ΣΠΥΡΟΣ ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗΣ ΣΤΟ “ΠΑΤΡΙΝΟΡΑΜΑ”: «Δεν θα γράψω, τη συνέχεια του Σασμού!»

ΣΠΥΡΟΣ ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗΣ: Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΤΩΝ ΕΥΠΩΛΗΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΟ «Π» ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ

Ο Σπύρος Πετρουλάκης, ο συγγραφέας των 250.000 αντιτύπων, μετά την μεγάλη επιτυχία της τηλεοπτικής μεταφοράς του βιβλίου του «Σασμός», παρουσιάζει το νέο κοινωνικό μυθιστόρημά του «Κατά Ιωάννη».

Η συναρπαστική ιστορία του νέου του πονήματος, διατρέχει μια μεγάλη χρονική απόσταση από το 1900 έως το σήμερα, ξεκινάει από τη  Σμύρνη και συνεχίζεται στα Χανιά, όπου αποκαλύπτεται μια τραγική ιστορία, βαθιά θαμμένη στη μνήμη της πόλης. Ο συγγραφέας καταπιάνεται με έναν «ατελή» άνθρωπο, ο οποίος πασχίζει να φτάσει στην τελειότητα.

Στις διαδρομές της απρόβλεπτης και τρικυμιώδους ιστορίας του, παρελαύνουν το καθήκον, το συναίσθημα, η τέχνη, η αυταπάρνηση και άλλες έννοιες, που αποκρυπτογραφούν και ξεκλειδώνουν την ίδια την ανθρώπινη φύση.

Ο Σπύρος Πετρουλάκης μίλησε στο «Π», με αφορμή το νέο του βιβλίο, που ήδη έχει κατακτήσει τις καρδιές των αναγνωστών…

 

 

Συνέντευξη στον Παναγιώτη Ρηγόπουλο

 

-Ποιες είναι οι συνιστάμενες του νέου σας πονήματος; 

«Η νέα μου ιστορία έχει σαν βάση τη ζωή του διακεκριμένου γλύπτη Γιαννούλη Χαλεπά που αντιμετώπισε την σκληρή αντιμετώπιση της ίδιας της μητέρας του. Εκεί βασίστηκε ο δικός Μου ήρωας, ένας  συντηρητής έργων τέχνης ο οποίος δουλεύει σε ένα μοναστήρι. Εκεί ανακαλύπτει ότι κάτω από την εικόνα της Παναγίας είναι κρυμμένο άλλο ένα σχέδιο, μια άλλη εικόνα η οποία όμως λογικά δεν θα έπρεπε να βρίσκεται στο μοναστήρι, γιατί θεωρητικά είναι μία βλάστημος εικόνα. Έτσι λοιπόν ο Σταύρος, ψάχνοντας να βρει την άκρη του νήματος, καταλήγει στη Σμύρνη όπου ξεκινά το ξετύλιγμα του κουβαριού και η ίδια η ιστορία του.

Στο «Κατά Ιωάννη» θίγω τη σχέση της μητέρας Μήδειας απέναντι στο παιδί της, θέμα που όπως αποδεικνύεται είναι δυστυχώς πολύ επίκαιρο για τους γνωστούς λόγους. Επίσης, απότοκο ιστορικής μελέτης, είναι το θέμα που πραγματεύται το βιβλίο και αφορά στον πόλεμο του 1922 και τους πρόσφυγες, που άφησαν τα σπίτια τους και τη ζωή τους, όπως συμβαίνει και τις μέρες μας στην Ουκρανία. Σήμερα, 100 χρόνια μετά την καταστροφή της Σμύρνης, επαναλαμβάνονται γεγονότα και έτσι με το δικό μου τρόπο καταδικάζω τα κακώς κείμενα.

 

– Και σε αυτό το βιβλίο σας, ο χρόνος διαδραματίζει καίριο ρόλο. Τι  σημαίνει για εσάς ο χρόνος;

Για μένα αυτό το παιχνίδι με το χρόνο, μέσα από τις σελίδες των βιβλίων, πάντα με γοήτευε. Από παιδί που διάβαζα λογοτεχνία, με προκαλούσε να ακολουθήσω τα μονοπάτια που πέρασε ο κάθε συγγραφέας. Κάπως έτσι λοιπόν θέλω να λειτουργήσω και εγώ, απέναντι στους ανθρώπους που διαβάζουν τα δικά μου βιβλία!

– Ο βασικός ήρωας του νέου σας βιβλίου είναι χάσει το ένα του χέρι. Κάτι που θα δυσκόλευε ενδεχόμενη ενσάρκωσή του από κάποιον ηθοποιό, άρα και την μεταφορά του στη μικρή οθόνη. Δεν σας ενδιαφέρει να γίνει και αυτό τηλεοπτικό σίριαλ;

«Πολύ σωστή παρατήρηση! Εγώ αγωνιώ καθημερινά και δουλεύω με μοναδικό γνώμονα τους αναγνώστες! Τους ανθρώπους που θα πάνε στο βιβλιοπωλείο να αγοράσουν το βιβλίο μου, κάποιοι με το υστέρημά τους. Οπότε εγώ, δεν πρέπει να παρασυρθώ από οποιαδήποτε τηλεοπτική σειρήνα, αλλά να παραμείνω πιστός στο έργο που πρεσβεύω και αγαπώ. Και αυτό δεν είναι άλλο, από την συγγραφή».

 

«ΤΟΥΣ ΚΑΚΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΜΟΥ, ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΩ»

-Γιατί θέλετε να εξαγνίζετε τους ήρωές σας; Προτάσσετε τη δύναμη της συγχώρεσης, γιατί;

Πάντα η συγχώρεση παίζει σημαντικό ρόλο για τη σωτηρία της ψυχής του κάθε ανθρώπου. Αν δεν έχεις τη δύναμη να συγχωρέσεις, δεν θα πρέπει ποτέ να ζητήσεις να σε συγχωρέσουν οι άλλοι. Οπότε για μένα αυτό το αλισβερίσι της συγχώρεσης, θα πρέπει να το έχει ο κάθε άνθρωπος.

Επισημαίνω επίσης ότι θέλετε να δικαιολογείτε τους ήρωες των βιβλίων σας. Γιατί;

Τους κακούς ήρωες τους δικαιολογώ, για ποιο λόγο είναι κακοί. Τους καλούς σπάνια τους προστατεύω. Στους καλούς, δίνω το περιθώριο να ζήσουν τη ζωή τους και να περάσουν από όσα εμπόδια χρειάζεται να περάσουν, ώστε να έρθει η τελική κάθαρση και η λύτρωση του καθενός. Ακολουθώ τα βήματα και τη πορεία της ζωής μας. Δηλαδή, όπως είναι στην πραγματική ζωή μας, αυτή τη ζωή ακολουθώ και στα δικά μου βιβλία.

-Πόσο δύσκολο είναι για εσάς, να αποφορτίζεστε κάθε φορά από τους ήρωες των βιβλίων σας;  

Θα σας το πω κάπως μεταφυσικά. Οι ήρωες, όλοι αυτοί που έχω περιγράψει μέσα από τα βιβλία μου, είναι μέσα στο σπίτι μου! Όταν ανοίγω την πόρτα μου, με καλωσορίζουν! Είναι εκεί μέσα στο σπίτι. Σε κάθε γωνιά, υπάρχει και ο χώρος του κάθε ήρωα μου! Η μεγαλύτερη γωνιά βέβαια για κάθε ήρωα, είναι μέσα στην καρδιά μου!»

 

-Έχετε σκεφτεί να γράψετε τη συνέχεια του «Σασμού»; Ο κόσμος που σας πλησιάζει, τι σας λέει;

Μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση, τα θετικά σχόλια που λαμβάνω και η αγάπη που δέχομαι. Ο κόσμος με παροτρύνει να γράψω τη συνέχεια του «Σασμού», αλλά κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να το κάνω. Τουλάχιστον δεν είναι στα άμεσα σχέδιά μου»

«ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ, ΤΟΝ ΠΡΟΤΡΕΠΩ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙ!»

 

– Κινδυνεύει το παραδοσιακό έντυπο βιβλίο, από τις ψηφιακές εκδόσεις;  

Ποτέ δεν θα μπορέσει μια οθόνη να αντικαταστήσει ένα βιβλίο! Θεωρώ ότι δεν έχει θέση το e book και ειδικά στην Ελλάδα. Κάτι ανάλογο βλέπουμε και σε παγκόσμια κλίμακα, όπου οι αντίστοιχες πωλήσεις είναι πολύ μικρές.

  • Δεν έχουμε περισσότερους συγγραφείς στην Ελλάδα, απ’ όσους μπορεί να απορροφήσει το έτσι κι αλλιώς αναγνωστικό κοινό της χώρας μας;

Δεν υπάρχει εχέγγυο και προϋπόθεση για να γίνει κάποιος συγγραφέας! Όποιος θέλει να γράψει, μπορεί να το τολμήσει και να γράψει! Εγώ το λέω σε όλους αυτό! Ακόμα και αν κάποιος είναι μεγάλος σε ηλικία και θέλει να βγάλει κάτι από την ψυχή του, τον προτρέπω να γράψει! Δεν σημαίνει ότι θα έχει και επιτυχία. Γιατί είναι άλλο πράγμα το εμπορικό μέρος, που απαιτεί άλλες προϋποθέσεις και άλλο είναι να βγάλεις την ψυχή σου προς τα έξω.

 

 

«Η ΙΔΙΑ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ ΑΤΕΛΗΣ, ΜΙΣΗ, ΛΕΙΨΗ»

 

Γιατί σας απασχολεί στα βιβλία σας, η ατελής ανθρώπινη φύση;

Γιατί είναι η ίδια η κοινωνία μας ατελής, μισή, λειψή. Δεν είναι όλα τέλεια και αυτονόητα πια. Το ότι εγώ μπορώ να ανέβω ένα σκαλοπάτι, δεν είναι αυτονόητο για κάποιον συνάνθρωπό μας που είναι σε ένα αμαξίδιο.

 

-Που τοποθετείτε τον καλλιτεχνικό σας πήχη σας;

Δεν υπάρχει πήχης για μένα. Είναι πάνω από τον ουρανό! Δεν στοχεύω όμως εκεί, δεν στοχεύω την πρωτιά. Κάποια φορά μπορεί να περάσω και από κάτω, δεν ξέρω. Όμως, για να παραδώσω ένα βιβλίο, θα πρέπει να αρέσει σε μένα. Να ικανοποιήσει και το πιο δύσκολο κομμάτι της ψυχής μου. Με παιδεύει πάρα πολύ. Θέλω να ξεπερνάω κάθε φορά, ένα χιλιοστό τον εαυτό μου. Αν το καταφέρω αυτό μία φορά στα τόσα βιβλία μου, είναι πολύ μεγάλο επίτευγμα για μένα!

«ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΣΑΝ ΔΟΥΡΕΙΟ ΊΠΠΟ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ»

-Η τηλεοπτική μεταφορά ενός βιβλίου, διαδίδει τη λογοτεχνία σε περισσότερους αναγνώστες;  

Αυτό είναι που και εγώ ήθελα από την αρχή. Δηλαδή να χρησιμοποιήσουμε την τηλεόραση σαν Δούρειο Ίππο ώστε να ανοίξει τις πόρτες της κοινωνίας και να μπει το βιβλίο στις οικογένειες και στα σπίτια. Εγώ λέω, ότι έστω και έναν τηλεθεατή να κερδίσεις ως αναγνώστη, είναι πολύ μεγάλο όφελος για την ελληνική λογοτεχνία.

Σε έναν άνθρωπο που δεν διαβάζει, είναι σημαντικό δέλεαρ να προσεγγίσει το βιβλίο μέσω μιας τηλεοπτικής σειράς, άρα και μεγάλο κέρδος για όλους τους συγγραφείς, όχι για μένα! Όπως ακριβώς η ποίηση, περνάει μέσα από τα τραγούδια και τους μεγάλους συνθέτες»