‘Ενας …εντατικολόγος
του Νοσοκομείου Ευαγγελισμός
Της Σμαράγδας Μιχαλιτσιάνου, δημοσιογράφου
«Ουκ ένι ιατρικήν είδέναι, όστις μη οίδεν ό τι εστίν άνθρωπος.»
(Είναι αδύνατο να ξέρει την ιατρική αυτός που δεν ξέρει ακριβώς τι είναι ο άνθρωπος.)
(Ιπποκράτης)
Πόσο δίκιο έχει τελικά ο πατέρας της Ιατρικής. Καλύτερα , ‘όμως, να σταθώ στην παρακάτω ρήση, που με επιφύλαξη αποδίδεται στον Αθήναιο:
«Ουδείς μωρότερος των ιατρών εάν δεν υπήρχαν οι διδάσκαλοι» (Κανείς δεν είναι πιο ανόητος από τους γιατρούς αν δεν υπήρχαν οι δάσκαλοι), που ανέκαθεν καλούνται για να γιατρέψουν και να φροντίσουν ψυχές.
Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου.
‘Ήμουν πλάι στη μητέρα μας στο νοσοκομείο και σαν σίφουνας εισέβαλε στο θάλαμο η αδελφή μου να μου πει τα ευχάριστα για την εξέλιξη της υγείας της. Μόλις είχε ενημερωθεί από τον Επιμελητή της Παθολογικής, που της ανακοίνωσε , ότι πηγαίνει πάρα πολύ καλύτερα. Λίγες ώρες μετά ο δεύτερος τη τάξει ιατρός μας είπε, ότι ο θάνατός ης είναι θέμα ωρών. Έπεσε ο ουρανός να μας πλακώσει..
-Μα καλά γιατρέ μου ο κος…. δήλωσε στην αδελφή μου και στον γαμπρό μου, ότι είναι πολύ καλύτερα.
– Σίγουρα δεν θα κατάλαβαν καλά. Αποκλείεται να τους είπε έτσι.
Μέσα σε όλα εμφανίστηκε και ένας εντατικολόγος και με ύφος χιλίων Καρδιναλίων βροντοφώναξε μεταξύ άλλων:
«Εδώ δεν έχουμε Μονάδα Εντατικής θεραπείας. Να βρείτε εντατική σε άλλο νοσοκομείο ή σε ιδιωτική κλινική για να φύγει αξιοπρεπώς η μητέρα σας.», που στο μεταξύ την είχαν διασωληνώσει.
Εκείνη την ώρα θυμήθηκα τον ¨Όμηρο και μονολόγησα:
«Ποίον σε έπος φύγεν έρκος οδόντων; (Τι λόγος ξέφυγε από την οδοντοστοιχία σου;) Ήταν το ύφος, ξεδιάντροπο θα το χαρακτήριζα επιεικώς.
Αμέσως ήρθαμε σε επαφή με τον πολύ καλό συνάδελφό μου υπεύθυνο στο υπουργείο Υγείας, ο οποίος αμέσως ανέβασε σε ειδικό ιστότοπο, ότι η μανούλα χρειάζεται εντατική. Ο δεύτερος τη τάξει ιατρός μας ρώτησε σχετικά εξηγώντας μας, ότι δεν μπορεί να διακομισθεί, γιατί θα μείνει μέσα στο ασθενοφόρο. Απορίας άξιον είναι, γατί δεν το είπε στον συνάδελφό του, που μας τσάκισε με την συμπεριφορά του και δεν είχε την ευθιξία να είναι πιο προσεκτικός.
Η γενικότερη στάση των γιατρών σήκωσε εντός μας και ένα σωρό άλλες απορίες, όπως γατί δεν της χορηγείτο τόσο καιρό το αντιπηκτικό και το βοηθητικό της καρδιάς και βρήκαμε το κουράγιο να το ξεστομίσουμε για να ακούσουμε:
«Θα της δώσουμε τώρα», ενώ σε λίγο η λατρεμένη μας μητέρα άφηνε την τελευταία της πνοή.
«Το μέτρο της πολιτισμένης συμπεριφοράς είναι η ευσπλαχνία» υποστηρίζει ο Αμερικανός συγγραφέας Paul Therou. , αλλά που την γνωρίζουν όλοι αυτοί.
«Η συμπεριφορά είναι ένας καθρέφτης όπου ο καθένας δείχνει την εικόνα του» σημειώνει ο Γκαίτε. Ούτε αυτό δεν τους νοιάζει.
Κι εγώ καταλήγω να μετανιώνω γι την αξία που έδωσα σε μερικούς από αυτούς κάνοντάς τους να φαίνονται πολύ πιο σημαντικοί από ότι είναι.