Πρόεδρος ΧΡΙ.Κ.Ε Νίκος Ι. Νικολόπουλος: “Δεν αναγνωρίστηκε η προσφορά μου στη Ν.Δ.”

Ο Αχαιός πολιτικός που υπηρέτησε με συνέπεια την πολιτική , σταθερός στις αρχές και τις αξίες που τον διέπουν. Μιλάει για την πορεία του, τις δράσεις του, την οικογένειά του και όλα εκείνα που καθόρισαν την πολιτική του στάση και διαδρομή. Με την ιδιότητα αυτή του προέδρου του ΧΡΙΚΕ παραθέτει μία άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο “π” και τη δημοσιογράφο Ευτυχία Λαμπροπούλου

Πως είναι για έναν άνθρωπο χωρίς “πλάτες”, καταγόμενος από μία οικογένεια βιοπαλαιστών πολύτεκνη. Έχοντας χάσει τον πατέρα σας πολύ νωρίς και με μία μητέρα που έδινε αγώνα να σας μεγαλώσει, να εμπλακείτε με την πολιτική με ένα “αστικό” επιτρέψτε μου να πω κόμμα;

«Η πορεία μου στην πολιτική δεν είχε ως βάση το οικογενειακό δίκτυο ή τις διασυνδέσεις, αλλά την πίστη μου στις αξίες που με ανέθρεψαν. Ερχόμενος από μια πολύτεκνη οικογένεια βιοπαλαιστών, με μία μητέρα που πάλεψε μόνη να μας μεγαλώσει, έμαθα από νωρίς την έννοια της σκληρής δουλειάς και της υπευθυνότητας. Ήξερα πως αν επιθυμούσα να έχω μία πορεία στην πολιτική, θα έπρεπε να αγωνιστώ μόνος μου, σε έναν χώρο όπου οι υποστηρικτές ήταν λιγοστοί, και οι αντιξοότητες, πολλές.»

Την περίοδο που ασχοληθήκατε εσείς με την πολιτική ήταν τεταμένη η κατάσταση, υπήρχε έντονο το στοιχείο της αντιπαλότητας τόσο με τα άλλα κόμματα όσο και μέσα στο κόμμα της Ν.Δ.. Έξω δίνατε ιδεολογικές μάχες μέσα στην παράταξή σας την μάχη του σταυρού. Καθώς υπήρχαν μονοσταυρα ψηφοδέλτια. Πως θυμάστε την εποχή εκείνη και κυρίως πως αντιμετωπίσατε την πολεμική που δεχθήκατε;

«Η δεκαετία του ’90 ήταν μια περίοδος έντονης πολιτικής σύγκρουσης. Οι εσωκομματικές μάχες ήταν συχνά σκληρές, αλλά αποτέλεσαν και μία εμπειρία που με δυνάμωσε. Αντιμετώπισα πολεμικές, διότι η φωνή μου ήταν διαφορετική, καθώς εξέφραζα τις ανησυχίες του μέσου Έλληνα, πέρα από τα κλασικά στερεότυπα της πολιτικής. Αντιμετώπισα αυτές τις αντιπαλότητες με αντοχή και προσήλωση στις αξίες μου.»

Πως αντιμετώπισε η οικογένειά σας το άκουσμα της είδησης πως θα είστε υποψήφιος βουλευτής;

«Η οικογένειά μου πάντα υπήρξε στήριγμά μου. Η απόφασή μου να κατέβω ως υποψήφιος δεν ήταν εύκολη για εκείνους, καθώς ήξεραν ότι αυτό θα σήμαινε ακόμη περισσότερο χρόνο μακριά τους. Παρ’ όλα αυτά, η υποστήριξή τους δεν έλειψε ποτέ, ακόμα και στις δυσκολότερες στιγμές.»

Πως βιώσατε τις αλλαγές και τις πολιτικές ανακατατάξεις από τη δεκαετία του ’90 μέχρι το 2010 ;

«Οι αλλαγές αυτές σφράγισαν το πολιτικό σκηνικό και δυστυχώς, πολλές φορές υπήρξαν απογοητευτικές. Είδαμε την πολιτική να απομακρύνεται από τον λαό και να στρέφεται προς τα συμφέροντα. Ακόμη και οι προσδοκίες μας για έναν καλύτερο δημόσιο τομέα και μία πιο ανεξάρτητη πολιτική σκηνή έμειναν ανεκπλήρωτες.»

Για έναν άνθρωπο βαθιά πολιτικοποιημένο πως είναι η μετάβαση από την εποχή της πολιτικοποίησης στην εποχή της απολιτικοποίησης;

«Η απολιτικοποίηση ήταν μία απογοητευτική εξέλιξη για όλους εμάς που πιστεύαμε στην ενεργή συμμετοχή του πολίτη. Αντιλαμβάνομαι την απογοήτευση, αλλά συνεχίζω να πιστεύω πως ο μόνος τρόπος για να αλλάξουμε την κοινωνία είναι η ενεργή συμμετοχή στα κοινά.»

Παράλληλα με την πολιτική σας πορεία δημιουργήσατε με την Αναστασία (Τασία) Μανωλοπούλου μία όμορφη οικογένεια αποτελούμενη από τέσσερα παιδιά. Στον προσωπικό σας απολογισμό έχετε πιάσει τον εαυτό σας να νιώθει τύψεις καθώς αφιερώνατε περισσότερο χρόνο στην πολιτική απ’ ότι στην οικογένειά σας;

«Η πολιτική είναι γεμάτη θυσίες, και η οικογένειά μου υπήρξε το τίμημα που πλήρωσα πολλές φορές. Αναγνωρίζω πως τα χρόνια της ενασχόλησης με την πολιτική μου στέρησαν στιγμές με τα παιδιά μου, και αυτή είναι μια αλήθεια που θα κουβαλάω πάντα μαζί μου.»

Θα μου επιτρέψετε να σταθώ στον θάνατο της κόρης σας Νίκης γνωρίζοντας πόσο κοντά της ήσασταν εσείς και η σύζυγός σας όλα αυτά τα χρόνια. Πόσο ψυχικό σθένος χρειάζεται να έχουν οι γονείς για να δώσουν τα ζωτικά όργανα του παιδιού τους; Τι μήνυμα στέλνετε στους γονείς που έχουν βιώσει κάτι ανάλογο με εσάς;

«Ο θάνατος της κόρης μου ήταν η πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μου, όμως η απόφαση για δωρεά οργάνων ήταν ένας τρόπος να δώσουμε ζωή μέσα από την απώλεια. Είναι μία πράξη αγάπης, και στέλνω μήνυμα σε όλους τους γονείς που βίωσαν αντίστοιχες απώλειες: η δύναμη βρίσκεται στην αγάπη και την προσφορά.»

 

Υπήρξατε “παιδί” της Αναπλαστικής Σχολής του Αγίου Γερβασίου, πως αυτό το βήμα των παιδικών σας χρόνων επηρέασε την μετέπειτα πορεία σας στη ζωή αλλά και στην πολιτική;

«Η Αναπλαστική Σχολή μού δίδαξε αξίες και μου έδωσε μια ηθική βάση που με καθοδήγησε σε όλη μου την πορεία. Με έκανε να αντιλαμβάνομαι την ευθύνη μου απέναντι στην κοινωνία και να προσπαθώ να υπερασπίζομαι πάντα το σωστό.»

Υπήρξατε ο άνθρωπος εκείνος μαζί με τους λεγόμενους λοχαγούς Δαβάκη, Τσιτουρίδη, Καλαντζή κ.α. παροτρύνατε και στηρίξατε τον Κώστα Καραμανλή να εκλεγεί στην ηγεσία της Ν.Δ. . Τότε που η ΝΔ έμοιαζε με κινούμενη άμμος κάτι σαν την κατάσταση που επικρατεί στα κόμματα της Αντιπολίτευσης σήμερα. Μάλιστα το δικό σας πολιτικό γραφείο δούλευε για την εκλογή Καραμανλή επί 24ωρου βάσεως. Νιώσατε κάποια στιγμή το αδικημένο παιδί της Ν.Δ. όταν είδατε άλλους ανθρώπους να υπουργοποιούνται και να καταλαμβάνουν υψηλόβαθμες πολιτικές θέσεις;

«Η στήριξή μου στον Κώστα Καραμανλή ήταν μέρος της προσπάθειάς μου να κάνω τη Ν.Δ. ένα κόμμα πιο κοντά στις αξίες μας. Βλέποντας άλλους να προχωρούν και να καταλαμβάνουν υψηλές θέσεις ενώ εγώ συνέχισα στον αγώνα, ένιωσα πως ίσως δεν αναγνωρίστηκε η προσφορά μου. Παρ’ όλα αυτά, η πίστη μου στις αρχές δεν άλλαξε ποτέ.»

Όσο και αν δηλώνετε πως έχετε αποστασιοποιηθεί από τη Ν.Δ., πλέον έχετε δημιουργήσει τον δικό σας πολιτικό φορέα το κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών, ξέρω πως το βλέμμα σας πάντα είναι στραμμένο στη Ν.Δ. , θα ήθελα λοιπόν να σας ρωτήσω πως βλέπετε την σημερινή Ν.Δ. στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και στα ζητήματα δομής του κράτους π.χ. Ελληνοτουρκικά και γάμο ομοφυλοφίλων;

«Η σημερινή Ν.Δ. έχει απομακρυνθεί από τις αρχές της. Η στάση της στα εθνικά θέματα, ειδικά στα Ελληνοτουρκικά, είναι απογοητευτική, καθώς η κυβέρνηση δεν δείχνει την απαιτούμενη πυγμή. Οι Χριστιανοδημοκράτες ζητούν μια ξεκάθαρη και υπερήφανη εξωτερική πολιτική, και διαφωνούμε επίσης σε θεμελιώδη ζητήματα όπως ο γάμος ομοφυλοφίλων, θέματα που απαιτούν ειλικρινή διάλογο με σεβασμό στις παραδόσεις μας.»

Οι σχέσεις σας με τον Αντώνη Σαμαρά ποιές είναι σήμερα και ποιο ρόλο βλέπετε να διαδραματίζει το προσεχές διάστημα στην κεντρική πολιτική σκηνή;

«Οι σχέσεις μου με τον Αντώνη Σαμαρά είναι φιλικές, καθώς μοιραζόμαστε κοινές ανησυχίες για την κατεύθυνση της Ν.Δ. Πιστεύω πως ο Σαμαράς θα μπορούσε να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο υπερασπίζοντας θέσεις που θα φέρουν το κόμμα πιο κοντά στις ρίζες του.»

Αν γυρνούσαμε τον χρόνο πίσω θα είχατε φύγει από την κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά, θα είχατε δηλώσει παραίτηση;

«Αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω, η απόφασή μου να αποχωρήσω από την κυβέρνηση Σαμαρά θα ήταν η ίδια. Η στάση μου απέναντι στα μέτρα λιτότητας ήταν ζήτημα συνείδησης, και δεν θα μπορούσα να κάνω πίσω, παρ’ όλο που γνώριζα το κόστος.»

Σε λίγες μέρες ο Κώστας Καραμανλής θα βρίσκεται στην Πάτρα για την παρουσίαση του βιβλίου “γιαβολ” του κου Χαρβαλιά. Έχετε μιλήσει μαζί του; Γνωρίζετε πως βλέπει την σημερινή κατάσταση και τι ρόλο μπορεί να διαδραματίσει στην ενότητα της Ν.Δ.;

«Ο Κώστας Καραμανλής διαχρονικά έβλεπε τα πράγματα με ευρύτητα πνεύματος και κατανόηση. Έχουμε μιλήσει για την κατάσταση στη Ν.Δ., και θεωρώ πως μπορεί να παίξει ρόλο στην ενότητα του κόμματος και την επιστροφή σε αρχές που χάθηκαν.

Κυριως όμως αποτελεί την τελευταία χρυσή εφεδρεία για την πατρίδα . Είμαι σίγουρος πως εάν οι συνθήκες και ο λαός του ζητήσουν να αναλάβει το εθνικό πηδάλιο δεν θα αρνηθεί . Η χρυσή εποχή του Καραμανλή έρχεται »

Μία τελευταία ερώτηση ο δημοσιογράφος αναδεικνύει τα γεγονότα και τα σχολιάζει ο πολιτικός βρίσκει λύσεις στα προβλήματα. Εσείς έχετε βιώσει και τις δύο πλευρές εκείνη του πολιτικού και εκείνη του δημοσιογράφου τι είναι πιο δύσκολο και γιατί;

«Ως δημοσιογράφος, αποκαλύπτεις και σχολιάζεις, αλλά ως πολιτικός, πρέπει να προσφέρεις λύσεις και να αναλαμβάνεις ευθύνη. Η πολιτική είναι πιο δύσκολη γιατί απαιτεί να υλοποιήσεις όσα πιστεύεις, σε ένα πλαίσιο γεμάτο πιέσεις και αντιξοότητες.»