Ο Γιάγκος Ιγγλέσης είναι Υπεύθυνος Θεατρικής Ομάδας και Ταμίας Δ.Σ. του Π.Π.Ο. “Τέχνης Κίνηση” και Διοικητικό Προσωπικό Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Αν μπορούσε να τον χαρακτηρίσει κάποιος θα έλεγε πως ο Γιάγκος Ιγγλέσης είναι εραστής της τέχνης του Θεάτρου και όχι ένας απλώς ερασιτέχνης ηθοποιός όπως ο ίδιος δηλώνει, καθώς κάθε φορά που ερμηνεύει έναν ρόλο του δίνει και μία διαφορετική υπόσταση. Δεν διεκπεραιώνει απλώς τον ρόλο που αναλαμβάνει αλλά εμβαθύνει σε αυτόν. Με αφορμή την πρόσφατη παράσταση “Εκκλησιάζουσες” του Αριστοφάνη, που παρουσιάστηκε στα Παλαιά Σφαγεία, στα πλαίσια του Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου του Δήμου Πατρέων, παρέθεσε μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη στην δημοσιο9γράφο Ευτυχία Λαμπροπούλου και το περιοδικό “π”.
Πότε ασχοληθήκατε για πρώτη φορά με το θέατρο;
Πρώτη φορά ασχολήθηκα με το θέατρο στα 16 μου στο Ενιαίο Πολυκλαδικό Λύκειο Πάτρας, συμμετέχοντας σε σχολικές παραστάσεις, με την καθοδήγηση και τις συμβουλές των αγαπημένων μου καθηγητριών κ.κ. Στιβανάκη και Αρβανίτη, τις οποίες αγαπώ και σέβομαι και μέχρι σήμερα διατηρώ ακόμα επικοινωνία.
Πως ήταν η πρώτη εμπειρία που είχατε ως ηθοποιός;
Η πρώτη εμπειρία στα σχολικά χρόνια ήταν μαγική. Είχα την τύχη να παίξω σε σχολική παράσταση με θέμα την αγάπη στο Δημοτικό Θέατρο Απόλλων και μαγεύτηκα πραγματικά. Το πρώτο αμιγώς θεατρικό έργο στο οποίο συμμετείχα ήταν το “Καληνύχτα Μαργαρίτα” του Γεράσιμου Σταύρου όπου είχα τον ρόλο του επιστάτη του σχολείου. Στην 3η Λυκείου είχα αναλάβει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην κωμωδία “Μικροί Φαρισαίοι”, όμως η ασθένεια της συμπρωταγωνίστριάς μου, ήταν η αιτία να μην καταφέρουμε να ανεβάσουμε το έργο. Προφανώς το μικρόβιο της υποκριτικής είχε μπει για καλά μέσα μου και μετά το τέλος του Λυκείου έδωσα εξετάσεις στο Εθνικό Θέατρο χωρίς όμως επιτυχία. Λίγες μέρες μετά πέτυχα την εισαγωγή μου στο Τμήμα Λογιστικής του ΤΕΙ Πάτρας κι από κει και πέρα άλλαξε η πορεία μου.
Συνέχισα όμως, ανελλιπώς να παρακολουθώ παραστάσεις, όχι μόνο στην Πάτρα αλλά και πολλές στην Αθήνα. Ως φοιτητής, είχα την τύχη να παρακολουθήσω πάνω από οκτώ παραστάσεις και στο Λονδίνο, ιδιαίτερα από το “Royal Shakespeare Theatre” στο “Barbican Theatre”.
Τι σας οδήγησε να δημιουργήσετε την θεατρική ομάδα Πανεπιστημιακού Πολιτιστικού Ομίλου «Τέχνης Κίνηση»;
Έχοντας ασχοληθεί με τον παραδοσιακό χορό από παιδί και πιο συνειδητοποιημένα εδώ και μια 15ετία περίπου κι έχοντας συμμετάσχει σε πλήθος εκδηλώσεων ως μέλος της χορευτικής ομάδας του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Πάτρας και του Πανεπιστημιακού Πολιτιστικού Ομίλου “Τέχνης Κίνηση”, έχοντας αναλάβει σε αυτές και θεατρικά δρώμενα, ένιωσα την ανάγκη, πριν 9 χρόνια, να συμμετάσχω σε θεατρικές παραστάσεις, εντάχθηκα στη θεατρική ομάδα δασκάλων και νηπιαγωγών Πάτρας “Ρωγμή” και έτσι ξεκίνησε το συναρπαστικό ταξίδι στο χώρο του ερασιτεχνικού θεάτρου. Ως μέλος του Πανεπιστημιακού Πολιτιστικού Ομίλου “Τέχνης Κίνηση” και ταμίας του Δ.Σ., πρότεινα στο Δ.Σ. και στην Πρόεδρό μας κ. Ευαγγελία Καραγεωργίου, τη δημιουργία και θεατρικής ομάδας, πέραν της χορευτικής και του φωνητικού συνόλου που λειτουργεί στον Όμιλο και η πρόταση έγινε αποδεκτή. Έτσι το Δεκέμβριο του 2023, ανέλαβα υπεύθυνος της θεατρικής ομάδας του Ομίλου μας, επιλέχθηκε ο σκηνοθέτης, το έργο, συγκεντρώθηκαν τα πρώτα μέλη και ανεβάσαμε πριν λίγες μέρες το πρώτο μας έργο “Εκκλησιάζουσες” του Αριστοφάνη στα Παλαιά Σφαγεία Πατρών, στα πλαίσια του Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου του Δήμου Πατρέων, νομίζω με μεγάλη επιτυχία.
Τι είναι πιο δύσκολο να είναι κανείς ηθοποιός μέσα σε μιά ομάδα ή να ηγείται μιας ομάδας;
Όσον αφορά τι είναι πιο δύσκολο, να ηγείσαι μιας ομάδας ή να είσαι ηθοποιός – μέλος της, θα πω ότι πιο δύσκολο είναι το πρώτο. Διότι έχεις την ευθύνη της καλής λειτουργίας της ομάδας, της διευθέτησης κάθε ζητήματος που προκύπτει, θα πρέπει να εμπνέεις εμπιστοσύνη, να λύνεις προβλήματα, να ισορροπείς καταστάσεις κλπ. Ενώ ως ηθοποιός- μέλος μιας ομάδας, απλά ακολουθείς τις εντολές του σκηνοθέτη, τις οδηγίες του, συνεργάζεσαι με τους συναδέλφους – ηθοποιούς. Προσωπικά μου αρέσουν και οι δύο ρόλοι. Ο δεύτερος μάλλον πιο εύκολος για μένα, καθότι έχω μάθει να είμαι “στρατιώτης”. Όταν είμαι στρατηγός….είμαι αυστηρός…χαχαχα.
Μιλήστε μας λίγο για τις μέχρι τώρα θεατρικές παραστάσεις που έχετε ανεβάσει.
Έχω συμμετάσχει σε πλήθος παραστάσεων με τη χορευτική ομάδα του Πανεπιστημιακού Πολιτιστικού Ομίλου Τέχνης Κίνηση και του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Πάτρας με αρκετούς θεατρικούς ρόλους σε αυτές, από το 2011 μέχρι σήμερα, οι οποίες έχουν πραγματοποιηθεί στο Συνεδριακό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου στου Κουκούλι (πρώην ΤΕΙ Πάτρας και ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας), στο Συνεδριακό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών και στο Ρωμαϊκό Ωδείο σε σκηνοθεσίες του αείμνηστου Βασίλη Σουλτανά και της Μαρίας Παναγιωτακοπούλου. Επίσης έχω συμμετάσχει στις θεατρικές παραστάσεις: ¨Ω τι κόσμος μπαμπά” του Κώστα Μουρσελά στο θέατρο Royal και “Η Τραπεζαρία” του Albert. R. Gurney Jr. στο θέατρο Επίκεντρο+, σε σκηνοθεσία Περικλή Βασιλόπουλου και
“Φήμες” του Neil Simon στο θέατρο Επίκεντρο+, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μητρόπουλου, με τη θεατρική ομάδα δασκάλων και νηπιαγωγών Πάτρας”Ρωγμή”, “Γιατρός με το στανιό” του Μολιέρου, στο θέατρο της Κρήνης, στα πλαίσια του Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου του Δήμου Πατρέων, στο θέατρο Ιτεών και στο θέατρο “Αγορά”, σε σκηνοθεσία Χρήστου Μπαϊρακτάρη,με τη θεατρική ομάδα του Συλλόγου των εν Πάτραις Κεφαλλήνων “Θεατροσκόπιο”, και τέλος στο φετινό πρώτο έργο της νεοσύστατης θεατρικής ομάδας του Π.Π.Ο. “Τέχνης Κίνηση” “Εκκλησιάζουσες” του Αριστοφάνη, όπως ανέφερα παραπάνω και το οποίο επειδή λάβαμε μηνύματα από πολλούς φίλους ότι δεν κατάφεραν να έρθουν να δουν την παράσταση, θα το επαναλάβουμε στο χώρο μας, στο Συνεδριακό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου (πρώην ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας), με ελεύθερη είσοδο, το Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2024, στις 21.00.
Παρατηρώντας κάποιος την πορεία σας βλέπει πως η θεατρική σας ομάδα μόνο ερασιτεχνική δεν είναι… Τελικά δεν είναι θέμα μόνο ταλέντου αλλά και σκληρής δουλειάς το αποτέλεσμα που απολαμβάνουν οι θεατές. Πείτε μας για αυτή σας την προσπάθεια.
Καταρχάς να σας ευχαριστήσω για τα καλά σας λόγια. Με τιμά η άποψή σας, χαίρομαι που φαίνεται ο κόπος που καταβλήθηκε για να βγει μια αξιοπρεπής παράσταση. Δεν ξέρω αν έχω ταλέντο ή τουλάχιστον δεν μπορώ να το κατανοήσω εγώ, απλώς λαμβάνω θετικά σχόλια και μηνύματα, τα οποία σαφώς με χαροποιούν αλλά αυτό που θέλω κάθε φορά να φαίνεται είναι ότι ανεξαρτήτως ταλέντου, δουλέψαμε πολύ για να έχουμε ένα όσο το δυνατόν πιο καλό αποτέλεσμα, πάντα με βάση τις δυνατότητές μας. Αυτή η δουλειά, ευτυχώς είμαι τυχερός, έχει γίνει με όλες τις ομάδες στις οποίες συμμετείχα ως τώρα και ευελπιστώ να συνεχίσει να γίνεται όποτε συμμετέχω σε θεατρική παράσταση.
Τι σημαίνει το θεατρικό σανίδι για εσάς;
Το θεατρικό σανίδι για μένα σημαίνει έκφραση, προβολή, έκθεση, αποδοχή, επιβράβευση.
Το χειροκρότημα είναι τροφή για έναν ηθοποιό;
Εννοείται ότι το χειροκρότημα είναι τροφή για τον ηθοποιό. Όλοι θέλουμε την αποδοχή, την επιβεβαίωση, την επιβράβευση. Ο ηθοποιός, επαγγελματίας ή ερασιτέχνης, νομίζω ότι την επιζητά ακόμα πιο έντονα, πιο επίμονα, άλλωστε γι’ αυτό το λόγο νομίζω ασχολείται με την υποκριτική, γιατί έχει την ανάγκη της αποδοχής.
Πείτε μας για τις θεατρικές σας συνεργασίες.
Οι θεατρικές συνεργασίες είναι αυτές που ανέφερα παραπάνω, ως άτομο είμαι πάντα ανοικτός σε ενδιαφέρουσες συνεργασίες, με οποιαδήποτε ομάδα, πρόσωπο, φορέα κλπ, πέραν της ενασχόλησής μου με το “παιδί” μου τη νέα θεατρική ομάδα του Π.Π.Ο. “Τέχνης Κίνηση”.
Τέλος, Ποια είναι τα μελλοντικά σας θεατρικά σχέδια;
Τα μελλοντικά θεατρικά μου σχέδια έρχονται μέσα από τη θεατρική ομάδα “Τέχνης Κίνηση”, ανεβάζοντας κι άλλες παραστάσεις αλλά και μέσα από άλλες συνεργασίες με παλιούς και νέους συνεργάτες. Θα σας πω και το όνειρό μου, να παίξω σε θεατρική παράσταση που θα ανέβει στο Ρωμαϊκό Ωδείο ή στο Δημοτικό Θέατρο Απόλλων….. μεγάλη ψωνάρα τελικά, εεεε; χαχαχαχα…
Καθόλου, σας το ευχόμαστε να συμβεί στο άμεσο μέλλον !!!
Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία στο Πατρινόραμα και ήταν μεγάλη χαρά για μένα αυτή η συνέντευξη. Δεν συνηθίζω να δίνω συνεντεύξεις, δεν είμαι επαγγελματίας ηθοποιός, είναι το μεράκι μου, δεν βιοπορίζομαι από αυτό κι η πρότασή σας γι’ αυτή τη συνέντευξη με τίμησε ιδιαίτερα. Κάθε επιτυχία σε σας και στο περιοδικό σας.
Ευχαριστώ πολύ !