Ο Παναγιώτης Φαφούτης εξομολογείται : “Στη σκηνοθεσία οδηγήθηκα απ’ την αγάπη μου για τις ταινίες”

Ο βραβευμένος πατρινός σκηνοθέτης Παναγιώτης Φαφούτης  λίγο πριν την έναρξη της σειράς «Η Μάγισσα – Φλεγόμενη Καρδιά» μιλάει στο περιοδικό “π” για το σκηνοθετικό του ταξίδι και την πόλη της καρδιάς του την Πάτρα.

Κύριε Φαφούτη πως από την Νομική προέκυψε η Σκηνοθεσία;

Στο σχολείο πίστευα ότι η δικηγορία είναι όπως στον κινηματογράφο, ότι θα αθώωνα τους φτωχούς και τους κατατρεγμένους και μόλις κατάλαβα ότι δεν είναι έτσι, δοκίμασα στη Σχολή Σταυράκου, ε και μετά βρήκα αυτό που έψαχνα.

Τι ήταν εκείνο που σας οδήγησε να ασχοληθείτε με την σκηνοθεσία ;

Ήθελα να γίνω dj , απ αυτούς που ταξιδεύουν από χώρα σε χώρα, αλλά δεν το αποφάσισα. Στη σκηνοθεσία οδηγήθηκα απ’ την αγάπη μου να επικοινωνώ με τους άλλους και την αγάπη μου για τις ταινίες.

Αλήθεια πως είναι να είστε μαθητής και έπειτα καθηγητής στη Σχολή Σταυράκου ;

Είναι ιστορική σχολή και είναι πολύ ωραίο που ήμουν και τα δυο.

Οι πέντε ταινίες Μικρού Μήκους που έχετε σκηνοθετήσει εκτός από το γεγονός πως έχουν βραβευθεί πολλές εξ αυτών η πρώτη μάλιστα στο Φεστιβάλ Δράμας. Πραγματεύονται ένα κοινό θέμα τις ανθρώπινες σχέσεις και την τριβή των ανθρώπων μεταξύ τους. Θέματα επίκαιρα σήμερα παρά ποτέ. Μιλήστε μας λίγο γι’ αυτό.

Έχω σκηνοθετήσει επτά  ταινίες και ετοιμάζω την όγδοη.Στη Δράμα έχουν βραβευτεί τέσσερις  απ’ αυτές. Με ενδιαφέρουν οι λεπτομέρειες στις συμπεριφορές των ανθρώπων και πώς εισπράττουν την καθημερινότητα αλλά και τα μεγάλα υπαρξιακά θέματα.

Η ταινία «κληρονόμος» αγαπήθηκε πολύ από τον κόσμο, πως εισπράξατε αυτή την αποδοχή;  Καθώς  για πολλά χρόνια ο ελληνικός κινηματογράφος είχε μία αδράνεια.

Περήφανος για την εμπορική απήχηση της ταινίας μου αλλά εξίσου περήφανος για κάθε ταινία που επικοινωνεί με όποιον συμβαδίζει με αυτήν.

Τι σας οδήγησε να δημιουργήσετε το ντοκιμαντέρ για τη ζωή του Παύλου Γιαννακόπουλου; Ένα ντοκιμαντέρ που επίσης κατάκτησε τις καρδιές του κόσμου ανεξαρτήτου ομάδας.

Το ντοκιμαντέρ ήταν μια ανάθεση από την παραγωγό Βίκυ Λάσκαρη.. Τις καρδιές έχει κατακτήσει ο μεγάλος Παύλος Γιαννακόπουλος, οπότε και το ντοκιμαντέρ θα είχε την ανάλογη τύχη.

Φέτος βρίσκεστε στην οικογένεια του ΑΝΤ1 στη σειρά «Η Μάγισσα – Φλεγόμενη Καρδιά» υπό την  σκηνοθεσία και σκηνοθετική επιμέλεια του ανθρώπου που εισήγαγε και πάλι την μυθοπλασία και την προσεγμένη σκηνοθεσία στην ελληνική τηλεόραση Λευτέρη Χαρίτου. Μιλήστε μας λίγο γι’ αυτή τη συνεργασία. Πως είναι δύο τόσο σημαντικοί σκηνοθέτες να συνεργάζονται;

Είμαστε τρείς σκηνοθέτες, είναι και ο Κώστας Αναγνωστόπουλος, έμπειρος σκηνοθέτης του μαύρου Ρόδου και πολλών άλλων επιτυχιών. Είμαι πολύ τυχερός που ο Λευτέρης μας καθοδηγεί. Είναι πολύ δοτικός και αφήνει χώρο για δημιουργία.

Παρατηρώντας τόσο το έργο το δικό σας αλλά και του κου Λευτέρη Χαρίτου νιώθω πως με κάποιο τρόπο εισάγεται την κινηματογραφική ματιά στην  τηλεόραση ισχύει ή κάπου κάνω λάθος;

Υπάρχει καλή και κακή τηλεόραση, καλό και κακό σινεμά. Πλέον πολλοί σκηνοθέτες που έχουν κάνει καλές ταινίες σκηνοθετούν και στην τηλεόραση. Η ματιά είναι κινηματογραφική και αυτό είναι αδιαμφισβήτητο.

 Τέλος, τι σημαίνει η Πάτρα για εσάς εκτός από γενέθλια πόλη; Καθώς μεταξύ  άλλων έχετε υπάρξει καθηγητής στο ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας διδάσκοντας  υποκριτική στον κινηματογράφο.

Εμένα η Πάτρα είναι η βάση μου, η οικογένειά μου, οι φίλοι μου, η πόλη που θέλω να ζω. Όταν δεν κάνουμε την κριτική ή την αυτοκριτική μας, θυμάμαι ότι είναι μια πόλη που ζεις πολύ άνετα, χαλαρά, ωραία, ε θάλασσα και που ευνοεί τις φιλίες και πολύ ωραία για να μεγαλώνεις παιδιά.