ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΑΧΑΛΗΣ: «Το πολυτιμότερο αγαθό των Ελλήνων, ο πολιτισμός»

Ο Αλέξανδρος Χάχαλης μιλά αποκλειστικά στο “ΠΑΤΡΙΝΟΡΑΜΑ” για τη βαθιά του αγάπη στην αρχαία Ελλάδα και στον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό, τον οποίο θεωρεί πηγή πολλών καλών αυτού του κόσμου.

Συνέντευξη στην Κατερίνα Αλεξοπούλου

 Με την Πρόεδρος ΕΟΤ – ηθοποιό Άντζελα Γκερέκου  Στο φεστιβάλ “Due mondi” στο Spoleto της Ιταλίας, προς τιμήν της Ellen Stewart

Ο Αλέξανδρος Χάχαλης γεννήθηκε στην Πάτρα το 1960. Σπούδασε μουσική στο Aaron Copland της Νέας Υόρκης, έζησε και εργάστηκε εκεί για 21 έτη. Ένας πολυτάλαντος Έλληνας συνθέτης, που μέσα από το έργο του έχει κάνει τη χώρα μας διεθνώς γνωστή. Είναι θεατρικός συνθέτης, εκτελεστής αλλά και ποιητής. Το έργο του έχει χαρακτηριστεί διαχρονικό, αρχέγονο, προοδευτικό, επαναστατικό και επικό, εκπορευόμενο από τον ελληνικό πολιτισμό.

• Ξέρατε από την παιδική σας ηλικία ότι η μουσική θα σας συντρόφευε σε όλη την διάρκεια της ζωής σας μέχρι και σήμερα;

Μπορώ να πω ναι. Κάποτε η μητέρα μου, εδώ και τριάντα χρόνια, μου είχε εκμυστηρευτεί ότι όταν ήμουν παιδί καθόμουν σε ένα παιδικό πάρκο και έπαιζα με δύο ξύλινα αυγά, καθώς τα χτυπούσα μεταξύ τους. Εγώ προφανώς άκουγα τον ήχο από τα αυγά και τον ρυθμό και έκανα το διαλογισμό μου και δεν ήθελα τίποτα άλλο, ήμουνα χαρούμενος. Στην πορεία ξεκίνησα το τραγούδι σε συνδυασμό με την κιθάρα, μάλιστα συμμετείχα και σε ένα συγκροτήμα από την Πάτρα, που ονομαζόταν «Delights». Μου έδινε ένα πάθος η μουσική από μικρός που ήμουν, πάντα με έπιανε ένα δέος όταν άκουγα μουσική. Και αυτός ήταν ο λόγος που κάποια μέρα αποφάσισα να φύγω για τη Νέα Υόρκη, όντας μεγαλύτερος φυσικά, και να σπουδάσω σοβαρά και έτσι ασχολήθηκα με την κλασική σύνθεση.

• Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η μουσική για σας ξεκίνησε ως μία εσωτερική ανάγκη, δηλαδή έκφραση των εσωτερικών σας ανησυχιών;

Για μένα είναι μία ζωτικής φύσεως δραστηριότητα η μουσική, δηλαδή με αναζωογονεί. Πιο παλιά βέβαια ήταν αποκλειστικά μουσική, τώρα οι δραστηριότητες μου έχουν διευρυνθεί τις τελευταίες δεκαετίες και σε άλλα επίπεδα, όχι μόνο στον ήχο. Πάντα έγραφα ποίηση, τελευταία όμως έχω επιδοθεί στην έκδοση έργων αριστοφανικού είδους. “Έχουμε ιερή υποχρέωση να κρατήσουμε τον Ελληνικό πολιτισμό ζωντανό στη χώρα μας”

«Μου έδινε ένα πάθος η μουσική από μικρός που ήμουν, πάντα με έπιανε ένα δέος όταν άκουγα μουσική»

• Παρότι είχατε μεγάλη διάκριση στην Νέα Υόρκη, τι ήταν αυτό που σας έκανε να γυρίσετε πίσω στην Ελλάδα;

Τι έκανε τον Οδυσσέα να γυρίσει πίσω μετά από 20 χρόνια, εγώ τον ξεπέρασα κιόλας κατά ένα έτος. Γιατί γύρισε στην Ιθάκη, αφού ήταν σε παλάτια, με βασίλισσες, γιατί γύρισε φτωχός στην Πηνελόπη του και στην Ιθάκη του; Η απάντηση είναι, ο νόστος. Όταν έγινε το δράμα με τους Δίδυμους Πύργους στην Νέα Υόρκη το 2001, εγώ είχα έρθει στην Ελλάδα και δίδασκα κάποια σεμινάρια στη Σκύρο, εκείνη την εποχή το 2001. Ωστόσο, η μόνιμη κατοικία μου ήταν στην Νέα Υόρκη και είδα ζωντανά τις μετέπειτα εξελίξεις. Μετά από αυτό η Νέα Υόρκη ήταν μια άλλη πόλη. Η Αμερική άλλαξε από τότε, δεν ήταν αυτή που είχα αγαπήσει. Βέβαια, πίσω στην πατρίδα με τραβούσε κάτι πολύ δυνατό, η αγάπη μου για την αρχαία Ελλάδα και τον ελληνικό πολιτισμό στη διαχρονικότητα του. Το πολυτιμότερο αγαθό που έχουμε εμείς οι Έλληνες είναι ο πολιτισμός μας, είναι η Ελλάδα μας με τον ουρανό της και την Ιστορία μας, είναι οι πρόγονοι μας και είναι και οι απόγονοι μας. Έχουμε ιερή υποχρέωση να κρατήσουμε ζωντανό τον πολιτισμό στη χώρα μας.

Στο φεστιβάλ «Starmus» με την Κατερίνα Μηνά

• Πως νιώθετε όταν σας ζητάνε να δημιουργήσετε ένα έργο για την Πάτρα, την πόλη που γεννηθήκατε; Ποια είναι τα συναισθήματα σας;

Ευθύνη, μεγάλη ευθύνη. Θέλω να κάνω κάτι που δεν θα αποδώσει τους σοβαρούς καρπούς αφήνοντας διαχρονικό έργο μέσα από το λαό μας. “Η ελευθερία δεν χαρίζεται, κερδίζεται. Η κάθε γενιά έχει ευθύνη να διατηρεί την ελευθερία της, έτσι είναι η φύση”

• Μέσα από το έργο σας προσπαθείτε με κάθε κόστος να διαφυλάξετε τον Ελληνικό πολιτισμό;

Το πολυτιμότερο αγαθό που έχουμε είναι η γλώσσα μας, η γλώσσα μάς κρατάει Έλληνες. Η γλώσσα μας είναι η πεμπτουσία του πολιτισμού μας. Ο Ελληνικός πολιτισμός είναι κάτι πάρα πολύ μεγάλο και υπάρχουν πολλά παραδείγματα που το επιβεβαιώνουν. Η ελευθερία δεν χαρίζεται, κερδίζεται. Η κάθε γενιά έχει ευθύνη να διατηρεί την ελευθερία της, έτσι είναι η φύση. Με άλλα λόγια, η κάθε γενιά πρέπει να διεκδικεί την ελευθερία της και κατά την γνώμη μου πρέπει να το κάνει με όποιο κόστος, ώστε να μπορέσει και να τη δώσει και αυτή με τη σειρά της στις επόμενες γενιές, όπως σε εμάς έκαναν οι προηγούμενες γενιές. Μέσα από τα έργα μου θεωρώ ότι εκπληρώνω ένα μεγάλο μέρος των καθηκόντων μου, αφήνοντας σοβαρά έργα να αντέξουν στο χρόνο. Και αυτό είναι μία πολύ σκληρή εργασία, να φτιάχνεις δηλαδή συνέχεια “Παρθενώνες” και “Ακροπόλεις”. Αυτό όμως ήταν, ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός, έλαμπε παντού.

• Μία από τις κύριες δραστηριότητές σας αποτελεί και το φιλμ “Calavria”, του οποίου είστε βασική έμπνευση;

Το φιλμ – ντοκιμαντέρ με τίτλο “Calavria”, για τη μακρόστενη χερσόνησο στα νότια της Ιταλίας, υπήρξε σημαντικό κέντρο του Ελληνισμού. Η σκηνοθέτης του φιλμ είναι η Cristina Mantis, επιφανής ντοκιμαντερίστρια της Ιταλίας. Ακόμα, είναι και προσωπική μου φίλη, καθώς συνεργαζόμαστε επαγγελματικά εδώ και 26 χρόνια σε παραγωγές της Ιταλίας, της Νέας Υόρκης αλλά και της Ελλάδας. Το συγκεκριμένο φιλμ βρίσκεται σε εξέλιξη, ωστόσο τον περασμένο Οκτώβριο πραγματοποιήσαμε στην Ιταλία κάποια γυρίσματα. Βασικός πρωταγωνιστής του φιλμ είναι ο βραβευμένος ηθοποιός Nick Mancuso, εγώ συμπρωταγωνιστώ ως Αλέξανδρος Χάχαλης, υποδύομαι δηλαδή τη φιγούρα του Έλληνα συνθέτη και φιλοσόφου. Ωστόσο, άλλος ένας ρόλος μου στο συγκεκριμένο φιλμ είναι στενός σύμβουλος της Cristina Mantis γύρω από τα ελληνικά θέματα, που αφορούν τον αρχαίο πολιτισμό της Καλαβρίας, τη σχέση της Ελληνικής γλώσσας με την Ιταλική, την παρουσία εκεί του Οδυσσέα και του Πυθαγόρα.

• Πρόσφατα, έχετε ξεκινήσει και συνεργασία με την συγγραφέα Ζαχαρούλα Παπαδάκη, με την οποία ετοιμάζετε κάτι πολύ ενδιαφέρον.

Πράγματι, με την εξαιρετική συγγραφέα Ζαχαρούλα Παπαδάκη έχουμε ξεκινήσει μία εκπληκτική συνεργασία που αφορά το βιβλίο της -Θεατρικό έργο, με τίτλο “Το πεντοζάλι της Λευτεριάς”, που κυκλοφόρησε πριν μερικούς μήνες από τις εκδόσεις «Βεργίνα». Σε εξέλιξη βρίσκεται, η προετοιμασία με σκοπό να ανέβει επί σκηνής στην πραγμάτωση του οποίου έχω αναλάβει την καλλιτεχνική διεύθυνση και επένδυση της μουσικής, το οποίο θα είναι σε σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη και θα πρωταφωνιστεί ο Νίκος Βερλέκης στο ρόλο του Δασκαλογιάννη, του μεγάλου ήρωα της Κρήτης. “Είναι μία απλή πρόταση από τον λαό για τον λαό, για μία απλή πράξη, που αφορά το Δημοψήφισμα για την Ελλάδα που θέλουμε”

• Θέλετε να μας μιλήσετε για την “Πνύκα 21”- την πρωτοβουλία ελευθεροφρώνων πολιτών, μία δράση στην οποία συμμετέχετε τον τελευταίο καιρό;

Μία, λοιπόν, από τις βασικές μου δραστηριότητες αυτόν τον καιρό είναι η προώθηση της πλατφόρμα που ονομάζεται “Πνύκα 21”, είμαι από τους βασικούς συντελεστές αυτής της προσπάθειας μαζί με τον Δημήτρη Ζησόπουλο και τον Όθωνα Ιακωβίδη, ο οποίος είναι και ο δημιουργός της ιδέας αυτής. Η διαδικτυακή αυτή, πλατφόρμα είναι μία προσομοίωση δημοψηφίσματος για την Ελλάδα που θέλουμε. Περιλαμβάνει μια σειρά ερωτήσεων που μπορούν να απαντήσουν εθελοντικά οι πολίτες, αφού πρώτα εγγραφούν στην πλατφόρμα. Είναι μία απλή πρόταση από τον λαό για τον λαό, για μία απλή πράξη, που αφορά το Δημοψήφισμα για την Ελλάδα που θέλουμε.

“ΜΈΣΑ ΑΠΌ ΤΑ ΈΡΓΑ ΜΟΥ ΘΕΩΡΩ ΌΤΙ ΕΚΠΛΗΡΩΝΩ ΈΝΑ ΜΕΓΆΛΟ ΜΈΡΟΣ ΤΩΝ ΚΑΘΗΚΌΝΤΩΝ ΜΟΥ. ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΑΦΉΣΩ ΣΟΒΑΡΆ ΈΡΓΑ ΝΑ ΑΝΤΈΞΟΥΝ ΣΤΟ ΧΡΌΝΟ.”

Με τον Rick Wakeman, μέλος του συγκροτήματος Yes

Μαζί με τον αστρονόμο και δημιουργό του «Starmus» festival, Garik Israelian

 

• Στα δύο βιβλία σας, «Εν Κράτει Ακρατείας» και «Πλησιάζουν τα 200» διακρίνεται έντονα το αριστοφανικό σας πνεύμα, η συνέχεια έπεται με το τρίτο σας βιβλίο “Τα τρωκτικά”;

Η αλήθεια είναι ότι προκάλεσαν ιδιαίτερη αίσθηση τα δύο αυτά σατυρικά ποιητικά δράματα. Το «Εν Κράτει Ακρατείας» είναι αφιερωμένο στον πολύπαθο λαό μας και ιδιαιτέρως στον μεγάλο μας Μίκη Θεοδωράκη και το «Πλησιάζουν τα 200» είναι αφιερωμένο στον συνταγματολόγο Γιώργο Κασιμάτη επί τη ευκαιρία στην 200στή επέτειο από το ξέσπασμα της Επανάστασης του 1821. Τα δύο αυτά ανατρεπτικά βιβλία από τις εκδόσεις «Ινφογνώμων», παρουσιάζουν την παρούσα Εθνική κατάπτωση και παρακμή, η οποία αποτυπώνεται επακριβώς στο τρίτο βιβλίο “Τα Τρωκτικά”, το οποίο μάλιστα, θα συμπληρώσει την Τριλογία των Ο ́ (Εβδομήκοντα μελοποιημένων ποιημάτων).

ΦΟΡΟΣ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟΝ ΒΑΓΓΕΛΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
Με την σοπράνο Giorgia Fumanti, μία καλλιτέχνιδα παγκοσμίου φήμης, ενώνετε τις δυνάμεις σας, με σκοπό να αποδώσετε φόρο τιμής στον πρόσφατα αποβιώσαντα μουσικό Βαγγέλη Παπαθανασίου, παγκοσμίως γνωστό ως Vangelis. Μιλήστε μας ακόμα και για τις σημαντικές διεθνείς σας συνεργασίες. Πρόκειται για ένα μοναδικό έργο «ύμνος», ένα μουσικό αμάγαλμα, αποτελούμενο από διάσημες συνθέσεις τού μεγάλου Έλληνα δημιουργού και από έργα μου εμπνευσμένα αποκλειστικά από τον «πνευματικό μου πατέρα», Βαγγέλη Παπαθανασίου. Κλασσικές μελωδίες ερμηνεύει η Giorgia Fumanti με τον μοναδικό της τρόπο. Ακόμα, μία από τις πολλές διεθνείς δραστηριότητες μου είναι και η συνεργασία με την “Βασίλισσα” του βιολιού της τζαζ και ροκ και του Bob Dylan, κα. Scarlet Rivera αλλά και με τον πρωταγωνιστή στο θρυλικό θεατρικό μιούζικαλ Jesus Christ Superstar, τον Chris Van Cleave. Το σχήμα αυτό ονομάζεται Αrtists United (Ενωμένοι καλλιτέχνες).

Διαβάστε την παραπάνω συνέντευξη ολόκληρη στο “πατρινόραμα” Ιουλίου που κυκλοφορεί στα περίπτερα όλης της χώρας