Το αριστούργημα της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας, «Το Τρίτο Στεφάνι» του Κώστα Ταχτσή στη πολυαναμενόμενη θεατρική διασκευή «Το Τρίτο Στεφάνι – Εγώ η Εκάβη» μια νέα θεατρική προσέγγιση, που εστιάζει στη ζωή της Εκάβης, με την σκηνοθετική ματιά του Μίλτου Νίκα, η Μαρία Παπαλάμπρου και η Νικολέττα Βλαβιανού υποδύονται την Εκάβη σε δύο διαφορετικές χρονικές περιόδους, μέσα από τα μάτια της Εκάβης διαδραματίζεται ολόκληρη η ιστορία της νεότερης Ελλάδας, μιλούν για τον ρόλο τους στο ¨π¨ και τη δημοσιογράφο Ευτυχία Λαμπροπούλου ενόψει της πρεμιέρας της παράστασης που πραγματοποιείται την Παρασκευή 28 Μαρτίου στις 21.15 στο θέατρο ¨ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ+” Νόρμαν 16 και, Αγίου Διονυσίου 36, Πάτρα.
Μαρία Παπαλάμπρου
Πως νιώθετε που ερμηνεύετε έναν εμβληματικό ρόλο του σύγχρονου Ελληνικού ρεπερτορίου με διττή υπόσταση;
Η αίσθηση είναι έντονα συγκινητική και γεμάτη ευθύνη.
Η Εκάβη, όπως παρουσιάζεται στο έργο του Ταχτσή, είναι μια μορφή που έχει μείνει χαραγμένη στη συνείδηση του κοινού. Το γεγονός ότι την ζωντανεύω ξανά, ειδικά με αυτή τη διττή υπόσταση της αληθινής και της φανταστικής μορφής, μου προσφέρει μία μοναδική ευκαιρία να εξερευνήσω τoν συναισθηματικό κόσμο της αλλά και τις περιπέτειες που έζησε εκείνη, αλλά και οι περισσότερες γυναίκες εκείνης της περιόδου. Είναι μια πρόκληση που με γεμίζει και με εμπνέει, καθώς η Εκάβη είναι σύμβολο δύναμης και αντοχής.
Το θεατρικό αυτό έργο προβάλλει την δύναμη της γυναίκας και την ανθεκτικότητά της στις δύσκολες καταστάσεις, στην προσπάθειά σας να μπείτε στο “πετσί” που λέμε του ρόλου πιάσατε τον εαυτό σας να λυγίζει;
Σίγουρα υπάρχουν στιγμές που η ένταση της ερμηνείας και τα συναισθήματα τις ηρωίδας με επηρεάζουν. Η Εκάβη έχει περάσει μέσα από τεράστιες δοκιμασίες, και όταν αγγίζεις την πραγματική ανθρώπινη διάσταση αυτών των γεγονότων, μπορείς να λυγίσεις. Ωστόσο, η μεγάλη δύναμη που κουβαλά αυτή η γυναίκα, η δύναμη να σηκωθεί και να συνεχίσει και να ξαναβρίσκει την ελπίδα, τροφοδοτεί και την δική μου καθημερινότητα με δύναμη.
Η Εκάβη έχει περάσει πολλά και δύσκολα στο διάβα της ζωής της όχι μόνο δεν εγκατέλειψε τον αγώνα, αλλά συνέχισε σηκώνοντας έναν σταυρό αποτελεί μάθημα η παράσταση αυτή γυναικείας ενδυνάμωσης;
Αναμφίβολα, η παράσταση αναδεικνύει την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας. Η Εκάβη δεν είναι μόνο το θύμα των καταστάσεων, είναι και η ηρωίδα που αγωνίζεται για την επιβίωση και την αξιοπρέπεια τόσο την δική της όσο και της οικογένειάς της. Αντιμετωπίζει τη ζωή με έναν ακούραστο και ανεξίτηλο τρόπο και αυτή η δύναμη είναι σίγουρα μια μορφή γυναικείας ενδυνάμωσης που μπορεί να εμπνεύσει όλες τις γυναίκες σήμερα.
Μιλήστε μας για τον ρόλο σας, τι είναι εκείνο το στοιχείο που σας δυσκόλεψε και ποιό εκείνο που σας γοήτευσε στην Εκάβη της μικρής ηλικίας αλλά και στην Εκάβη της μεγαλύτερης;
Η Εκάβη υπήρξε μια νέα, όμορφη γυναίκα που ξεκίνησε την ζωή της με όνειρα και ελπίδες όπως κάθε άλλη. Έζησε τον μεγάλο έρωτα, έκανε οικογένεια. Μα έζησε και τόσες δύσκολες στιγμές. Όλους τους πολέμους στον πρώτο μισό του 20ου αιώνα! Η πολυτάραχη ζωής της συμβαδίζει με την πολυτάραχη ιστορία της Ελλάδας. Αυτό ειναι ένα δύσκολο σημείο στην δουλειά με τον ρόλο, πως να αναβιώσει κανεις μέσα του τόσο τρομακτικά γεγονότα, όταν έχει ζήσει μια ζωή πολύ πιο εύκολη;
Η Εκάβη είναι γοητευτική γιατί συνδυάζει τον πόνο με τη δύναμη. Θα ερωτευτεί, θα προδοθεί, θα αγαπήσει και θα στηρίξει την οικογένειά της με κάθε τρόπο, αλλά θα βιώσει και μεγάλη μοναξιά. Είναι μια γυναίκα που μπορεί να βιώνει τα συναισθήματά της με έναν τόσο βαθύ και ανθρώπινο τρόπο, αλλά ταυτόχρονα κρατά μέσα της μια ανεξάντλητη δύναμη για ζωή, για μάχη, για αγώνα. Είναι μια ηρωϊδα.
Είναι μια γυναίκα που δίνει τα πάντα και μια γυναίκα που δεν χάνει ποτέ το κουράγιο της.
Πείτε μας λίγα λόγια για την συνεργασία σας με τον καταξιωμένο σκηνοθέτη Κο Νίκα και την σκηνοθετική ματιά με την οποία προσεγγίζει το έργο.
Αυτή είναι η πρώτη φορά που συνεργαζόμαστε και πραγματικά ήταν για εμένα μια ευχάριστη έκπληξη. Ο Μίλτος είναι η “ήρεμη δύναμη”. Με ένα τελείως δικό του τρόπο και με βαθειά ευγένεια, οδηγεί τους ηθοποιούς στο όραμά του για την παράσταση. Έσκυψε πάνω στο έργο και με πολύ δουλειά έφτιαξε μια διασκευή με έντονη θεατρικότητα που θα κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή μέχρι το τελευταίο λεπτό της παράστσσης.
Τέλος, ποια είναι τα σχέδια σας για την παράσταση αυτή;
Θέλουμε να φέρουμε κοντά στο κοινό την ιστορία μιας σπουδαίας γυναίκας που είναι η Εκάβη. Θέλουμε η παράσταση να αγγίξει και να συγκινήσει, να δημιουργήσει μια ισχυρή σύνδεση με τον κόσμο, φέρνοντας στο προσκήνιο μια ζωή γεμάτη περιπέτειες, αγάπη, έρωτα και ελπίδες μέσα από τον λόγο αυτού του σπουδαίου νεοελληνικού έργου που διατρέχει την ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας.
Νικολέττα Βλαβιανού
Πως νιώθετε που ερμηνεύετε έναν εμβληματικό ρόλο του σύγχρονου Ελληνικού ρεπερτορίου με διττή υπόσταση;
Αισθάνομαι μεγάλη ευθύνη αλλά συγχρόνως και χαρά για το ότι μου δίνεται η ευκαιρία να ασχοληθώ με μια ηρωίδα όπως η Εκάβη ,την οποία γνώριζα από το αριστούργημα του Κώστα Ταχτσή “Το Τρίτο Στεφάνι” και το οποίο με συντρόφευσε πολλές φορές …
Το θεατρικό αυτό έργο προβάλλει την δύναμη της γυναίκας και την ανθεκτικότητά της στις δύσκολες καταστάσεις, στην προσπάθειά σας να μπείτε στο “πετσί” που λέμε του ρόλου πιάσατε τον εαυτό σας να λυγίζει;
Στην Εκάβη μέσα στην δύναμη που κουβαλάει ελλοχεύει ο φόβος της μοναξιάς …Και φυσικά η ιστορια της είναι αδύνατον να μην σε λυγισει …
Η Εκάβη έχει περάσει πολλά και δύσκολα στο διάβα της ζωής της όχι μόνο δεν εγκατέλειψε τον αγώνα, αλλά συνέχισε σηκώνοντας έναν σταυρό αποτελεί μάθημα η παράσταση αυτή γυναικείας ενδυνάμωσης;
Η Εκάβη αποδεικνύει πως ο κρίκος μιας οικογένειας Είναι η μάνα με την πλήρη έννοια ….αυτή οδηγεί την οικογένεια πάντοτε και χωρίς αυτήν παύει να υπάρχει οικογένεια….
Μιλήστε μας για τον ρόλο σας, τι είναι εκείνο το στοιχείο που σας δυσκόλεψε και ποιό εκείνο που σας γοήτευσε στην Εκάβη της μικρής ηλικίας αλλά και στην Εκάβη της μεγαλύτερης;
Το σημείο που «δυσκόλεψε»εμάς τις ερμηνεύτριες είναι το ότι η Εκάβη ήταν πραγματικό πρόσωπο και συγκεκριμένα κολλητή φίλη της γιαγιάς τουΤαχτση …. και έτσι Ήμασταν αναγκασμένες να εναρμονιστούμε με έναν αληθινό χαρακτήρα και όχι με έναν φανταστικό….
Ποιά είναι εκείνα τα στοιχεία που κάνουν γοητευτική την Εκάβη στα μάτια των θεατών μία μικρή γεύση δώστε μας χωρίς να αποκαλύψετε την πλοκή.
Το στοιχείο το οποίο θεωρώ σημαντικό για την γοητεία που ασκεί η Εκάβη, είναι ότι με γάργαρο τρόπο περνάει τα γεγονότα της ζωής της ενώ συνυπάρχουν Χιούμορ και δάκρυ …. Και στο πρόσωπο της σίγουρα ο κάθε ένας από εμάς αναγνωρίζει έναν άνθρωπο δικό του …πχ την μητέρα του ,την γιαγιά του ,μια θεία του και λοιπά….
Πείτε μας λίγα λόγια για την συνεργασία σας με τον καταξιωμένο σκηνοθέτη Κο Νίκα και την σκηνοθετική ματιά με την οποία προσεγγίζει το έργο.
Ο κύριος Μίλτος Νίκας εκτός του ότι έχει κάνει μια εξαιρετική και δύσκολη δουλειά σε σχέση με την διασκευή…. Όταν συζητούσαμε είχε την εξαιρετική ιδέα η Εκάβη να δουλευτεί από δύο πρόσωπα ως η Εκάβη νέα και ως μεγαλύτερη ….συγχρόνως όμως αυτές οι δύο συνυπάρχουν και συνομιλούν …..πράγματι είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη άποψη … Που βοηθά να ζωντανέψουν ακόμα περισσότερο οι αναμνήσεις και η θυελλώδης ζωή , της Εκάβης του Ταχτσή , μέσα στη δίνη της ελληνικής ιστορίας….
Τέλος, ποια είναι τα σχέδια σας για την παράσταση αυτή;
Η παράσταση αυτή αποτελεί μια ανεξάρτητη προσπάθεια ,μια ανεξάρτητη παραγωγή …μετά την Πάτρα, που έχουμε την χαρά να συνυπάρχουμε με πολύ καλούς συνεργάτες
Στο θέατρο Επίκεντρο.. ,
Στην συνέχεια Από 26 Απρίλη έως και 11 Μαίου θα παρουσιάσουμε το έργο
στο Μικρό Γκλόρια στην οδό Ιπποκράτους στην Αθήνα
Και στη συνέχεια θα προχωρήσουμε τις εμφανίσεις μας σε δήμους και σε φεστιβάλ…
Λίγα λόγια για το έργο
Η Εκάβη κοιτάζει τον καθρέφτη και βλέπει τον εαυτό της όπως ήταν νέα. Τα δύο αυτά πρόσωπα επί σκηνής, το ρεαλιστικό και φανταστικό, συνθέτουν τα κομμάτια της πολυτάραχης ζωής της που συμβαδίζει με την πολυτάραχη ζωή της Ελλάδας.
Μεσοπόλεμος. Κατοχή. Αθήνα-Θεσσαλονίκη. Η ανήσυχη ζωή της Εκάβης και της οικογένειάς της χαρακτηρίζεται από έντονη δραματικότητα, ανατροπές, πόνο, απώλειες, έρωτα! Σε αυτή την αναδρομή στο παρελθόν με φόντο την ελληνική ιστορία στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα, προβάλλονται οι οικογενειακές περιπέτειες και οι προβληματισμοί των περισσότερων γυναικών της περιόδου μέσω της ηρωίδας μας.
Ο Κώστας Ταχτσής (1927-1988) είναι μια από τις σημαντικότερες φιγούρες της ελληνικής μεταπολεμικής λογοτεχνίας. Το έργο του, ιδιαίτερα το “Το Τρίτο Στεφάνι”, που εκδόθηκε το 1962, κατέχει μια θέση ορόσημο στην ελληνική λογοτεχνία. Το βιβλίο του έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και αγαπήθηκε από το αναγνωστικό κοινό, ενώ διασκευάστηκε για το ραδιόφωνο, το θέατρο και την τηλεόραση. Η ιδιαίτερη απήχησή του τον καθιστά έναν από τους κορυφαίους συγγραφείς της εποχής του.
Διασκευή-Σκηνοθεσία: Μίλτος Νίκας
Ερμηνεύουν: Νικολέττα Βλαβιανού , Μαρία Παπαλάμπρου
Σκηνογραφία: omadaArt
Κοστούμια: Δάφνη Τσακότα
Σχεδιασμός Φωτισμού: Δημήτρης Μαργαρίτης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Κωνσταντίνος Βαρελίδης
Φωτογραφία: Ζώης Τριανταφύλλου Σφακιανάκης
Βίντεο: Γιάννος Καλτσονούδης