*Γράφει ο Νικόλαος Ζαχαριάδης, Καθηγητής Θεολόγος – Συγγραφέας
Αγαπητοί αναγνώστες. Ο Χριστόφορος Παπουλάκος, ο μέγας ιεραπόστολος υπέστη τόσα δεινά εν ζωή, αλλά και μετά θάνατον. Ανακηρύχθηκε επίσημα Άγιος της Εκκλησίας μας, από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και η μνήμη του γιορτάζεται την 18ην Ιανουαρίου.
Γεννήθηκε το 1770, στο χωριό Αρμπούνα της επαρχίας Καλαβρύτων, ως Χριστόφορος Παναγιωτόπουλος. Ήταν αγράμματος. Εργάζονταν ως κρεοπώλης. Έγινε μοναχός στο Μ. Σπήλαιο. Για 20 χρόνια έμεινε στην απομόνωση. Μελέτη – προσευχή – Μετάνοια – φωτισμός από την Θεία Χάρη.
Σε ηλικία 80 ετών, την εποχή της Βαυαροκρατίας με παρρησία και θάρρος κήρυττε. Ο λόγος του ήταν «πυρακτωμένου σιδήρου». Είχε την πνοή του ανακαινιστικού κινήματος των «Κολλυβάδων». Εχθροί του ήταν οι Αρχιμανδρίτες Θεόφιλος Καΐρης, εισηγητής της αίρεσης της «Θεοσεβείας» και Θεόκλητος Φαρμακίδης, Αρχιγραμματέας της συνόδου.
Ο Άγιος Χριστόφορος έλεγε για τους δυο ότι: «Ο Καΐρης έβαλε φωτιά και ο Φαρμακίδης, έχυσε το φαρμάκι». Ήλεγχε ο Άγιος την σύνοδο, γιατί ήταν υποχείριο όργανο της αλλόδοξης εξουσίας, που τότε βασιλιάς στην Ελλάδα ήταν ο Ρωμαιοκαθολικός Όθωνας και βασίλισσα, η Προτεστάντισσα Αμαλία, εποχή Βαυαροκρατίας!!!
Η Ιερά Σύνοδος, δεν μπορούσε να περάσει τίποτα σε ισχύ, χωρίς την υπογραφή των αλλοθρήσκων.
Τότε διώχθηκαν από τα μοναστήρια μοναχοί… και μοναχές… και τους ανάγκασαν, να παντρευτούν. Μάλιστα λέει ο πατήρ Γεώργιος Μεταλληνός, ένας Μητροπολίτης, ρώτησε μια καλόγρια – Βρήκες γαμπρό; Ναι του λέει. – Ποιος είναι; Εσύ – ναι εσύ!
Διέλυσαν 394 μοναστήρια, από τα563 ανδρικά και 18 γυναικεία. Ήταν η εποχή 1850 που ανακηρύχθηκε το αυτοκέφαλο της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Ο Άγιος Χριστόφορος, όπου κήρυττε, υπήρχε λαοθάλασσα!!! Κτυπούσαν οι καμπάνες!!! Οι γυναίκες, έφερναν τα παιδιά τους, να τα ευλογήσει. Νέος Κοσμάς ο Αιτωλός!!
Αναζωπύρωνε ο Άγιος την συμμετοχή του λαού, στη Θεία λατρεία… Συμφιλίωνε οικογένειες… ήλεγχε την ανηθικότητα – πορνεία – μοιχεία. Ο μέγας ιεραπόστολος μιλούσε, για ελληνορθόδοξη παιδεία – ελεημοσύνη κ.λπ.
Ήταν ένας μπουρλοτιέρης των ψυχών!!! Ο τύπος της τότε εποχής, έγραφε: «Ότι δεν κατάφεραν οι νόμοι – το κατάφερε το κήρυγμα του Χριστόφορου Παπουλάκου». Όπως τον Χριστό τον πρόδωσε ο Ιούδας – έτσι ένας έμπιστος φίλος του – νέος Ιούδας τον πρόδωσε έναντι 6.000 δραχμών και τον έβαλαν στη φυλακή στο ΡΙΟ. Εν συνεχεία οδηγήθηκε στην Ι. Μονή Προφήτη Ηλία, στην νήσο Θήρα και ακολούθως στην Μονή Παναχράντου στην Άνδρο.
Στα 7 χρόνια απομόνωσης του, κήρυττε με θάρρος ασυμβίβαστος στις ιδέες και ιδανικά που δυστυχώς σήμερα αυτό εκλείπει.
Ο ιερός άμβωνας, εκτός κάποιων εξαιρέσεων, γέμισε από «Λαπάδες και νερουλάδες» στο κήρυγμα.Ηθικολογία!!
Η αγιότητα του έδινε μηνύματα… ώστε μετά τον θάνατό του, την 19ην Ιανουαρίου, του 1861, ο χωροφύλακας, που τον επιτηρούσε, δεν θέλησε να επιστρέψει στον κόσμο. Εκάρη μοναχός και πήρε το όνομα Χριστόφορος.
Για την αγιότητα του Χριστοφόρου Παπουλάκου μίλησαν οι αείμνηστοι: Π. Τρεμπέλας – Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος. Ο δε Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Μιχαήλ τον χαρακτήρισε «Φωτισμένο ασκητή», ο δε Μητροπολίτης Φλωρίνης κυρός Αυγουστίνος Καντιώτης τόνισε ότι: «Πέρασαν τόσα χρόνια και δεν μπόρεσε να εξαλειφθεί η μνήμη του αγωνιστή Χριστόφορου Παπουλάκου». Οι εχθροί λασπολόγοι του σήμερα τι έχουν να πουν; Άγιος της Εκκλησίας μας. Άγιος!!
Γιατί άργησε να ανακηρυχθεί άγιος;…
Θέλω να τονίσω ότι, οι άξιοι αγωνιστές και ομολογητές της πίστεως μας, με πρώτον τον Κύριον ημών Ιησού Χριστό και τον Άγιο Χριστόφορο και τότε και σήμερα είναι «σημεία αντιλεγόμενα». Τότε και σήμερα, δέχονται το θυμίαμα του θαυμασμού και της ευλάβειας, των ανθρώπων. Το λαϊκό έρεισμα και το χάρισμα δυστυχώς ενοχλεί, εντός εκκλησίας. «Το ατάλαντον νικάει γιατί το τάλαντον, πληγώνει». (Γ. Μεταλληνός). Επίσης οι ομολογητές της αλήθειας – δέχονται και τα καταιγιστικά πυρά του απύθμενου φθόνου – ζήλειας – αχαριστίας και κακίας των ανθρώπων.
Όταν οι άνθρωποι της εξουσίας δεν συνοδεύονται από την αξία – οδηγούμεθα σε παραξία διαταραχή και σχίσμα. «Το αξίωμα πρέπει να συμπορεύεται με την αξία…».
Ο Άγιος Χριστόφορος αγαπήθηκε και μισήθηκε… μακαρίστηκε ως Άγιος, αλλά και συκοφαντήθηκε ως αγύρτης και λαοπλάνος…
Η διαχρονική παρακαταθήκη του Αγίου Χριστοφόρου Παπουλάκου στην εποχή μας είναι: «Αγωνίσθείτε μικροί και μεγάλοι…». «Στήκετε και κρατείτε τας παραδόσεις» την Ορθοδοξία. (Β. Θεσσαλ. Κεφ 2ο, στιχ.15).
Άγιε Χριστόφορε Παπουλάκο πρέσβευε υπέρ ημών
ΑΜΗΝ.