυμμένης έμφυτης δημιουργικότητας μέσω του κατάλληλου πρωτότυπου τραγουδιού και Μουσικής, στους Νηπιαγωγούς και παιδαγωγούς Προσχολικής Αγωγής, με πρόσκληση από το ΣΥΚΟΙΠΑ Δήμου Κεντρικής Κέρκυρας (Σύνδεσμος Κοινωνικής Προστασίας και Αλληλεγγύης).
Το Καλοκαίρι εκτός από επιλεγμένες εμφανίσεις μου με επιλογές από τα καλοκαιρινά και τα νέα λαϊκά τραγούδια μου, προγραμματίζονται,
η 1η Πανελλήνια συνάντηση Χορωδιών Λυκείων Ελληνίδων στην Κέρκυρα, όπου διευθύνω την αντίστοιχη χορωδία, επίσης, συμμετοχή της Χορωδίας αυτής σε διεθνές φεστιβάλ στην Κωνσταντινούπολη, το δραματοποιημένο μουσικοχορευτικό αφιέρωμα «Η λαϊκή ποιήτρια Ευτυχία Παπαγαννοπούλου» και σε πρώτη εκτέλεση το νέο ορχηστρικό έργο μου «Μικροί χοροί του κόσμου, Μικροί Ελληνικοί χοροί», που θα παρουσιαστεί χορογραφημένο και περιέχει από latin και Ευρωπαϊκούς ρυθμούς μέχρι Ελληνικούς ποικίλους λαϊκούς και παραδοσιακούς.
Σας ευχαριστώ θερμά για την ευκαιρία επικοινωνίας με το κοινό σας και για τις ερωτήσεις σας που λειτούργησαν τόσο ενδοσκοπικά όσο και με ευγένεια και γνώση.
