Ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος, Πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Επιστημόνων Ιταλίας, μιλά στο ΠΑΤΡΙΝΟΡΑΜΑ για την πορεία του, από το Φαρμακείο της πλ. Ελευθερίας ως το Μιλάνο, το Αντίρριο και την Αθήνα. Και από τον ΕΟΤ ως το Ίδρυμα «Μ. Κακογιάννης» και την ανάδειξη του σε Πρόεδρο του Συνδέσμου Ελλήνων Επιστημόνων Ιταλίας!
Του Αχιλλέα Ροδίτη
Αν βρεθείς στην Ιταλία όλο και κάποιον Έλληνα που… ξέμεινε εκεί από σπουδές θα συναντήσεις. Κι αν… Ιταλός περπατήσει στη χώρα μας, επίσης θα βρει τρόπο συνεννόησης. Ο… φαρμακοποιός της γειτονιάς, ο… Πολιτικός Μηχανικός της διπλανής πολυκατοικίας, όλο και κάποιος, τέλος πάντων, θα ‘ναι απόφοιτος ιταλικού πανεπιστημίου, άρα θα μπορέσει να τον εξυπηρετήσει. Κάπως έτσι εξάλλου έχει σφυρηλατηθεί, εδώ και δεκαετίες, η σχέση μεταξύ των δύο λαών. Δεν ξέρω πόσο… «ούνα φάτσα, ούνα ράτσα» είμαστε, ξέρω όμως σίγουρα ότι κάποτε έφευγαν καραβιές ολάκερες από την Πάτρα για το Μπρίντεζι ή το Μπάρι και την Ανκόνα, μεταφέροντας Έλληνες φοιτητές που κατέκλυζαν τα πανεπιστήμια της Περούτζια, της Μπολόνια, της Ρώμης και του Ουρμπίνο ή και οπουδήποτε αλλού στην Ιταλία!
Όσοι από αυτούς γύρισαν, ακόμα κι αν δεν έφεραν μαζί τους το έτερον ήμισυ, εξ Ιταλίας, στην πλειοψηφία τους διατήρησαν άρρηκτες σχέσεις με την χώρα αυτή και την κουλτούρα που γνώρισαν στα φοιτητικά τους χρόνια. Γι’ αυτό άλλωστε αυτοαποκαλούνται «Ιταλοί», όλοι όσοι έζησαν και σπούδασαν στη γειτονική χώρα. Διότι φώλιασε μέσα τους για πάντα αυτός ο φινετσάτος «αέρας» σε χρώμα… πρασινοκόκκινο που μένει ανεξίτηλο στις ψυχές τους, όσα χρόνια κι αν περάσουν!
Το ΠΑΤΡΙΝΟΡΑΜΑ σκέφτηκε να κάνει ένα αφιέρωμα σ’ αυτό, το μεγάλο, κομμάτι των Ελλήνων… «Ιταλών». Όσων έφυγαν και γύρισαν νιώθοντας σαν να έχουν δυο πατρίδες: αυτή που γεννήθηκαν και ζουν και εκείνη των φοιτητικών τους χρόνων που τους καθοδηγεί σ’ όλη τους τη ζωή! Δεν υπήρχε μάλιστα καλύτερη ευκαιρία απ’ το να στρέψουμε τη ματιά μας σε έναν φαρμακοποιό, ο οποίος αφού άφησε το Φαρμακείο του στην Πάτρα για να ζήσει για χρόνια στο Μιλάνο, ως εκπρόσωπος του ΕΟΤ, εν τέλει γύρισε στην Αθήνα και μόλις προσφάτως ανακηρύχθηκε, μέσα από εκλογές και με ποσοστό πανηγυρικό, Πρόεδρος του Συνδέσμου Επιστημόνων Πανεπιστημίων Ιταλίας (Σ.Ε.Π.Ι.). Ο λόγος για τον Θεόδωρο Αγγελόπουλο, έναν συμπαθέστατο άνθρωπο που μέσα από την χαρακτηριστική ελληνό-ιταλική προφορά του σου αναδύει έντονο τον πλούτο παιδείας, πολιτισμού, αλλά και αγάπης για τον συνάνθρωπο που κρύβει μέσα του!
Εκτός από τα παραπάνω, ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος είναι Σύμβουλος Διεθνών Σχέσεων του Ιδρύματος «Μιχάλης Κακογιάννης» ενώ μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ως Πρόεδρος του Σ.Ε.Π.Ι. οραματίζεται να εντοπίσει όσους περισσότερους «Ιταλούς» από την Πάτρα και αλλού στην Ελλάδα και να δημιουργήσει μια οργανωμένη μεγάλη ελληνική κοινότητα Πτυχιούχων της Ιταλίας. Αλλά, ας τον γνωρίσουμε καλύτερα…
ΔΙΑΔΡΟΜΗ… ΠΑΤΡΑ – ΜΙΛΑΝΟ – ΑΘΗΝΑ!
“Όλοι όσοι έζησαν και σπούδασαν στη γειτονική χώρα, φώλιασε μέσα τους για πάντα αυτός ο φινετσάτος «αέρας» σε χρώμα… πράσινο κόκκινο που μένει ανεξίτηλο στις ψυχές τους, όσα χρόνια κι αν περάσουν!”
Ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος διατηρούσε Φαρμακείο στην Πάτρα, στην πλατεία Ελευθερίας (περιοχή Προσφυγικών). Σπούδασε Φαρμακευτική, Κοινωνιολογία και Δημοσιογραφία στο Μιλάνο. Επέστρεψε στο Φαρμακείο της πλατείας Ελευθερίας όμως τη δεκαετία του ’80 αναχώρησε ξανά για το Μιλάνο αποδεχόμενος τη θέση του εκεί υπευθύνου του ΕΟΤ, με αποκλειστικό στόχο την προώθηση του Ελληνικού Τουρισμού και Πολιτισμού. Διατέλεσε Δήμαρχος Αντι-ρρίο για δύο τετραετίες και από τη θέση αυτή συμμετείχε στην υλοποίηση του μεγάλου έργου της Γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου.
Στο διάβα του όμως η γνωριμία του με τον αείμνηστο Έλληνα Σκηνοθέτη Μιχάλη Κακογιάννη υπήρξε καθοριστική. Προσκλήθηκε από τον ίδιο στην Αθήνα για να συμβάλει στο συντονισμό της κατασκευής του Ιδρύματος «Μιχάλης Κακογιάννης». Συνέχισε να ασχολείται με τα κοινά. Ως Περιφερειακός Σύμβουλος Αττικής, διαχειρίστηκε θέματα Πολιτιστικών και Τουριστικών υποδομών, αλλά και την προκήρυξη μελέτης για την ανάδειξη της οδού Πειραιώς ως σημαντικού Πολιτιστικού άξονα, ενώ προσέφερε στο σχεδιασμό και υλοποίηση του φωτισμού της Ακρόπολης.
Θήτευσε, επίσης, Εκπρόσωπος των Συρακουσών για τα πολιτιστικά θέματα στην Ελλάδα, Αντιπρόεδρος του Σωματείου ΚΕΤΘΑ (Κέντρο Εφαρμοσμένων Τεχνών Θεάματος Ακροάματος), ενώ συνεργάστηκε με την Λούκα Κατσέλη στο πλαίσιο κατάρτισης του «Ν. Κατσέλη» για την υποστήριξη των υπερχρεωμένων νοικοκυριών και την προστασία της Α ́ κατοικίας.
Περιγράφοντας μας ο ίδιος αυτή του τη διαδρομή μάς λέει:
«Τελείωσα τη Φαρμακευτική σχολή στην Ιταλία και αργότερα την Κοινωνιολογία όπως επίσης τη Σχολή Δημοσιογραφίας του Ουρμπίνο. Στην πρώτη φοιτητική περίοδο έντονη ήταν η δραστηριότητά μου στα πολιτικά, κοινωνικά και πολιτιστικά κινήματα. Την δεκαετία του 80 είμαι υπεύθυνος για την προώθηση του ελληνικού τουρισμού αλλά και του πολιτισμού στην Ιταλία. Η επαφή μου με δημοσιογράφους, περιοδικά, ραδιόφωνα, τηλεοράσεις εκείνη την περίοδο εκτίναξαν τις αφίξεις Ιταλών στη χώρα μας από κάποιες δεκάδες χιλιάδες, όταν πρωτοπήγα στο Μιλάνο, σε νούμερο πάνω από το εκατομμύριο! Επίσης, υπήρξε μια τεράστια ώθηση στον καλλιτεχνικό χώρο. Να θυμίσω συνεργασίες Ελληνικών θεατρικών ομάδων με έργα Ιταλών συγγραφέων, (όπως ο Ντάριο Φο), στον κινηματογράφο, στα εικαστικά κ.λπ. Πολλές εκδηλώσεις πολιτιστικού χαρακτήρα, επίσης. Η συμμετοχή σε μεγάλες εκθέσεις, ημερίδες και συνέδρια, έβαλαν την πολιτιστική και τουριστική Ελλάδα στην… μεγάλη επικοινωνιακή επικαιρότητα. Θυμάμαι περιοδικά με εκατοντάδες χιλιάδες αναγνώστες να δημιουργούν μονογραφίες αποκλειστικά για την Ελλάδα. Τα αποτελέσματα τα βιώνουμε ακόμη και σήμερα, όχι μόνο στον πολιτιστικό και τουριστικό τομέα, αλλά και στον τομέα των διμερών σχέσεων, των εμπορικών συναλλαγών, αλλά και των επενδύσεων».
• Τα βιώνουμε όντως, αν και δυστυχώς σε πιο δύσκολες εποχές και αβέβαιες τώρα πια;
Ξέρετε, οι Ιταλοί σήμερα είναι ελάχιστα συνδεδεμένοι με την επέτειο γέννησης της Ιταλικής Δημοκρατίας, που είναι η 2η Ιουνίου. Είναι σαφές, και αυτό μας αφορά όλους , ότι ο Καταστατικός Χάρτης δεν είναι μια μηχανή που μόλις τεθεί σε κίνηση προχωρά από μόνη της. Για να κινηθεί, είναι απαραίτητο το… νέο καύσιμο, κάθε μέρα, κι ́ αυτό πρέπει να είναι δέσμευση και ευθύνη. Όταν οι λαοί δεν είναι σε θέση να μιλάνε για νίκες στο χώρο της εργασίας, στην Ιταλία όπως και στην Ελλάδα, το Σύνταγμα παύει να αποτελεί συλλογικό τελετουργικό!
“Το σημαντικό σήμερα, για την Ιταλία, για την Ελλάδα, για την Ευρώπη, είναι το… πώς αναδεικνύουμε τους Καταστατικούς μας Χάρτες, ως ενίσχυση της θεμελιώδους συμβολής τους στην ανάπτυξη της δημοκρατίας.”
Το σημαντικό σήμερα, για την Ιταλία, για την Ελλάδα, για την Ευρώπη, είναι το… πώς αναδεικνύουμε τους Καταστατικούς μας Χάρτες, ως ενίσχυση της θεμελιώδους συμβολής τους στην ανάπτυξη της δημοκρατίας. Για να ενεργοποιηθούν οι νέοι, να έρθουμε πιο κοντά στους, πρέπει να καταφύγουμε σε νέες γλώσσες επικοινωνίας, όπως ο χορός, η μουσική, το κλασικό θέατρο, που τρέφονται από την εμπειρία των γενεών που προηγήθηκαν. Η ιστορία είναι ένα κοινό αγαθό που δεν προστατεύεται πλέον μόνο με σχολικά βιβλία. Πρέπει να το καταλάβουμε αυτό πριν είναι πολύ αργά. Έτσι η 2η Ιουνίου στην Ιταλία, η 25 Μαρτίου στην Ελλάδα, η 14η Ιουλίου στη Γαλλία, η 4η Ιουλίου στις ΗΠΑ, να μην είναι απλώς ένα… μακρύ Σαββατοκύριακο, που ζωντανεύει μόνο από επιβλητικές παρελάσεις…».
• Εκτιμάτε ότι σε αυτή την τόσο δύσκολη και κρίσιμη διεθνή συγκυρία επιβάλλεται, για αμφότερο όφελος, η περαιτέρω σύσφιξη σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας;
Η παιδεία, οι πολιτισμικές αξίες και η αισθητική με τις οποίες γαλουχηθήκαμε γενιές και γενιές Ελλήνων ακαδημαϊκών μεταναστών στην Ιταλία, αποτελούν ανεκτίμητο κεφάλαιο γνώσης και εμπειρίας. Στοιχεία τα οποία μπορούν να αποτελέσουν αναπτυξιακό μοχλό στη σύσφιξη και ενδυνάμωση των σχέσεων της γενέτειρας με τη δεύτερη μορφωτική μας πατρίδα. Στη χώρα όπου, κυρίως τα δίσεκτα χρόνια της ελληνικής πολιτείας, βρήκα με μια όαση ακαδημαϊκής και πολιτικής ελευθερίας. Ιδιαίτερα στους χαλεπούς καιρούς που βιώνουμε, είναι υποχρέωση όλων να μεταλαμπαδεύσουμε αυθεντικά τις αρχές αυτές αμφίδρομα στις δύο κοινωνίες.
Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΙΤΑΛΙΑΣ
Ο Σύνδεσμος Επιστημόνων Πανεπιστημίων Ιταλίας (Σ.Ε.Π.Ι.) εμπνεύστηκε από μια ομάδα πτυχιούχων Ιταλικών Πανεπιστημίων και δημιουργήθηκε στο τέλος του 1998. Την Κυριακή 19 Ιουνίου 2022 έγινε μια νέα αρχή μέσα από τις εκλογές ανάδειξης του νέου Διοικητικού Συμβουλίου
του Σ.Ε.Π.Ι.. Ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος εξελέγη πανηγυρικά συγκεντρώνοντας ψήφο εμπιστοσύνης από τη συντριπτική πλειοψηφία των Μελών. Και τώρα πια ατενίζει το μέλλον με βάση το αρχικό όραμα του, ο Σύνδεσμος να «ανοίξει» τους ορίζοντες του παντού στην Ελλάδα, αλλά και στη Δυτική Ελλάδα και Πάτρα, όπου υπάρχει πλήθος των αποκαλούμενων «Ιταλών», δηλαδή… Ελλήνων οι οποίοι σπούδασαν σε Ιταλικά πανεπιστήμια. Ο ίδιος ο κ. Αγγελόπουλος μας «ταξιδεύει» με τις απαντήσεις του στον Σύνδεσμο και μας αναλύει την διαδρομή του, τους στόχους του και τα επιτεύγματα του…
Ο Σύμβουλος Διεθνών Σχέσεων του Ι.Μ.Κ. Θ. Αγγελόπουλος στο υπό κατασκευή θέατρο «Ειρήνη Παππά» της Κορίνθου, με τον Δήμαρχο Κορινθίων Β. Νανόπουλο και τον σκηνοθέτη Μανούσο Μανουσάκη.
• Κύριε Αγγελόπουλε, γιατί «γεννήθηκε» η ιδέα ύπαρξης του Σ.Ε.Π.Ι.;
Η αναγκαιότητα προέκυψε από το γεγονός ότι τις τελευταίες δεκαετίες εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνόπουλα αποφοίτησαν από Ιταλικά πανεπιστήμια. Κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των επιστημόνων είναι η γνώση της Ιταλικής γλώσσας αλλά και η Ιταλική κουλτούρα που είναι διάχυτη σε όλους μας. Ήδη προϋπήρχαν πυρήνες φίλων οι όποιοι στη βάση των κοινών τους εμπειριών, μετά την επιστροφή τους στην Ελλάδα, εξακολουθούσαν να έχουν στενή επαφή με Ιταλούς φίλους των φοιτητικών τους χρόνων. Αλλά και επιχειρηματικές και επιστημονικές δραστηριότητες αναπτύχθηκαν σε πολλούς τομείς. Η δημιουργία του Σ.Ε.Π.Ι. ουσιαστικά απαντούσε σε μια ήδη υπάρχουσα και δομημένη πραγματικότητα. Αλλά και στους κομματικούς οργανισμούς υπάρχει έντονο το Ιταλικό στοιχείο, ανθρώπων που έζησαν και δραστηριοποιήθηκαν στην Ιταλία. “Οι… Ιταλοί” όπως τους αποκαλούν».
• Πόσα μέλη αριθμεί και πώς διαχωρίζονται ανά την ελληνική επικράτεια; Η δική μας περιοχή, η Αχαΐα και η Δυτική Ελλάδα, σε τι θέση θα λέγαμε ότι βρίσκεται αναλογικά με τον αριθμό ανθρώπων που σπούδασαν σε Ιταλικά Πανεπιστήμια;
Τα ενεργά μέλη, τα οποία κατά καιρούς έχουν ασχοληθεί με τις δραστηριότητες του ΣΕΠΙ υπερβαίνουν τους χίλιους. Όσον αφορά όμως στη δική μας περιφέρεια οι «Ιταλοί» αριθμούν από μόνοι τους σε χιλιάδες. Πολλές εκατοντάδες στην Πάτρα, στο Μεσολόγγι, το Αγρίνιο, το Αίγιο, τον Πύργο και αλλού. Σίγουρα στη γειτονιά μας θα βρίσκεται ένας φαρμακοποιός που έχει σπουδάσει Ιταλία, ένας γιατρός στο κοντινό μας νοσοκομείο, ένας αρχιτέκτονας κ.λπ…. Είμαστε πολλοί σε όλη την περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας. Στόχος του νέου Δ.Σ. του Σ.Ε.Π.Ι. είναι να καταγράψει την ακριβή ανθρωπογεωγραφία και να δημιουργήσει σύγχρονο τρόπο επικοινωνίας των Μελών, τόσο μεταξύ μας, όσο και με τη διοίκηση.
Ο Θ. Αγγελόπουλος με τον Δήμαρχο Συρακουσών Francesco Italia στο Ίδρυμα «Μ. Κακογιάννης»
• Εν κατακλείδι, σε τι αποσκοπεί η λειτουργία του Συνδέσμου;
Η αλληλεγγύη και ο αμοιβαίος σεβασμός μεταξύ των Μελών είναι θεμελιώδεις αρχές του Συνδέσμου μας, προκειμένου να επιτύχει τους στόχους, Οι στενοί δεσμοί των Μελών με πνεύμα αλτρουισμού, αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο λειτουργίας του Σ.Ε.Π.Ι . Κύριοι στόχοι είναι οι τομείς του πολιτισμού και των επιστημών, σε μια κοινωνία δημοκρατική, προοδευτική, χωρίς διακρίσεις και μισαλλοδοξία. Στους στόχους, επίσης, ψηλά βρίσκονται:
-Η ανάπτυξη πνεύματος συνεργασίας και αλληλεγγύης μεταξύ των Μελών του και η αντιμετώπιση προβλημάτων, όπως και γενικότερων θεμάτων, που είναι δυνατό να μας απασχολούν.
-Η καλλιέργεια δεσμών φιλίας και ανάπτυξης, η σύσφιξη σχέσεων μεταξύ των Ελλήνων που σπούδασαν και έζησαν στην Ιταλία, η ανταλλαγή απόψεων και εμπειριών, οι επιστημονικές ανακοινώσεις και η ανύψωση του πνευματικού, ηθικού και πολιτιστικού επιπέδου είναι τομείς όπου δραστηριοποιείται ο Σ.Ε.Π.Ι..
-Η διατήρηση και ανανέωση των δεσμών με τους Πανεπιστημιακούς και Επιστημονικούς χώρους της Ιταλίας και η σύσφιξη σχέσεων των χώρων αυτών με τους αντίστοιχους της Ελλάδας, αλλά και “τρίτων” Χωρών.
-Η μελέτη όλων των στοιχείων που συνδέουν ιστορικά και πολιτιστικά την Ελλάδα με τη Ιταλία, και η περαιτέρω ανάπτυξη των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών και των οργανισμών τους.
-Η επιστημονική έρευνα καθώς και η ανταλλαγή απόψεων, επιστημονικές ανακοινώσεις, πολιτιστικές ανταλλαγές, η παρέμβαση σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κοινωνικής αλληλεγγύης.
Ευρύ το φάσμα των προτάσεων και δράσεων. Βεβαίως σημαντική είναι η συνεργασία με τους Ιταλικούς θεσμούς στην Ελλάδα, με κύριο, εκείνο της Ιταλικής Πρεσβείας, του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου, της Ιταλικής Αρχαιολογικής Σχολής, τα Επιμελητήρια κ.λπ..
Ο ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ, γεννήθηκε στο Αντίρριο και αποφοίτησε από την Φαρμακευτική Σχολή στην Ιταλία. Στη διάρκεια των σπουδών του (1970-1974) διετέλεσε :
1. Πρόεδρος Ελληνικού φοιτητικού συλλόγου Μπολόνια (7.000 φοιτητές)
2. Πρόεδρος των Ελλήνων φοιτητών στην Ιταλία (35.000)
3. Μέλος του εθνικού συμβουλίου του ΠΑΚ, ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ και μέλος της συντακτικής επιτροπής της διακήρυξης της 3ης Σεπτέμβρη.
4. Μέλος της συντακτικής ομάδας της εφημερίδας του ΠΑΚ ̈ΑΓΩΝΑΣ ̈.
5. Μέλος του κεντρικού συμβουλίου της νεολαίας του Ιταλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος (P.S.I)
6. Μέλος της διεθνούς επιτροπής για τη δημοκρατία στην Ελλάδα την Ισπανία και τη Πορτογαλία
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα εργάζεται ως επιστημονικός συνεργάτης στη Φαρμακευτική σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών. Παράλληλα είναι μόνιμος συνεργάτης, αρθρογράφος στις εφημερίδες ΕΞΟΡΜΗΣΗ και Αγωνιστής. Γίνεται μέλος της Νομαρχιακής επιτροπής Αχαΐας και Υπεύθυνος διαφώτισης και πολιτισμού. Το 1979 – 1982 ιδρύει φαρμακείο στη Πάτρα και γίνεται μέλος του Δ.Σ φαρμακευτικού Συλλόγου Πάτρας. Το 1982 –1989, αναλαμβάνει υπεύθυνος του ΕΟΤ στην Ιταλία (Μιλάνο) με στόχο τη προώθηση του Ελληνικού Τουρισμού και του Πολιτισμού στη γειτονική χώρα. Παράλληλα, αρθρογραφεί σε πολλές εφημερίδες και περιοδικά της Ιταλίας αλλά και στην Ελλάδα Το 1986, αποφοιτά από το οικονομικό πανεπιστήμιο Βοcconi του Μιλάνου στο τμήμα “Πολιτισμός και Τουρισμός”. Την ίδια περίοδο, διοργανώνει σειρά πολιτιστικών εκδηλώσεων στην Ιταλία και προωθεί το Ελληνικό λάδι με εκδηλώσεις κάτω από το γενικό τίτλο “Οι Ελληνικοί δρόμοι της Ελιάς”. Ακόμα, μεθοδεύει την επίσκεψη Ελληνικών γυναικείων συνεταιριστικών οργανώσεων σε περιοχές της Ιταλίας με πλούσια εμπειρία στον Αγροτουρισμό. Το 1989 – 1992 βρίσκεται στη θέση του επιστημονικού συνεργάτη του βουλευτή Αχαΐας, Γιώργου Α. Παπανδρέου. Από το 1994 μέχρι το 2002 είναι Δήμαρχος Αντιρρίου. Διευκολύνει τις δύσκολες προκαταρκτικές ενέργειες για την υλοποίηση του έργου της ζεύξης Ρίου –Αντιρρίου. Επιδιώκει και πετυχαίνει, ώστε το εργοτάξιο της ζεύξης να εγκατασταθεί στο Αντίρριο. Το 2003 διετέλεσε Σύμβουλος Τουρισμού – Πολιτισμού του Γ.Γραμματέα στη περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας. Από το 2006 ως σήμερα είναι εκλεγμένο μέλος της ΤΕΔΚ Αιτωλ/νιας στο Περιφερειακή επιτροπή Τουρισμού Δυτ. Ελλάδας. Την περίοδο 2006-2008 συντόνιζε το έργο χρηματοδότησης και κατασκευής του ιδρύματος “Μιχάλης Κακογιάννης” ενταγμένο στο πρόγραμμα ΠΟΛΙΤΙΣΜΌΣ στο 3ο ΚΠΣ. Σήμερα, είναι υπεύθυνος όλων των χώρων, του στρατηγικού σχεδιασμού, του συντονισμού, της ανάπτυξης και διεύρυνσης των δράσεων του Ιδρύματος.
Διαβάστε την παραπάνω συνέντευξη ολόκληρη στο “πατρινόραμα” Ιουλίου που κυκλοφορεί στα περίπτερα όλης της χώρας
