Σε μια κλειστή κοινωνία όπου, σε πολλές περιπτώσεις, ο καρκίνος μαστού αποτελεί ταμπού και οικογενειακό μυστικό, ο Σύλλογος Γυναικών με Καρκίνο Μαστού «ΑΛΜΑ ΖΩΗΣ» Ν. Αχαΐας προσπάθησε και προσπαθεί να κινητοποιήσει τις γυναίκες με καρκίνο μαστού να αναζητήσουν τη στήριξη που χρειάζονται, καθώς και κάθε γυναίκα να κάνει τον τακτικό προληπτικό έλεγχο. Ψυχή όλου αυτού του εγχειρήματος η αείμνηστη Λιoλιώ Κολυπέρα που κατάφερε μέσα σε μία δεκαετία να «βάψει» την πόλη ροζ και όλη τη χώρα να μιλάει για το εγχείρημά της αυτό, καθώς όλα αυτά τα χρόνια έχει κινητοποιήσει και αφυπνίσει πολλές γυναίκες κάνοντας την πρόληψη συνείδηση στο μυαλό του κόσμου.
Σκοπός του «Άλμα Ζωής Πάτρας» είναι η οργανωμένη αλληλοβοήθεια, η ψυχοκοινωνική στήριξη και αποκατάσταση των γυναικών που πάσχουν από καρκίνο μαστού, όπως επίσης και των μελών των οικογενειών τους, η συμβολή του στην απομυθοποίηση του καρκίνου και η ενημέρωση του γυναικείου πληθυσμού για την πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση της ασθένειας.
Στο πλαίσιο του «12ου pink in the city Patras» πραγματοποιήσαμε μία όμορφη κουβέντα με την συνέχεια της Λιολιώς Κολυπέρα μία εξίσου δραστήρια γυναίκα, που μαθήτευσε δίπλα στην αείμνηστη Λιολιώ, κατέθεσε την ψυχή της και εξακολουθεί να δίνει τον εαυτό της σε δράσεις κινητοποίησης και ευαισθητοποίησης. Η Αγγελική Στεφανάκη, Πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών με Καρκίνο Μαστού «ΑΛΜΑ ΖΩΗΣ» Ν. Αχαΐας μιλάει στην δημοσιογράφο Ευτυχία Λαμπροπούλου, για την δράση ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης που πραγματοποιείται για 12η χρόνιά και αγκαλιάζεται ακόμα πιο δυνατά από τον κόσμο της Αχαΐας και όχι μόνο.
Κυρία Στεφανάκη, για 12η χρονιά διοργανώνεται το pink in the city Patras. Μία ιδέα που έγινε πλέον θεσμός η ψυχή αυτής της ιδέας η αείμνηστη Λιολιώ Κολυπέρα μιλήστε μας λίγο γι’ αυτό.
Ναι, είναι ακριβώς όπως το λέτε, η δράση Pink the City ξεκίνησε πριν ακριβώς 12 χρόνια και έχει αγκαλιαστεί από όλους, στην διάρκεια αυτών των χρόνων. Ήταν ιδέα και πρόταση της αείμνηστης Λιολιώς Κολυπέρα, προέδρου επί 18 χρόνια του Συλλόγου, και η αλήθεια είναι ότι υλοποιήθηκε χάρη στην επιμονή και το πείσμα της. Φυσικά είναι μια δράση για την ενημέρωση, ευαισθητοποίηση και κινητοποίηση των γυναικών και του γενικού πληθυσμού της ευρύτερης περιφέρειας μας, για την τεράστια αξία της πρόληψης/έγκαιρης διάγνωσης του καρκίνου του μαστού.
Η πρώτη δράση, το πρώτο Pink πραγματοποιήθηκε to 2013, στην Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου και πήρε το όνομα Pink the Bridge. Η δεύτερη δράση, τον αμέσως επόμενο χρόνο, το 2014, έγινε στον χώρο που είναι, σήμερα, γνωστός ως Νότιο Πάρκο, ενώ ο περίπατος τερμάτισε στο νέο λιμάνι της πόλης και ονομάστηκε Pink the Port. Το 2015 ήταν η χρονιά που η δράση πήρε την μορφή, που ξέρουμε σήμερα και βρήκε τον μόνιμο χώρο διεξαγωγής της, στο κέντρο της πόλης και έγινε η γνωστή, πλέον, δράση Pink the City ή «βάφουμε» την πόλη ροζ, που συγκεντρώνει σήμερα χιλιάδες ανθρώπους από κάθε άκρη της περιοχής μας.
Τόσο εσείς όσο και όλες οι γυναίκες που συμμετείχατε σε όλο αυτό το εγχείρημα από την πρώτη κιόλας στιγμή πιστεύατε πως θα δημιουργήσετε όλη αυτή την ροζ θάλασσα που κάθε χρόνο γίνεται όλο και πιο ισχυρή; Πως νιώθετε όταν βλέπετε τον κόσμο να αγκαλιάζει την δράση αυτή από το “Άλμα Ζωής Πάτρας”;
Όπως ήδη προανέφερα, η δράση ξεκίνησε χάρη στο πείσμα και την επιμονή της εμπνεύστριας της, Λιολιώς Κολυπέρα, που πίστευε από την αρχή, την δυναμική της. Θυμάμαι ότι, κάθε χρόνο, έβαζε στοίχημα με όλες μας για τις συμμετοχές και ήταν πραγματικά απίστευτο ότι πάντα έπεφτε μέσα και μας κέρδιζε. Εμείς οι υπόλοιπες είμασταν πάντα διστακτικές αλλά τελικά περήφανες, με το αποτέλεσμα της εκστρατείας αυτής και την απήχηση που είχε στους πολίτες. Σιγά- σιγά η δράση αγκαλιάστηκε από όλη την πόλη και έγινε μεγαλύτερη και μεγαλύτερη και συνέβαλε πολύ στο να λέμε σήμερα ότι η πρόληψη γίνεται, κάθε χρόνο και περισσότερο, συνείδηση στο μυαλό του κόσμου, στο ότι ο κόσμος έδιωξε τον φόβο του, στο ότι άρχισε να μιλάει και να προσέχει… Ακόμα τα διαγνωστικά κέντρα όλης της περιοχής, μας αναφέρουν ότι στον χρόνο που έπεται της δράσης μας, αυξάνονται χαρακτηριστικά τα ραντεβού για μαστογραφίες και άλλες εξετάσεις προληπτικού ελέγχου. Αυτή είναι η πιστοποίηση της επιτυχίας του Pink the City και χαιρόμαστε πολύ γι’ αυτό.
Από τα μέχρι τώρα στοιχεία θεωρείτε πως οι γυναίκες σήμερα κάνουν προληπτικούς ελέγχους ή έχουν εγκαταλείψει τον εαυτό τους ;
Η αλήθεια είναι ότι, δυστυχώς, οι γυναίκες βάζουν τον εαυτό τους πάντα σε δεύτερη μοίρα. Προηγούνται η οικογένεια, τα παιδιά, το σπίτι, η δουλειά, οι γέροι γονείς… Οι ίδιες ξεχνιούνται για ότι αφορά τον εαυτό τους. Έτσι, πολλές φορές, οι προληπτικοί έλεγχοι πάνε περίπατο, με αποτέλεσμα όταν διενεργούνται τελικά, να διαπιστώνονται προχωρημένες καταστάσεις καρκίνου του μαστού και ως εκ τούτου, κάποιες φορές, δυστυχώς, μη αναστρέψιμες. Αυτός είναι ο λόγος που επαναλαμβανόμαστε, που επιμένουμε να ενημερώνουμε και να κινητοποιούμε. Είναι κρίμα στην εποχή μας, που η επιστήμη έχει εξελιχθεί, τα φάρμακα έχουν βελτιωθεί και βγαίνουν συνέχεια καινούργια, οι θεραπείες είναι πιο αποτελεσματικές, να υπάρχουν γυναίκες που χάνονται γιατί δεν πρόλαβαν. Η πρόληψη είναι το όπλο μας και η έγκαιρη διάγνωση ο σύμμαχος μας, για να γίνει η ασθένεια μας αντιμετωπίσιμη, διαχειρίσιμη, γιατί όχι και ιάσιμη… Γιατί, ναι, ο καρκίνος είναι μια διαχειρίσιμη και αντιμετωπίσιμη νόσος με μια, μοναδική αλλά καθοριστική και απαραίτητη προυπόθεση: να διαγνωστεί έγκαιρα σε αρχικά στάδια.
Θεωρώ ότι οι καμπάνιες που γίνονται έχουν βοηθήσει πολύ στο να αλλάξει το παιχνίδι προς το καλύτερο. Οι γυναίκες είναι πιο συνειδητοποιημένες. Όλο και περισσότερες, προβαίνουν στον τακτικό προληπτικό τους έλεγχο, ιδιαίτερα στα αστικά κέντρα. Είναι μια νίκη προς την σωστή κατεύθυνση. Δυστυχώς χαμηλά παραμένουν τα ποσοστά των γυναικών που κάνουν τακτικά προληπτικό έλεγχο σε αγροτικές και απομακρυσμένες περιοχές, λόγω ειδικών προβλημάτων, που πρέπει επίσης να αντιμετωπιστούν, για να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Τέλος πριν κλείσουμε την συζήτησή μας θα ήθελα να σας ρωτήσω τι είναι εκείνο που έχουν πραγματική ανάγκη από την πολιτεία, το κράτος το υπουργείο υγείας όλες εκείνες οι γυναίκες που δίνουν μάχη με τον καρκίνο;
Κατ΄αρχάς να επισημάνουμε ότι η ενημέρωση για τον προληπτικό έλεγχο έχει κάνει δουλειά και έχει σίγουρα βοηθήσει στην βελτίωση των στοιχείων και των αριθμών, παγκοσμίως. Το ζητούμενο, για την Ελλάδα, παραμένει η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών του Δημοσίου Συστήματος Υγείας, που ολοένα και χειροτερεύει. Ναι, οι διάφορες καμπάνιες έχουν καταφέρει, εν πολλοίς, να κινητοποιήσουν την πρόληψη. Όμως, όταν έχουν πια στα χέρια τους την διάγνωση, αρχίζει ο πραγματικός γολγοθάς στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας με τα μακροχρόνια ραντεβού, τις ελλείψεις σε ιατρονοσηλευτικό προσωπικό και υποδομές, πολλές φορές και σε απαραίτητα φάρμακα πρώτης γραμμής… Και, ναι, μιλάμε για το Δημόσιο Σύστημα Υγείας, γιατί με την σημερινή μέση οικονομική κατάσταση των νοικοκυριών, λίγοι μπορούν να απευθυνθούν ιδιωτικά. Εμείς πάντα για αυτή την μερίδα των ασθενών θα μιλάμε… για αυτούς που δεν μπορούν…
Το κράτος οφείλει σε κάθε γυναίκα που νοσεί από καρκίνο μαστού να παρέχει τα απαραίτητα για την αντιμετώπιση του, μαζί με τον σεβασμό και την αξιοπρέπεια που αξίζει στον καθένα και στην καθεμιά μας. Έχουμε πει και θα το ξαναπούμε: ο καρκινοπαθής πρέπει και του οφείλεται, να έχει την ενδεδειγμένη για την περίπτωση του αντιμετώπιση, το σωστό φάρμακο, με τον σωστό τρόπο στην σωστή στιγμή. Και για όλα αυτά χρειάζεται να ενισχυθεί το Δημόσιο Σύστημα Υγείας και να καλυφθούν οι τεράστιες ελλείψεις, που, αυτήν την στιγμή, που μιλάμε, έχει.