Πρόσφατα μιλούσα με ένα αγαπημένο φίλο ακαδημαϊκό, σχετικά με τους τρόπους ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας και με ρώτησε: «Πιστεύεις και εσύ σε αυτό που ευρέως αναπαράγεται, ότι δηλαδή ότι ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας περνάει πρωτίστως από την γεωργικό-κτηνοτροφική πρωτογενή παραγωγή με όρους εξαγωγών?»
Σιώπησα όχι γιατί δεν είχα απάντηση, αλλά γιατί από τον τρόπο που μου έθεσε το ερώτημα κατάλαβα ότι αλληγορικά μέσω του ερωτήματος, έδινε πάσα στον εαυτό του να τοποθετηθεί επί του θέματος. Μιχάλη σκέψου μου είπε: «ένας τόνος εξαγόμενης γεωργικής παραγωγής μας αποφέρει έσοδα περίπου 1000€ ενώ ένας «τόνος» εξαγομένων ιδεών θα μας αποφέρουν δις. Εσόδων». Πετάχτηκα από ενθουσιασμό από τη θέση μου, διότι δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι ακριβώς από τη μια, ενώ από τη άλλη καταλάβαινα ακριβώς τι μου έλεγε!
Θα θυμόμαστε αρκετοί από μας σίγουρα ότι, στα σχολικά μας χρόνια υπήρχε ένα κοινόχρηστο τετράδιο που το ονομάζαμε ΛΕΥΚΩΜΑ, το οποίο περνούσε από μαθητικό σε μαθητικό χέρι και ο καθένας από μας «άφηνε» εκεί μέσα μια ευχή, μια άποψη, μια φωτογραφία ή ότι αλλά προς δημόσια θέαση. Ο Ζούκερμπεργκ σκέφτηκε να πάρει αυτή τη ιδέα να τη μετασχηματίσει ψηφιακά και να την πουλήσει στον πλανήτη με το brand name Facebook. Είχε μια φαινομενικά απλή ιδέα -τώρα που το αναλύουμε -, δύσκολη όμως στην αρχική της σύλληψη η οποία κόστιζε δισεκατομμύρια και αυτό αποδείχθηκε περίτρανα αφού σήμερα η αξία του Facebook αγγίξει το ένα τρισεκατομμύριο, ΝΑΙ ΣΩΣΤΑ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΕΝΑ ΤΡΙΣ € και κατατάσσει τον ιδρυτής του Μαρκ Ζούκερμπεργκ στην πέμπτη θέση της λίστας των πλουσιότερων ανθρώπων στον πλανήτη, με περιουσία που φθάνει πλέον τα 50 δισεκατομμύρια δολάρια.
ΜΙΑ ΙΔΕΑ ΛΟΙΠΟΝ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΜΑΣ!
Έχουμε στην Ελλάδα μυαλά που μπορούν να παράγουν πρωτότυπες ή ενίοτε εξελικτικά καινοτόμες ιδέες? Η απάντηση είναι προφανώς ΝΑΙ! και κάποιοι από τους λόγους που δεν μπορούμε παράξουμε καινοτομία ακολουθούν παρακάτω:
Γιατί δεν ευνοεί το δομικό σύστημα τις ελληνικής αγοράς, το οποίο έχουμε δημιουργήσει,
Γιατί δεν υπάρχει η ανάλογη κουλτούρα στην παιδεία μας και στις σχολικές και πανεπιστημιακές μας δομές
Γιατί δεν υπάρχει καμία διασύνδεση του συστήματος της παιδείας μας με την πραγματική αγορά εργασίας,
Γιατί η κοινωνία μας σε όλα τα επίπεδα αρέσκεται να επιβραβεύει κάποιον που θα πάρει ένα πτυχίο και μετά μανιωδώς θα θέλει να βολευτεί σε μια θέση δημόσιου ( σκεφτείτε το οξύμωρο, να αγωνίζομαι να πάρω π.χ πτυχίο δικηγόρου και μόλις τα καταφέρω στοχεύω να κατακτήσω μια θέση στο δημόσιο και είμαι και ευχαριστημένος)
Γιατί το κράτος αλλά και η κοινωνία μας, αντιμετωπίζει την εφαρμοσμένη επιχειρηματικότητα, καχύποπτα και από την άλλη δεν δίνει πραγματικά κίνητρα με αληθινούς ελεγκτικούς μηχανισμούς που θα πιστοποιούν πως τα δοθέντα κίνητρα θα χρησιμοποιούνται για ανάπτυξη μια επιχειρηματικής ιδέας
Γιατί ατομικά ο καθένας από μας έχει εκπαιδευτεί να φοβάται να πει μια ιδέα, να εκφράσει μια άποψη ( έχουμε φτάσει στο σημείο να κάνουμε εισαγωγή πχ το έθιμο της black Friday. Μάλλον μας είναι δύσκολο να σκεφτούμε και να θεσπίζουμε αν μας αρέσει το έθιμο κάτι δικό μας, ας τον ονομάσουμε τουλάχιστον «ανθισμένη Τρίτη» ή κάπως αλλίως αλλά να είναι δική μας παραγωγή σκέψης. )
Είμαστε στο περίοδο που ο πλανήτης εκσυγχρονίζεται ψηφιακά και είναι μια ευκαιρία σε αυτή τη καμπή της εξέλιξης της τεχνολογίας να τοποθετηθούμε σαν χώρα, στον παγκόσμιο χάρτη. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι:
να αλλάξουμε την σκέψη μας και να θυμόμαστε πάντα πως η πρώτη σπίθα επιχειρηματικότητας ξεκινά από μια απλή σκέψη, « σε ποια ιδέα να επενδύσω το χρόνο και το μυαλό μου, ώστε να προκύψει κέρδος ποσοτικό ή/και ποιοτικό » Και η χρονική στιγμή που πρέπει να αναπτυχθεί αυτή η κουλτούρα είναι στα σχολικά χρόνια. Πρέπει αυτό να διδάσκεται στα σχολεία. Πως δηλαδή οι νέοι μας, θα εκπαιδευτούν ( από το σπίτι και από το σχολείο ) να σκέφτονται με κύριο γνώμονα την δημιουργία …., Στον αντίποδα, σήμερα η σκέψη που είναι
κυρίαρχη στην ελληνική κοινωνία, σχετικά με την επαγγελματική αποκατάσταση είναι :«Πως θα πάρω κουτσά- στραβά ένα πτυχίο, να βολευτώ σε μια θεσάρα ή θέση ή θεσούλα» Αν δεν αλλάξει αυτό, δεν θα αλλάξει πότε η οικονομία μας
να επενδύσουμε στην δημιουργία, να δημιουργήσουμε επιμεριστική αξίας μέσα από της ιδέες μας,
να δομήσουμε προγράμματα ανάπτυξης καινοτόμων ιδεών,
να δοθούν κίνητρα στις εταιρείες ώστε να υποδέχονται καινοτόμες ιδέες και να τις αναπτύσσουν δημιουργώντας αξίες,
να δημιουργήσουμε μηχανισμούς που θα προσελκύσουν ξένα επενδυτικά κεφάλαια,
να εκμεταλλευτούμε της σημαντικές επενδύσεις που ξεκινούν πολυεθνικοί κολοσσοί, όπως η Microsoft για τη δημιουργία data center region στην Αττική, ένα project ύψους 400 εκατ. ευρώ, η Pfizer, η Eldorado, η Philip Morris, η Accor και να καταστήσουμε την Ελλάδα κέντρο παραγωγής και εξωστρέφειας λογισμικού που είναι το μέλλον της λειτουργίας του σύγχρονου κόσμου.
Ας ξεκινήσουμε να επενδύουμε στις ιδέες μας, στην αρχή θα μας απορρίψουν, μετά θα μας αμφισβητήσουν και στο τέλος θα μας αποδεχθούν!
Who is who
O Μιχάλης Κίντζιος ( C.E.O. Cloud-U Telecoms, www.cloudu.gr ) είναι Επιχειρηματίας, που επιχειρεί με μεγάλη επιτυχία στον τομέα του business Development και του σχεδιασμού – υλοποίηση λύσεων προηγμένων και καινοτόμων τεχνολογιών σε μεγάλους επιχειρησιακούς και εταιρικούς οργανισμούς.